True Horror Stories

Sino sya?(Fbstories)

sino sya?

"Back in college nang kinuha ako ng kuya ko pra may mkasama cla ng hipag ko s bagong nirentahan nlang bahay. Bagong kasal kc cla nun. So, sa araw wla clang dalwa dahil s trabaho. Madalas akong maiwan mgisa since MWF lang pasok ko s isang computer institute that time. Hndi nman ako mtatakutin.

Dun s bahay n un pg mag-isa ako, in my peripherial view, as in mdalas, my dumadaan n tao. Nadidistinguished kong tao kc kita ko ang hugis ng balikat patagilid. S kusina, pg nkaupo o nanunuod ng tv, s cr o khit hbang nglalaba. Di ko nlang pnapansin kc baka guniguni ko lang. Minsan wla akong pasok, dumalaw c bf. Nuod ng tv habang kumakain at kwentuhan. Bandang hapon umuwe n sya at ako nman pumasok n s room ko kc inaantok ako. Pgkahiga ko pumikit n ko at s mlamang nkatulog na. Mya-mya prang naalimpungatan ako at ngmulat pro hilo pa ko.My nkaupo s gilid ng kama s tabi ko. Akala ko bumalik c bf. Pra akong lutang. Kita ko ang buong paligid pati ang bintana na ksalukuyang maliwanag pa s labas. Pro bkit di ako mkakilos?! Pnpigilan kong pumikit dhil s bigat ng talukap ng mata ko. Pgmulat ko ulit nkaharap n s kin ung tao s tabi ko! At medyo nilalapit nya ung mukha nya s kin. At malinaw kong nkita ang mukha nya. Hindi sya ang bf ko! Babae sya na di katandaan na maiksi ang buhok. Maayos ang itsura nya actually. Pro di ko sya kilala. Natakot ako. Pumikit ako ulit at pinilit kong igalaw ang mga daliri ko s paa habang nananalangin. At di ngtagal nagawa ko nman. Wla n sya... Wla nmang tao kundi ako.

Inalam ko kung ano ang totoong kwento tungkol s lugar n un. Sabi ng friend ko n mtagal ng kpitbahay ng mayari ng inuupahan nming bhay, ung nanay dw nun ay nbaliw dhil n rin cguro s bigat ng pinagdaanan s buhay. Problema s pmilya marahil, partikular na s mister nto. Di nman msasabing mahirap cla dhil s my ari-arian nman. At ngkasakit n naging sanhi ng pagkamatay. Tas sabi nla paminsan minsan ngpparamdam s mga taong nkatira dun.

After that, ok n ulit ako. Mdalas prin ako mg-isa. Mdalas dn gabi n magsi-uwian ung mga ksama ko. Cguro kailangan lang tlaga n malakas ang loob mo at di basta basta pdadaig s takot. Pg ganun, di mo n kakailanganin ng arinola s kwarto 😊 "

ate lheng