CHAPTER TWENTY-FIVE

33 0 0
                                    

CHAPTER TWENTY-FIVE

<Terrence’s POV>

Hindi ko na talaga matagalan. Ano bang nangyayari sa amin? Di ko pa nga naaamin sa kanya na gusto siya, na mahal ko siya, iniiwasan niya na ako. Hay. Ilang days na din siyang umiiwas. Kinakausap niya lang ako pag work related. Tapos di pa siya tumitingin sa akin. Urgh!

“Miss Gweneth, come here.” Tinawag ko siya through the intercom. And Miss Gweneth? What a joke. It was history when I last called her with that name. It’s so frustrating.

Nakita niyo, usually pag nasa work kami, dito siya sa office ko nakatambay, ngayon andun siya sa table niya sa labas.

*Knock knock

Don’t tell me siya ang kumakatok? Nakakainis na ‘tong nangyayari. Di siya pumasok. Wag mong sabihing hinihintay niya pang sabihin kong come in. Tsk. Tumayo ako at pumunta sa door. Pag-open ko ng door, hinila ko siya at sinara ang door then push her with her back on the door. I hope di siya nasaktan sa ginawa ko.

“Terrence?!” Nagulat ata siya ginawa ko.

“Buti naman kilala mo pa ako.”

“What? Ano bang sinasabi mo?” Nakakasawa na ‘tong ganito eh.

“Ha-ha. You’re making me laugh. Stop pretending as if you don’t know.”

“I don’t know what you are talking about. Let me go.” Hinila niya ang kamay niya na hawak ko. As if I let her go. I pinned her hand on the door as well. At bago niya pa gamitin ang isa niyang kamay eh hiniwakan ko na din.

“What do you think you’re doing?” Pabulong niyang sabi. “Bitiwan mo ako bago pa may pumasok dito.”

“I don’t care. I need to know what’s wrong.”

“What’s wrong? Haha. Here, let me tell you what’s wrong. It is wrong that you’re pinning your PA and your friend on the door. You’re hurting her!”

Di mo ako madadala sa ganyan, Gwen. “Then tell me already.”

“What am I going to tell you? Di nga kita maintindihan.”

“You are so frustrating. You know that? I just want to know why you’re avoiding me.”

“I’m not avoiding you!”

“Of course, you are.”

“I’m not.”

“You certainly are.”

Di na siya nagsalita. Di na din siya nakatingin sa akin. Binitiwan ko na ‘yung kamay niya na nasa door. Tapos nilagay ko ‘yung isang kamay niya sa chest ko. “Do you feel it?”

Nakatingin siya sa floor. Avoiding my eyes, huh?

“Gwen, alam mo ba kung gaano ako naiinis na iniiwasan mo ako?”

“Sorry. Ayoko din naman na iniiwasan kita.”

“Then why are you doing it?”

“I don’t know..”

“Look at me..” I lift her chin para nakatingin siya sa akin. “Why are you doing it?”

She’s biting her lower lip. Woa. I don’t need a distraction now. Tumingin ako sa buong face niya. She’s certainly blushing. I could assume that her blushing is a good sign, right?

“You wont tell me?” she nods. “Alright. Since I am the guy here, I think I should do the talking.” She tried to pull her hands from my chest. But I didn’t let her.

Just Another StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon