"Brunette Temptation"

Part 68

Sin:"Πως γίνεται να μην την ξεχασες;"Μουρμουρισε σιγανα.
Austin:"Τι;"
Sin:"Μπορειτε να φυγετε."
Austin:"Ωραια."
Sin:"Οδηγηστε τον κ.Mahone προς την εξοδο."
?:"Μαλιστα!"Με σηκωσαν απ' τη καρεκλα και με οδηγησαν προς τη πορτα.Την ανοιξαν και μ'εβγαλαν εξω.Υστερα εκλεισαν τη πορτα.Κοιτουσα το σπιτι που ημουν φυλακισμενος με τοση πικρα και μισος.Πηρα το βλεμμα μου από 'κει και κοιταξα το δρομο,που βρισκοταν μπροστα μου.Γυρισα για να δω παλι το σπιτι,αλλα ειχε εξαφανιστει,οπως και οι αναμνησεις μου σχετικα με τη Marianna.Αρχισα να προχωραω προς αγνωστη κατευθυνση,ωσπου εφτασα στο παρκακι,που ειχα παει με τη Marianna,πριν βρεθουμε στο σπιτι που φυλακιστηκαμε.Hταν τοσο τρομακτικο...Για τους περισσότερους θα ειναι ενα απλο παρκακι,για μενα ομως ειναι πολλα περισσοτερα.Μετα από αρκετη ωρα γυρισα σπιτι μου.Η μαμα μου δεν ηταν εκει,αλλα και να ηταν δε θα καταλαβαινε,ότι ελειπα.
//Μερια Mariannas//
Γυρισα σπιτι μου συντετριμενη.Ειχα αποχωρηστει τον Austin τοσο ψυχρα και δε μπορουσα να το ξεπερασω.Πηγα γρηγορα στο δωματιο μου,κλειδωσα τη πορτα και επεσα στο κρεβατι μου κλαιγοντας επι ωρες.Ενιωθα,ότι η ζωη μου χωρις τον Austin δεν ειχε νοημα.Ηθελα να δωσω ενα τέλος σε ολα αυτα!Πηγα στο γραφειο μου λοιπον,ανοιξα ένα συρταρι του και πηρα ένα κοπιδι.Παρατηρουσα πολυ προσεκτικα το σχεδιο του.Ηταν τοσο μυτερο σαν λεπιδι κοφτερο.Θα εκοβε τις φλεβες μου τοσο καλα,που η καρδια μου θα σταματουσε μια για παντα.