Just Another Story

CHAPTER SEVENTEEN

 CHAPTER SEVENTEEN

<Terrence’s POV>

Kumatok ako sa door ng room sa tabi ng kwarto ko. Andito kasi si Gwen ngayon. Sabi ko kasi dito na lang siya aayusan.

“Sir?” Sumilip si Mia sa door. Di niya masyadong inopen ang door. Arrgh. Gusto ko na makita si Gwen eh.

“Can I come in?” Bakit ba ako nagpapaalam? Bahay ko ‘to. Makapasok na nga.

“Sorry, sir.” Humarang siya sa door. “It’s a surprise.” Then nagwink siya sa akin.

Surprise? Ano si Gwen, regalo? Party? Haha. Corny noh?

“Fine.” I said in surrender. “But, I need to go first. Dumarating na daw kasi ‘yung ibang VIPs.”

“Alright, sir.”

“And.. take care of her.” Sana di obvious na nagblush ako. Embarrassing.

“Sure thing!” Then umalis na ako.

******

<Gwen’s POV>

Ang daming tao. OMG! Kinakabahan ako ng sobra. Di kasi ako sanay sa party eh. Di din ako sanay na maraming tao na nakapaligid sa akin lalo na kung di ko naman kilala ‘yung mga tao. Tapos puro sosyal pa sila. Gusto ko na tuloy umalis. >.<

“Gweneth, you okay?” tanong ni ma’am Mia. “Are you nervous?” Tumango lang ako.

“Wag kang kabahan. Just smile.”

“Asan na kaya si sir?” Patingin-tingin si Mia sa paligid. Asan na ba kasi si Terrence? Niyaya niya ako tapos di niya ako sasamahan. >.<

“Just wait here. Hahanapin ko muna si Mr. Morris. Don’t move.”

Tssss. Iniwan pa akong mag-isa. T.T

Asan na ba sila? Ang tagal naman.. Kanina pa ako andito.

“Hi, miss..” At sino naman ‘to? Infairness, cute siya.

“Ah, hello.” Sabi ko. Kahit cute ka wag mo na akong kausapin.

“Are you alone?” Wag mo na sabi akong kausapin. Huhuhu. Asan na ba sila?

“Ahh, eh. Hindi. May kasama ako. Hahanapin ko na nga siya eh. Sige ah..” Need to escape. Ang dami namang tao. Saan ba ako pupunta? Asan na ba –

“Aaaaaaaaaah! ~” Aray ko. Muntik na akong matumba ah. Buti na lang may nahawakan ako.

Wait. Tao ba ‘to? Mukhang tao nga. At mukhang sa balikat niya ako nakahawak. Nakakahiya naman talaga. T.T

Tapos nakalagay pa pisngi ko sa may chest niya. Waaaaa ~

Sinilip ko kung sino.. dahan dahan. Sana lang di ‘to magalit. Ang clumsy ko naman kasi. >.<

“Hey..” sabi niya. Terrence! :”> Sa wakas! Andito na din siya. Weeeeeeeeeeee.

“Terrence..” Bigla ko siyang niyakap sa sobrang tuwa ko. Nakapalibot sa neck niya hands ko.

Ooooh my goooosh! What did I just do? Nooooo >.<

Nagulat din ata siya sa ginawa ko. Kasi di niya ako niyakap agad pabalik eh. I heard him chuckle. Tapos binalot niya hands ko sa bewang ko. Oh my! UltraBLUSH :””””>

Dahan-dahan akong bumitiw at umatras. Mga two feet. Feel ko sobrang pula ng face ko. Aish, Gwen! Think before you act! >.<

“Sorryyyy…” Nakayuko lang ako. Kagat kagat ko ‘yung lower lip ko.

Then I glance at him through my eye lashes. Well, he don’t seem to mind what I did.

