Lise İneği Günlükleri

- 15 -

  Dırırım yeni bölüm :) Hepinizin Cumhuriyet Bayramı kutlu olsun :)  Yeni bölümü ekleyeyim dedim bari :) Bu arada sınavlar haftaya başlıyomuş :) Haftasonu yb eklerim diğer yb Pazartesi, Salı geçince :) Çünkü önemli sınavlar o günler :)  Şimdi bu bölümde ölen Kuzey'imizin fotoğrafı multimedyada :( Spoiler verdim galiba :/ Neyse iyi okumalaaaar :D 

    Adam üzerimize yürümeye devam ederken, Kuzey cesaretinden ödün bile vermiyordu. Deli cesareti desek daha doğru olur çünkü sonucun ne olacağını az çok tahmin edebiliyordum. Bu sonuç bunu korkutmaya yetiyordu. Hala Kuzey'i kaçmaya ikna etmeye çalışıyordum. Kuzey birden gülmeye başladı. Benim düşünceme göre durumun kötülüğü Kuzey'i delirtti, devreleri yandı gül gibi çocuğun. 

  " Bunu yaparım."dedi ve adamın tam yüzüne bir yumruk geçirdi. Olayın şokuyla bir çığlık attım ve Kuzey'i durdurmaya çalıştım. Adam biraz afalladı, elini yüzüne götürdü. Fakat yere düşmedi. 

  " Çok mu cesursun küçük?" dedi ve bıçağını dikkatsizce Kuzey'e salladı. Neyse ki Kuzey darbe almamıştı. Bunun üzerine Kuzey bir yumruk darbesi daha geçirdi.

  " Hayır sen çok aptalsın!" diye bağırdı Kuzey. Anlamam zordu Kuzey'i. Bu kötü durumda bile laf sokmayı ihmal etmiyordu.

  "Sen görürsün!"dedi adam ve bıçakla bir hamle daha yaptı. Bıçak Kuzey'in kolunu sıyırdı. Kolundan kan akmaya başlayınca gözlerimden yaş akmaması için çok çaba gösterdim fakat olmadı.

  " Kuzey!"diye bağırabildim sadece. Kuzey ise bu bıçak darbesinden sonra adamın kolunu tuttu ve çevirdi. Bıçağını yere düşürdü. Adama bir kafa geçirdi. Bu sefer adam yere düştü. Kuzey'de bıçağı yerden alıp denize fırlattı. Kuzey'i durdurmak için yanına koştum ve kolundan tuttum.

  " Kuzey lütfen gidelim."dedim burnumu çekerken.

  Çenemden tutup gözlerine bakmamı sağladı. Daha sonra yerde yatan adama bir tekme geçirdi.

  " Özür dile ki, burada leşin kalmasın!"

   Adam Kuzey'in ciddiliğinden emin olmuş olacak ki " Özür di-dilerim."dedi kekeleyerek. Daha sonra Kuzey adama eğildi ve benim duyabileceğim bir sesle " Bu kıza dua et yoksa seni gebertirdim."dedi. Adam korkuya başını salladı. Daha sonra Kuzey bana yaklaştı ve gözlerimden akan yaşları sildi.

  " Ko-kolun."dedim olanların etkisinden kurtulmaya çalışırken. Kanayan koluna baktı bir an ve omuz silkti. Üstünde mont olmasına rağmen kan monta geçmişti. Derin olabilirdi.

  " Montunu çıkar."dedim emir verir gibi.

  " Önemli değil, hadi yürü arabam ileride seni evine bırakayım."

  " Montunu çıkar."diye tekrar ettim. Öfleyerek çıkardı,kolunu sıyardı ve bıçağın geçtiği yeri gösterdi. Bunun üzerine gözlerimi büyütmemem elimde değildi. Yara oldukça derindi. Hızla elbisemin eteğinden bir parça kopardım ve yarayı sıkıca sardım. Bu kan akışını engellerdi. Daha sonra Kuzey'i elinden tuttuğum gibi sürüklemeye başladım.

  " Araba nerde, hastaneye gidiyoruz." Kıkırdadı ve elini benden kurtarmaya çalıştı. Fakat çok sıkı tutmuştum.

  " Önemli değil. Beni bu kadar önemseme." Bunun üzerine elini bırakıp dik dik yüzüne baktım.

  " Seni hakettiğinden daha çok önemsediğimden emin olabilirsin." Elini tekrar tutup sürüklemeye devam ettim. Arabasını bıraktığı yere yaklaştığımızda arabayı işaret etti ve sürücü koltuğuna geçti.  Bende ön koltuğa bindim.

  " Kullanabilecek misin? Taksi çağırabiliriz?" Başını salladı ve arabayı çalıştırdı. Birkaç dakika boyunca sessiz kaldık. Kuzey'in kolunu zorlayıp zorlamadığını kontrol ediyordum. Onu izlediğimi anlayınca konuşmaya başladı.