Just Another Story

CHAPTER THIRTY

CHAPTER THIRTY

<Gwen’s POV>

Ganda ng napili naming place. Nasa ilalim kami ng isang tree pero hindi masyadong malaki ‘yung branches niya so, kitang-kita pa rin ang sky. Tapos konti lang ang tao sa side na ‘to.

“So?” sabi niya.

“What?” May sinabi ba siya kanina na hindi ko narinig?

“Want to claim your prize?” Ahh. Wait. Baka masira ang lakad namin pag nagtanong ako. It’s either magalit siya or ako ang mawala sa mood. Tapos ‘yung sa wish, sigurado na ako na hindi ko muna ‘yun sasabihin sa kanya.

“Ahhh.”

“Sige na. Sabihin mo na.” Pilit niya.

“Okay. Pero ‘yung question lang muna. ‘Yung wish ko, next time na lang. Mag-iisip muna ako.”

“No problem. Dapat nga pag-isipan mo yan. Diba nga kelangan ko talagang tuparin yan?”

“Yeah?”

“Kayang-kaya ko yan. Oh. Balik tayo sa tanong.”

“Ahhmm, Terrence? Nagka.. nagkagirlfriend ka na ba?”

“Sa gwapo kong ‘to? Syempre.” Ang yabang neto. Kainis. Eh bakit naiiyak ako? Sabi ko na, dapat di ko na tinanong. Ang daya naman kasi. Ako, siya ang first boyfriend ko. Tapos siya? Madami na? Unfair. Iniisip ko pa lang na ginagawa niya sa ibang girl ‘yung mga ginagawa niya sa akin, nasasaktan na ako. T.T

“Hey.. hey. What happened? Don’t cry.” Hinila niya ako then placed me in between his legs.

“Wag mo sabihing dahil to sa girlfriend?” tanong niya.

“Nakakainis ka naman eh.” T.T

“Wag mong sabihing nagseselos ka?” Duh? Malamang. Ikaw ba, hindi?

“Ewan ko sa’yo!” T_T

“I was joking. You’re my first real girlfriend.” What?

“Talaga?” Sniff.. sniff..

“Oo. Ikaw naman, di ka na mabiro.”

“Seryoso ako. Bakit ka kasi nagbibiro?”

“Okay. Sorry na.”

“Wait. Sabi mo real girlfriend? So may fake?”

“Well, I would not use the word fake. It was consensual.”

“What do you mean?” tanong ko sa kanya. So nagkagirlfriend na nga siya.

“It was our parents’ decision. You know.. business relations. First time nga naming magkita nung sinabi nila sa amin ‘yun.”

“Minahal mo ba siya?” Ano ba ‘tong lumalabas sa bibig ko?

Napangiti siya.

“You don’t have to answer. Siguro gusto mo siya kasi pumayag ka eh.” Sabi ko. Bakit ako nasasaktan? Past niya na ‘yun.

“No, Gwen. I don’t love her.” Sabi niya. Biglang nalift ang spirit ko. “I don’t have a choice. I think, both of us don’t have a choice that time. We were raised that way. Business minded. Kahit pinapabayaan ako nila mama nun sa gusto ko, they still raised me that way.”

“So anong nangyari?”

“Hmmm. I think cancelled na ‘yung agreement nung namatay sila mama. And before pa nun, nasabi ni mama sa akin ‘yung about sa pagcancel nung usapan nila.”

“Good.” Ngumiti ako.

“So okay ka na?”

“Yep.”

Weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee – BOOOOOM! BOOM!

“Waah! May fireworks na. Ang ganda.”

Humiga siya. “Come. Tabi ka sa akin.” Inoffer niya ang braso niya. Kaya humiga na din ako sa braso niya.

“Comfortable?”

“Yep.” Ang swerte ko talaga sa mokong na ‘to.

Napuno ang langit ng makukulay na ilaw. Amazing. Sabi nila, pag nainlove ka daw, parang fireworks. Magical. At ngayon, masasabi ko na totoo nga ‘yun. Pag kasama ko si Terrence parang laging may fireworks, ‘yun nga lang, hindi sa langit kundi sa puso ko. OMG! Ang corny ko na. >.<

Nakatingin lang kami sa langit at tahimik hanggang matapos ang fireworks display.

Nagchange ako ng position. Humarap ako sa kanya. Pinatong ko ang kamay ko sa dibdib niya. Mukhang nagulat siya kasi napatingin siya sa akin. Tapos ngumiti siya. Inabot niya ‘yung kamay ko na nasa dibdib niya.

“Maraming salamat.” Bulong ko sa kanya. “Sobrang saya ko today.”

“No need to thank me. Masaya din naman ako.”

Nagstay pa kami ng ganun for a few minutes.

“Napagod ka ba?” tanong niya.

“Ata. Di ko alam. Sobrang saya ko, di ko maramdaman kung pagod ako.”

“Let’s go home. We need to rest. May trabaho pa tayo bukas.” Oo nga pala. Haiii.

So umuwi na kami. Nung nakauwi na kami, naramdaman ko na ang pagod. Paghiga ko pa lang sa kama eh, knocked out ako agad.

******

Andito ako ulit sa tabi ng cooler. What happened last Sunday keeps playing in my mind for the last two days. I can’t believe were really together. I mean, I know we are together but our date made it feel so real.

“Are you feeling hot?” Tiningnan ko sino nagsalita.

“G-george.”

“Hi.” Sabi niya. “Naiinitan ka ba?”

“Huh?” Mainit? Fully-airconditioned kaya ang ang buong building. Then, I realized what he’s saying.

“You’re kinda red.” Of course. Just thinking about last Sunday’s event makes me go blushing. Iiish!

I put my hands on my face. “Oh. Yeah, just kind of hot. I was out kanina, running errands. That’s why I’m here.” What a liar! Hahaha. Whatever.

“I didn’t know your boss is being hard on you.” Talagang hindi. Kulang na lang nga hindi niya ako pagalawin. Tsss.

“Haha. Why not? He’s obviously the type to go and order you anything.” Sorry, Terrence. I can’t tell him about us. I don’t want to tell anyone in this company.

He laughs. “Your funny.”

“Not at all.”

“Anyways, I need to go. I have a meeting to catch. See you around.”

I waved at him. Napansin ko lang, pag andito ako sa may cooler, lagi kaming nagkikita. Always nga eh. Coincidence lang siguro, baka parati siyang nauuhaw. Kelangan ko na din siguro bumalik sa table ko or better yet, sa office ni Terrence.

******

“Where were you?” Tanong niya pagpasok ko sa office niya.

“Just wandering around.” Sabi ko sa kanya using my bored voice. Tumayo siya sa chair niya then hugged me at my back.

“I can tell with your voice that you are really bored.” He whispers it to my ear. I can feel his breath in my neck. How can he even make that sentence sounds so sexy? I close my eyes and try to steady my heart. I untied myself from him then turn to face him. I need to tell him this.