The Love Game (On-going)

Chapter 2: (Wink)

I dedicate this kay ate Aril_Daine ang epic lang ng Sadist Lover eh. hehe.. ^^

Miyuki's POV

Nasa TGIF kami ngayon. Pang-10th na ata namin pumasok sa isang resto eh. Ewan ko ba ke Sandy. Hindi alam kung saan gusto kumain. Ayaw naman nya sa fast food dahil kadiri daw.

"I'm so hungry na." Sabay hawak nya sa tyan nya.
"Ahmm. Thanks nga pala." Nakalimutan ko mag-pasalamat sa kanya. Ang mahal kaya dito sa TGIF. Feel ko nga maililibre ko lang si My at Dy dito kapag nag-katrabaho na ako.
"You're welcome. Ako dapat mag-thanks sayo."
"Ha? Bakit?" Di ko sya maintindihan.
"Kasi may nahanap akong friend. Actually, mahirap kamo ako mag-trust. Pero sayo I just feel na ang gaan ng loob ko sayo. I don't know why. Basta magaan talaga." Sabi nito dahilan ng napangiti ako.
"Thanks." Sabi ko sa kanya na nakangiti.

Hindi ko akalain na pagkakatiwalaan nya kaagad ako. Una palang namin pagkikita may trust na kaagad sya sa akin. Nakakatuwa.

Kumain lang kami dun. Nyay! I can't believe na pinagkakatiwalaan ako kagad ni Sandy.

"Sandy yung sa kanina pala anong meron dun?"
"Ha? What do you mean?"
"Yung sinabi mo sa kin na sabi mo eh maya mo na lang i-explain kung bakit yun."

Kanina kasi habang papunta kami sa Mall may nabunggo akong isang lalake. Actually kanina ko pa gusto itanong yun sa kanya kaso nahihiya ako kasi sabihan nya pa ako na chismosa ako pero kasi nakaka-curious kasi yung reaksyon nya kanina nung may nabunggo akong lalake.

Parang kilala nya yung lalake.

Bigla naman nagbago ang reaksyon ng mukha nya. Naging seryoso ito at biglang lumungkot. Yumuko sya at napabuntong-hininga, maya-maya ay tumingin sa akin na tina-try ngumiti.

"Ahmm. You see I met a guy na sobrang gwapo and mabait and nasa kanya na lahat, I met him nung nursery ako actually he's my childhood friend. At first for me he's a nobody but as time goes by I didn't know na I fell for him na pala. Actually that time crush lang naman. Then when we were in grade 6 unti-unti ko na pala syang minamahal. Instead of having a crush for him naging love na. At first I feel great cause I know what is my feelings for him. I know na I'm not joking sa feelings ko. Then nung 2nd year ako that was my best, worst year ever 'cause my crush court me through txt I thought it was a joke but he said its not a joke he really loves me. I said yes to him cause that is really a big opportunity that my crush, my one and only dream boy will be mine not just in my imagination but for real. Then it took only 2 weeks that he courted me..." Bumuntong-hininga sya. "... then after 3 months he broke up with me. *cries* do you know why we broke up Miyuki? *sob*"

Nakatingin lang ako sa kanya. Umiiyak na sya. Di ako nagsalita kundi ang ginawa ko lang ay umiling.

"We broke up because he doesn't like me anymore. You know Miyuki the guy I really love just used me. Pinaglaruan nya lang ako. Ang sakit pala ng ganun. *sob* I thought he liked me but hindi eh. Isang pustahan lang ako. I asked him *sob* if kahit papaano eh na-inlove sya sa kin and he said hindi daw hanggang kaibigan lang daw talaga. *sob*"

Kawawa naman sya umiiyak na talaga sya kita at rinig mo na talaga.

"I don't know Miyuki kahit na mahigit isang taon na hindi na kame di pa rin ako maka-move on. *sob* Mahal ko talaga sya Miyuki. Bitter na kung bitter pero ayun yun eh. *sob* Every night parati akong umiiyak. I dont know. I just can't stop crying. Pag nakikita ko sya naaalala ko na naman yung nangyari. Kaya kung maari umiiwas ako sa kanya. Ayoko syang makita nor marinig. I don't know I just really love him talaga. I love him so much! *sob* *sob*" Kawawa naman sya.

Nakita ko na yung dalawang kamay nya ay naka-lagay na sa mukha nya. Halatang di na talaga nya kaya. Buti na lang nasa pinaka-gilid kami kaya di kami masyadong halata lalo na si Sandy.