Just Another Story

CHAPTER FORTY-ONE

CHAPTER FORTY-ONE

<Gwen’s POV>

Bigla na lang umilaw ang buong paligid. Gosh, nagulat ako sa sobrang liwanag, napacover ako ng eyes ko sandali. Nung inalis ko ‘yung kamay ko sa eyes ko, nakita ko siya… Oo, si Terrence, nasa harap ko. o_o

May hawak siyang bouquet of red and white roses. Hindi ko alam ang magiging reaction ko, pero naiiyak ako. Pinipigilan ko ang tears ko, pinalaki ko ang eyes ko. O_O

Lumapit sa akin si Terrence. “What are you doing?” tanong niya sa akin.

“Pinipigilan kong umiyak, magagalit sa akin si Stacey.” Tinaasan niya ako ng kilay tapos tumingin siya kay Stacey. Tumingin din ako kay Stacey.

“Don’t worry, you can cry as much as you want. Di masisira make-up mo. Water-proof yan.” Bulong niya sa akin tapos tumingin siya kay Terrence. “Tapos na trabaho ko dito, una na ako. Enjoy.”

<Terrence’s POV>

Ang dilim sa place pero nakikita ko na malapit si Gwen sa center. Ginagamit kasi ni Stacey ‘yung phone niya as flashlight. Nung nasa gitna na si Gwen, naggive na ako ng signal sa operator sa pailawin na ang buong place.

Nagulat siya sa ilaw. Nagcover siya ng eyes sandali. Nasa harap niya ako. May hawak akong bouquet of red and white roses. Nakita kong inalis na niya ‘yung kamay niya sa eyes niya at nakita niya ako sa harap niya. Ang ganda niya naman ngayon. I mean, always naman siyang maganda pero ang ganda talaga ng pagkakaayos sa kanya ni Stacey. At buti naman di nakatali ang hair niya. Tiningnan ko siya ng mabuti. Di ko mabasa expression niya. Naiiyak ba siya o nagagalit? Medyo nilakihan niya kasi ang eyes niya.

Lumapit sa ako sa kanya. “What are you doing?” tanong ko sa kanya.

“Pinipigilan kong umiyak, magagalit sa akin si Stacey.” Huh? Tinaasan ko siya ng kilay tapos tumingin ako kay Stacey. Tumingin din siya kay Stacey.

May binulong si Stacey kay Gwen tapos tumingin siya sa akin. “Tapos na trabaho ko dito, una na ako. Enjoy.”

“Thank you for doing me this favor.” Sabi ko sa kanya. Tumingin sa akin si Gwen tapos kay Stacey. Di niya siguro nagegets.

“Di lang naman ‘yun para sa’yo, para din ‘yun kay Gwen.” Tapos ngumiti siya kay Gwen. Tapos ngumiti si Gwen. Lumapit siya kay Stacey. “Thanks, Stace.” Sabay yakap kay Stacey. Niyakap din niya pabalik si Gwen.

Tapos umalis na si Stacey. Nagwave siya sa amin, bago siya nagdrive palayo.

Naglakad kami papunta sa may table, syempre may dinner date. Haha. Gutom na nga ako eh. Medyo late na sila dumating. Binigay ko na sa kanya ang flowers. “Happy anniversary, Baby Gwen.” Sabay kiss ko sa cheek niya. Kinuha niya ‘yung flowers at nilagay siya table. Tinititigan niya lang ‘yung flowers.

*Sniff… Sniff

O__O Umiiyak ba siya? Nilapitan ko siya.

“Hey, hey… What’s the problem?” Nilift ko ang chin niya para makita ko mukha niya. Umiiyak nga siya, pero di masyado. Pinipigilan niya siguro sarili.

“Why? Tell me.” Sabi ko sa kanya.

*Sniff.. Sniff

“Ikaw kasi…” Ako? Ako na naman nagpa-iyak sa kanya? “May pasurprise-surprise ka pa kasi.”

Hinug niya ako. Nilagay niya braso niya sa neck ko.

“You don’t like it?” Tanong ko sa kanya.

Umiling siya. “I like it. Very much.” Sabi niya. Minassage ko siya sa back niya para patahanin siya. Di naman talaga siya masyadong umiiyak, slight lang.