CHAPTER FORTY-SIX
<Gwen’s POV>
Hmmmmm. Aray ko naman, headache ulit? Ano ba?
Wait, anong araw ba ngayon? Saturday ba?
Gumulong ako sa kabilang side ng kama, masilaw na kasi. Nakalimutan ko ba ibaba ang curtain kagabi bago matulog? Errr, bakit di ko maalala?
Saturday? Ano ba meron pag sabado? Errrr.. work! Ayokong bumangon! >.<
Minulat ko ang isang mata ko para sumilip sa time, 6:15 am. Pumikit ako ulit. Arghh! I want to sleep pa.
“Gwen, gising ka na ba? Bakit mo naman ako tinulak?” Minulat ko ang dalawang mata ko. Si Terrence, andun sa harap ko. Nakatayo, half naked. Magulo ang buhok, nakapikit ang isang mata niya. Tapos ang kamay niya himas-himas ang likod ng head niya. “Ang sakit, baka magkabukol ako nito.”
Napablink ako ng ilang beses. Anong sabi niya? Tinulak ko siya? Bukol? At bakit di niya suot pantaas niya? O_O
Tiningnan ko suot ko. OH. MY. G!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhh!” Sigaw ko.
Nagulat siguro siya sa reaction ko kasi bigla na lang siyang nakaupo sa tabi ko. Napaupo na din kasi ako sa kama, at ibinalot ko sa akin ang kumot.
“Hey, hey. Bakit ba? Are you okay?” tanong niya sa akin. OKAY??!! Hindi ako okay. Paano ako magiging okay? Pagkatapos… pagkatapos ng… ng… Waaaaaaaaaaah! T_T
Hinawakan niya ang magkabilang wrists ko. “Gwen! Will you calm down? Tinatakot mo ako.” Inalis ko pagkakahawak niya sa akin, at hinila ang kumot palibot sa akin. Nakaupo kami pareho, magkaharap sa bed.
“What?” Tanong niya sa akin. Nafufrustrate na siguro siya kasi tuwing inaabot niya ako, nilalayo ko sarili ko sa kanya. I can see confusion and hurt in his eyes.
Nangingilid na luha ko. “Gwen, will you PLEASE tell me what’s wrong.”
“You should know.” Sabi ko sa kanya.
“But I don’t –” Natigilan siya. Tumingin siya sa ayos niya tapos sa akin na balut-balot sa kumot ko. Pinatong niya ang ulo niya sa palad niya. “Gwen, no…”
“No?” Sniff… sniff…
“Nothing happened. If that what’s freaking you out.”
“But… but why are you only dress like that? And why am I wearing your… your polo?”
Tumingin siya sa akin. Kung kanina confuse and hurt lang nakikita ko sa eyes niya, ngayon… hindi ko na alam. Pwede bang maging cold ang isang tao sa tingin?
BINABASA MO ANG
Just Another Story
RomantizmWhen love strikes, it struck you hard. Please read. Medyo boring ang first few chapter, slow kasi ang progress ng story nila. Pero magiging okay din 'to. HAHA! :) Feel free to leave comments, guys! Thanks. :3