Continuation:
Miyuki's POV
Lumabas na ako sa kotse ni Sandy. Pag-labas ko nga ang daming tumingin sa akin eh.Ito na nga ba ang sinsabi ko. Kaya ayoko mag-suot ng mga ganito eh pinagtitinginan ako. Tapos peste pa tong heels na to ang taas-taas. Sino nakakatagal mag-suot ng 6 inches na heels?
Ang halay talaga at ang sakit sa paa nung heels. Tsk. Maka-tsinelas na nga lang. Lalong sasakit yung paa ko nito eh.
Hinalungkat ko yung bag ko at wala pala dun ang tsinelas ko. Nasa bahay ata. Tsk. Kainis naman. Mas lalo namang sasakit kapag nag-suot ako ng black shoes. Mag-paa na lang kaya ako? Oo nga.
No choice ako kung hindi mag-paa. Mas okay na to kesa naman magkaleche-leche tong paa ko.
Hinubad ko na yung pesteng pumps na to at nilagay sa mismong lalagayanan. Natatawa ako. Habang nag-lalakad kasi pinagtitinginan ako. Hahaha.
Sinong tanga o abnormal na tao magpa-paa habang naka-suot ng dress? Ako lang naman. Hahaha..
Nakakatuwa nga eh kase sa wakas naranasan ko na rin mag-paa habang naka-suot ng dress. Kasi diba sa mga movie or teleserye lang ang nakaka-experience nito pwede rin pala sa reality. Katuwa. Hahaha...
Nasa tapat na ako ng school, hindi ko man lang napansin.
Wala na ring students kasi nagsi-uwian na ang lahat. Malamang.
Napatingin ako sa relo ko na naka-sabit sa dulo ng bag ko. 6:30 na pala.
Teka. Napagawi na lang ako sa gate ng school ng nakita ko yung mga varsity ng iba't-ibang sports. Naalala ko kapag 6:30 ganitong oras umuuwi ang lahat ng varsity. Patay!
Alvin's POV
Sa wakas natapos din yung training. Pauwi na kami ngayon. By kami I mean yung mga basketball players.
Kasama namin ngayon si Russ. He decided na tumambay sa mansion ni Oya. Ako? Pass muna. May kasama eh.
"May babae ka na naman?" Sabi ng isa kong team mates.
"Pakelam mo ba? Walang pakelamanan." Sabay akbay ko sa babae.Araw-araw naman akong may ibang babae. What's new? Hindi pa ba sila sanay sa akin?
Ako to si Alvin James Miranda walang araw na wala akong babae.
"Pero pre 1st year pa lang yan." Sabi nya ulit.
Ito ang ayoko eh, yung pinapakelaman ako. Yung tropa ko nga pinapabayaan lang ako tapos 'tong ka team ko lang kung maka-sabi sa akin ang inam.
Sinamaan ko lang sya ng tingin at 'matik na umalis na sya sa tabi ko. Good.
Sanay na sila sa akin. Kapag sinamaan ko na sila ng tingin 'matik na yun.
Eh ano naman ngayon kung 1st year to? Sya naman ang unang lumapit sa akin ako lang tong nagustuhan yung katawan nya kaya pumayag ako.
Hindi naman ako seryoso sa babae. Alam na nitong 1st year na to. Katawan lang habol nito sa akin, ako rin naman ganun. Pantay lang kami.
Naka-akbay lang ako sa 1st year na to. Nakalimutan ko nga kung anong name eh. Hindi ko naman tinatandaan yung mga pangalan nila. Isang araw lang naman sila, pagkatapos parang wala na. Para lang silang bula. Lahat ng babae pampalipas oras ko lang.
Napadaan kami sa Arts Bldg. Bago kasi makapunta sa gate 8 (usually dun kami lumalabas kasi nandun na kagad yung mga kotse namin. Hinihintay ng driver. Syempre yung akin wala) madadaanan mo muna yung Arts Bldg. Bigla namang pumasok sa isip ko yung si Ms. Sungit. Sumali nga pala sya dun sa club na yun. Nakapasok kaya sya?
BINABASA MO ANG
The Love Game (On-going)
Ficção AdolescenteLet's play a game! Would you like to play a game? "Love is a game that two can play and both win."