He’s just smiling. The one that he always gives me. And it made me relax a little. “It’s okay. You can always do that whenever you like.” Waaaaaaa?! Ang ewan mo talaga Terrence! Feeling ko mas namula ako.

“Uhm, I think I need a drink. Medyo mainit eh.” Pinaypay ko ‘yung kamay ko sa face ko.

Then nagchange ‘yung smile niya. It changed to that smile na ginagawa niya tuwing may something akong sinabi o ginawa na nakakatawa.

Tumayo siya sa right side ko then kinuha niya right hand ko at nilagay sa braso niya.

“There.” He squeezed my hand. “Hold tight. I don’t want the prettiest girl in this room tripping herself then get hurt.” Bulong niya sa akin. Mas uminit but I want to shiver. Woooh. Makabulong naman kasi, feeling ko natatouch na ng lips nia ang tenga ko.

“Come. Let’s get you something to drink.” Naglakad kami papunta sa isang table. Tapos kumuha siya ng maiinom.

“Here.” Inabot niya sa akin ‘yung baso. Tapos umupo na din siya sa tabi ko. Ano kaya laman neto? Pink ang color. Napansin niya siguro na tinitingnan ko lang ‘yung baso na hawak ko.

“I hope you’re not allergic to alcohol. Juice talaga yan, may mix lang na konting alcohol.”

Di ko pa rin ininom.

“Yan na ang pinakalight. But if you want something else, I could just order a pure juice.” Dagdag niya. Buti pang inumin ko na bago pa siya mag-order ng iba.

“No no no. Di na kelangan. Ok na ‘to. Uhaw na din ako eh.”

May biglang dumating na girl. Nakita ko na siya sa company eh. Di ko alam ang pangalan.

“Mr. Morris. You need to get on the stage.”

“Ok. Be right there.”

Tumingin siya sa akin. “I’ll be right back.” Sabi niya. Pero nakatayo lang siya dun. Nagdadalawang-isip ata siya kung aalis siya or hindi.

Tinaasan ko siya ng kilay. “And what are still doing here?”

He seems frustrated. He runs his fingers through his hair. Alam niyo ‘yung parang commercial ng shampoo? Haha. Ang difference lang mukhang asar siya.

“I just… I don’t want to leave you. Here. ALONE.” Emphasis sa here and alone.

“Duh? Malaki na ako. And I’m fine. Since nakaupo na ako. Di na siguro ako mapapansin ng mga tao.”

“I doubt it.” Sabi niya.

“At bakit? Pumunta ka na nga. Hinihintay ka na nila.”

“Nakalimutan mo na ba nangyari kanina?” Ano bang tinutukoy niya?

Parang mas nafrustrate siya. “Kanina. When Mia left you to find me? Nilapitan ka agad nung lalaking ‘yun..” Over. Ano gusto niyang palabasin? Friendly lang siguro ‘yun si kuya kanina.

“Your point, SIR?” tanong ko. Nilagyan ko ng sir para maasar siya. Haha. Ayaw niya kasi lalo na kung outside work at kung kaming dalawa lang. :p

“Stop it.” Ngeee. Lagot. Mukhang nainis talaga ng bonggang bongga.

“Ayoko lang na may lumalapit sa’yong ibang lalaki. Lalo na ‘yung obvious na gusto kang pormahan.”

“Terrence, anti-social ka ba?” Tiningnan niya ako ng masama.

“Fine. FINE. Punta ka na. Please.” Ayan ha! Nagplease na ako para pumunta lang siya. Ako pa rin naman ang assistant niya. So, it’s still my responsibility to let him do what he should do.

“Okay. But.. just stay still. Don’t move.” Umalis na siya. Buti naman.

Pero ano bang meron kay ma’am Mia and Terrence at pareho nila akong sinabihang ‘don’t move’? Gusto ba nila na maging statue na lang ako. Haiiii…

Ininom ko na ‘yung drink na dala ni Terrence kanina. Masarap naman pala. Ano ba tawag dito, punch?

******