Mafyanın Esiri

Bitti!!

Merhaba guzel okuyucularım,
Yenı bölüm geldi. Umarım bagenirsiniz. Dusuncelerınız benim icin önemli. Neyse fazla bekletmeyeyım ben sızı.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar...

Karşımdaki manzaradan sonra beynimde yankılanan tek bir kelime vardi.

İHANET!!

Evet, suan karsimdaki yatakta cıplak bir sekilde olan Selin, Yigit'in cıplak bedenini sarmış uyuyordular. Ellerim hatta tüm bedenim titrerken ne yapacagimi bilmiyordum. Onlari suan burada öldürmek istiyordum.

Bana ihanet eden adama baktım. O kızla bu yatakta cıplak bir sekilde uyuyordu. Nasıl yapmıştı bunu bana. Nasıl!!!

Sonunda dayanamayıp icimdeki nefreti dışarıya vurmak istedim. Etrafıma bakmaya basladim. Benim canımın yandıgı gibi onlarında canını yakmak istiyordum. Yatagın yanında Yigit'in kıyafetlerinin arasında her zaman taşıdığı silahı gördüm.

Hızla ilerleyip silahı elime aldım.
Yigit'in nasil kullandıgına birkac kez sahit olmustum. O yüzden önce icinde kursun var mı diye kontrol ettim.

Silahı onlara dogru dogrulttugumda ikisinide öldürürken yüzlerini görmek istedigimden silahı ani bir hareketle havaya kaldırıp tetige bastım.

Büyük bir sesten sonra kulaklarım uguldarken bunu umursamadım.
Yigit ve o kız ani bir sekilde yatakta dogrulduklarında beni gördüklerine inanamamıslardi. Yüzlerindeki şaşkınlık beni dahada sinir ediyordu. Ne de olsa beklenmeyen bir misafirdim.

"Nefess." dediginde Yigit, hemen ona dogru silahı dogrulttum.

"Evet Nefes. Hani sevdigini soyledigin, umut verdigin, hayallerine girdigin, aldattıgın." dedigimde gözümden bir damla yaş düşmüştü.

"Ben bunu haketmedim anladın mı haketmedim." diye bagırdım.

"Nefes, acıklamama izin ver." dediginde bagırarak

"Ne diyeceksin. Benim burada ne isim var nasıl geldigimi bilmiyorum, diyerek yalan mı söyleyeceksin!!"

"Nefes indir o silahı!!" diye emir verdiginde

"Bana sakın bir daha emir verme" dedim. Ayaga kalkacagi sırada tekrar yatakta oturmustu. Tabi nasıl kalksın cıplak halde.
Bir kac saniye onlara baktığımda gözlerinde yıkılmış bir acı görmemistim. Ne yapıyordum ben. Degmeyecek iki pislik icin katil olamazdim ben.

"Hayır vurmayacagim sizi!! Siz buna degmeyecek kadar aşağılıksınız!!" diyerek silahı yataga dogru firlattım. Arkamı dönüpp hızla odadan cıkarken toplanmis kalabalığı gördüğümde umursamadım.

Otelden cıkana kadar tuttugum gozyaslarim artık durmaksızın akıyordu. Zaten böyle bir durumda nasıl durdurabilirdim kendimi.
Otelden çıktıktan sonra hızla kosmaya basladım. Nefesim tükenene kadar kostum. Yanımda bir araba durunca bakışlarımı arabadan inen Kerem'e cevirdim.

"Nefes!!" diyerek hızla yanıma geldiginde kollarımı ona sardım.

"İhanet etti!! Beni aldattı!!" hıckırıklarımın arasından bunu soylemistim. Geri cekilip yüzümü ellerinin arasına aldı.

"Aglama!! Degmeyecek biri icin asla gözyası dökme Nefes!"

"Kerem canım cok yanıyorrr..."

"Bagır hadi!! "

"Nee?" dedim sasırarak.

"Suan icindeki ofkeyi nefreti atamazsan, hayatın boyunca orada gördüklerinde hapis olursun!! Hadi icinden gecenleri haykır!!" dediginde bir adım geri atıp derin bir nefes aldım ve icimden gecenleri dısa vurmaya basladım.