CHAPTER THIRTY-TWO

28 0 0
                                    

CHAPTER THIRTY-TWO

<Gwen’s POV>

Sabi ni Terrence, may tatapusin lang daw siya na report sa room niya. Lagot talaga. Kung nagalit siya sa suggestion ko na magtransfer, I’ve got a feeling na mas magagalit siya sa isa-suggest ko ngayon. Sana naman, maging mas mahinahon siya ngayon.

Andito ako ngayon sa library dito sa bahay ni Terrence. Sabi niya, dito na lang daw kami mag-usap. Grabe, super laki nga ng library niya eh, ang dami pang books. Too bad, I’m not a fan of them. Nakakatamad kaya magbasa.

Inopen ko lang ‘yung door, medyo natatakot kasi akong mag-isa sa ganitong room. Tss. Matatakutin ever. Baka may multo eh.

“Hey! Natagalan ba ako?” Umiling lang ako bilang sagot sa tanong niya.

Umupo siya sa tabi ko. “So, let’s talk. Let me go first.”

“Go ahead.” Sabi ko.

“I am terribly sorry for the way I acted kanina. It was very unreasonable of me.”

“It’s okay.” Sabi ko, reassuring him.

“Kaya, naisip ko na kung gusto mo talagang lumipat, papayag na ako.” Lumaki mata ko. O_O

Mas malaki ang problema ko ngayon. Napansin niya siguro ang reaction ko. “What?” Tanong niya.

Lumapit ako konti sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya. “Oh no.” Sabi niya.

“What?” turn ko namang magtanong.

“I know this move. You do that when you’re about to tell me something I wouldn’t like.” Oookay. I’m caught. I need to change my move. Hahahaha.

“Terrence.. ang totoo kasi ayoko ng magtransfer.” O_O Lumaki din ang mata niya. Hahaha.

“Talaga?” Ngumiti siya.

I need to say this fast. “I want to resign.” Nakita kong nagchange ang expression niya from happy to confused then to sad? Angry? No.. pleeeeasee. >.<

“You want to what?” Alam kong narinig niya, bakit niya pa tinatanong?

“Resign. Don’t get mad, please. Let me explain first.” Huminga siya ng malalim then he close his eyes.

“Okay. Go.” Inopen niya eyes niya then looks at me straight in my eyes. Not a good idea, love. Your eyes are so breathtaking.

“Kanina, when I say George’s name, hindi ko naman talaga sinabi name niya dahil gusto ko lumipat. Aside kasi kay ma’am Mia, pangalan niya lang ang alam ko kaya ‘yun nasabi kong name.”

“So, di kayo close?” tanong niya.

“As far as I know, hindi talaga. Nagkikita lang naman kami dun sa may cooler kasi pag andun ako, eh bigla siyang dumadating dun para uminom.”

“Okay. Now I’m really feeling guilty and stupid.”

“Don’t be. You don’t have to feel guilty. And your not stupid.” I want to kiss him on his cheek to assure him that I’m not mad sa nangyari kanina but I stopped myself. Kelangan ko muna tapusin ang sinasabi ko.

“So, why do you want to resign?”

“I want a career. And I want it separate from yours.”

“Why?” I can see in his eyes that his hurt.

“I want to fulfill my dreams.”

“And you can’t do that with me?” No, no, no. Don’t say that. I need to explain it to him fast.

“No, of course I’m reaching my dreams with you, but not with your company…” He seemed confuse.

“Please, Terrence. I want to be promoted and be in a high position someday.” Hindi ako ambisyosa, guys. Tingnan niyo si Terrence, mayaman siya. Hindi ako magugustuhan ng natitirang pamilya niya o ng mga tao sa paligid niya para sa kanya. Gusto ko lang din naman magamit pinag-aralan ko. Management accounting ata tinapos ko.

“I can promote you, if that’s what you want.” Exactly!

“That’s the point. I know you would if I ask you or even if I don’t. Ayokong isipin ng iba na ginagamit lang kita.”

“I don’t care. Alam ko naman na hindi.”Ang hirap niya talagang mapapayag oh.

“I know. Pero sa tingin mo ba makukuha ko ang approval ng mga tao sa paligid mo kung ganito ako? Hindi, Terrence. Gusto kong bumagay sa’yo. Sige na, please.”

“If you badly want it, bakit di mo gamitin ‘yung wish mo sa akin?”

“Just saving it. So..?” Please naman pumayag ka na.

“Fine.”

“Really?” Gusto kong tumalon sa tuwa.

“Pero pag nakahanap ka na ng trabaho, gusto ko sabihin mo sa akin kung anong company ‘yun. And, I hope di competitor ng company namin.”

“Of course!” Yes. Buti naman di siya nagalit ngayon.

“Good. Let’s go up to our room.”

Nung nakarating na kami sa harap ng room ko, he leans forward then kiss me on my forehead.

“Good night.” Sabi niya then pumasok na siya sa room niya.

“Good night din.” Bulong ko. Umalis na siya eh.

Iniisip ko ‘yung kiss niya sa forehead. Di ko lang ini-expect. Sweet ‘yun diba? Pero bakit di ako natutuwa? Argh! We’re fine, right? Haii. Overthinking! Itulog mo na lang yan, Gwen.

******

Grabe. Wala pa rin akong nahahanap na trabaho. Wala pang tumatawag sa mga inapplyan ko. Ang hirap talagang maghanap ng trabaho ngayon.

*beep beep

---

From: Terrence <3

Where are you? Naglunch ka na? Sabay tayo. :)

---

Yay! Tinext niya ako. Kala ko kasi may nagbago sa pakikitungo niya sa akin. Parang may something talaga. Di ko lang mapoint-out.

---

To: Terrence <3

Somewhere in central city. Yep, I’m so hungry na. @@

---

Send.

Sa tingin niyo? Mamaya pag kasama ko na siya. Pansinin niyo kung anong nagbago sa kanya, sa amin.

*beep beep

---

From: Terrence <3

Okay. Let’s meet sa ‘Gutom? Kain Na’ resto. See you. :)

---

Napakaewan naman ng name ng resto. Hahahahahaha.

Napansin niyo? Sabi niya, kita na lang daw kami dun. It means, di niya ako susunduin. Diba may nagbago? Or baka inisip niya na malapit lang ako dun? Errr. Makapunta na lang nga.

Just Another StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon