Mafyanın Esiri

yeni arkadaslar

Merhaba canlarim,
Yeni bolumu gununden once yayinlamak istedim sizin icin. Umarim begenirsiniz. Oy ve yorumlarinizi bekliyorum.
İyi okumalar..

Mutlu uyanmak nedir merak ediyordum ve ilk kez tadiyordum...
Ve gercekten guzelmis..
Mutlu,heyecanli,sabirsiz,ve asik...

Bu duygularida daha fazlasini da hissetmek cok guzel. Daha once hic boyle olmamistim. İlk kez alarmin sesiyle uyanmak beni mutsuz etmemisti. Tam aksine hemen asagi inip sevgilimi gormek istiyordum.

Bu yuzden hemen yataktan kalkmak icin yorgani uzerimden attim. Banyoya kosup dislerimi fircaladim ve yuzumu yikadim. Dolabima ilerleyip okul kiyafetlerini hemen uzerime gecirdim. Saclarimi duzeltmek icin aynanin karsisina gectigimde kendi goruntume baktim. Kendimi hiç boyle gormemistim. Gülümsüyordum. Cunku mutluydum.. Cunku asiktim... Nedense bunu haykirmak geliyordu icimden.. İlk kez tam olmustum. Kalbimin yerinin doldugunu hissediyordum ilk kez.

Daha fazla beklemek istemedigimden saclarimi elimle duzelttim. Cantami aldim ve odamdan ciktim.

Merdivenlere geldigimde keyifle iniyordum. Hic dusunmemistim buradan boyle mutlu inecegimi cunku hep aglayarak inmistim. Merdivenlerin sonuna geldigimde gordugum manzara yuzunden gulumsemem solmustu. Kalbimin buz oldugunu hissetmistim.

Yigit, Azra ile konusuyordu. Aslinda daha cok tartisiyor gibilerdi. Beni fark etmemislerdi. Yigit Azra'ya bagirip
"Bir daha sevdigim kizin adini agzina alirsan acimam ve oracikta kafana sıkarım!!" demisti. Azra duyduklariyla hayal kirikligina ugramis gibiydi. Uzuldugu belli olurdu. Benden bahsediyorlardi. Benim yuzumden bagirmisti Azra'ya. Ama uzulmus muydum? Bilmiyorum...

Azra kabullenmeyi reddederek nefretle Yigitten vazgecmeyecegini soyluyordu. Bu beni ofkelendirmisti. O benim sevgilimdi. Sadece benim..

Azra beni farkedince yuzundeki ofke artmisti bunu goruyordum. Bana dogru yurumeye basladi. Bagirarak uzerime saldirmaya basladiginda ilk basta afallamistim.

"Senin yuzunden, senin yuzunden!!"

"Birak beni, birak!"

"Yigit beni senin yuzunden istemiyor, onu sana birakmayacagim anladin mi birakmayacagim!!"

Yigit Azrayi hizla uzerimden cekip kolundan tutmustu. Hizla kapiya dogru suruklerken bende arkasindan ilerliyordum. Yigit, kapiyi acip Azra'yi disari cikarinca, kapayi kapatirken durdurmustu Azra.

"Sen benimsin Yigit, seni bu kiza birakmayacagim ve sen Nefes, seninle gorusecegiz bu iş burada bıtmedı!!" beni tehdit ettiginden donmustum ve onu izliyordum. Yigit öne atildiginda ne yapacagini anlamistim. Suan bir şok daha yasamak istemiyordum ve bu kiza bir dakika daha katlanamazdim. Yigit anlamis olacakki geri cekilip kapiyi kapatti. Telefonunu cikarip birkac parmak hareketinden sonra kulagina goturdu telefonu.

"Azra bir daha buraya girmeyecek hatta sokagima kadar bile girmeyecek!!!" dediginde cevap beklemeden telefonu kapatmisti. Bana baktiginda ben hala saskindim. Kollarini uzatip belime koydu ve beni kendine cekti. Kokumu icine cekerken saclarimi oksuyordu. Bende huzur buldugum adamin kollarindayken kokusunu icime cekmeye basladim. İcimdeki tum olumsuzluklar buzlarin sicagi gordugunde eridigi gibi eriyip gitmisti. Geri cekilirken gulumsuyordum.

"Korkma sakın, sana zarar vermesine izin vermem nefesim.." bunu o kadar yumusak bir sesle soylemisti ki sayesinde baska birsey dusunemiyor duruma geliyordum.

"Sen yanimdayken hic birseyden korkmuyorum" gercektende oyleydi. O yanimdayken ne olabilirdiki bana? Yada olsa ne kadar onemli olurdu benim icin? Birbirimize daha fazla gulumsemeyi birakip mutfaga girmistik. Masaya oturup kahvaltimizi ettikten sonra evden ciktik. Beni bugun birakamayacagini soyledigin de uzulmustum ama belli etmemeye calismistim. Tabi ne kadar inandiriciydi bilmiyorum. Kemal beyin actigi arka kapiya ilerlerken, Arabasinin kapisini acmis beni izleyen Yigit'e baktim. Bir kez daha kisa bir gulumseme attiktan sonra arabaya bindim.