Lise İneği Günlükleri

- 21 -

 Yeni bölüüüüm :) Geciktirdiğim için çok üzgünüm :( O değilde votelar süper çok teşekkür ederim hepinize :) Bu arada gelen votelar benim moral kaynağım :) Birde 30 K'yı geçtiiik :D Çok sevindim çok. Ve şu ana kadar Teen Fiction ve Romance kategorisinde edindiğimiz en iyi yerdeyiz :DSizleri çok seviyorum :) Şimdi size bir şey söylemem lazım 13 gün sonra merkezi sınav var :( Bu merkezi sınava kadar son bölüm değil ama böyle 2 günde bir falan yazamayacağım artık vakit buldukça :( Herneyse siz bölüme geçin iyisi :) Multimedya kesici Kuzey :D Bu gifi koymasam içim kalırdı :D 

    Eda merakla yüzüme bakarken benim düşündüğüm Kuzey'di. Ya ona bir şey olursa ? Ya o bir şey yaparsa? Onun sonu da babam yani hiç olmayan babam gibi bitemezdi. Bu sefer cidden kaldıramazdım. Telefonu hızlıca kapattığım gibi cebime soktum ve merdivenlerden bir olimpiyat koşucusu gibi nemye başladım. Eda şaşkın bir biçimde benim peşimden geliyor ve " Ne oldu Melis?" diyordu. Merdivenlerden indikten sonra Eda'ya bir açıklama yapmam gerektiğini farkettim.

  " Eda ben gitmeliyim, Kuzey ve Erkan ile ilgili bir olay Kavga edeceklermiş.." dedim ve kapıya yöneldim. Tam kapıdan çıkacakken Eda kolumdan tuttu ve " Ben de geliyorum."dedi. Eda'ya bir konuşma yapacaktım gelmemesi için fakat beni susturdu ve telefonunu eline aldı. Bir numara tuşladı. Telefon çalarken " Taksi çağırıyorum." dedi bana. Başımı salladım. Koşarak gitsem dahi ben Kuzey'i buluncaya kadar o katil olurdu. Eda taksi durağına taksinin acil lazım olduğu  notunu da bıraktıktan sonra telefonu cebine koydu ve bana döndü.

  " Nefesini tüketeceksen uğraşma geleceğim." Birde Eda'yla bu konuyu tartışarak vakit kaybedemeyecektim o yüzden mecbur kabul ettim. Acil notu işe yaramış olacak ki iki dakika içerisinde taksi kapımızdaydı. Zaten durak yakındı ama olsun. Hızla ikimizde arka koltuğa geçtik. Ben hızlı bir şekilde okulun adresini verdim ve taksi hareket etti. Kafamı cama yaslayıp Kuzey'in nerede olabileceğini düşünmeye başladım. O sırada Eda beni dürtükledi, kafamı ona çevirdim ve ne diyeceğini beklemeye başladım.

  " Melis, ne kavgası bu? Cenk nereden biliyormuş?" Eda bildiğimiz Eda meraklı bir kızdı. Fakat açıklama yapamayacak kadar doluydum, düşünmem gerekiyordu. İş işten geçmeden de Kuzey'i bulmam. 

  " Sonra konuşalım." dedim ve cama yeniden yasladım başımı . Bir an aklıma Kuzey'i aramak geldi fakat kesinkes ihtimalle açmazdı telefonunu. Bıkkınlıkla başımı camdan çekip arkama yaslandım. Ne yapacağımı hiç bilmiyordum. Taksi yavaş bir şekilde durduğunda Eda'ya takside kalmasını işaret ettim ve taksiden indim. Koşar adımlarla okula ilerlemeye başladım. Merdivenlerden ikişer ikişer indim ve spor salonuna yöneldim. Cenk spor salonun kapısına dayanmış bekliyordu. Formasını çıkarmış günlük kıyafetlerini giymişti ve sırtında bir çanta vardı. Beni görünce bana doğru ilerlemeye başladı hızla. 

  " Nerede oldukları hakkında bir fikrin var mı?" Ümitsizce başını iki yana salladı. Nefesimi sinirle vererek merdivenleri yeniden çıkmaya başladım. Cenk biraz önüme geçti merdivenlerde. Aynı hızla okuldan çıkıp okulun kapısında beklemekte olan taksiye yöneldik. O sırada aklıma Kuzey'le karşılaştığımız yer olan sahil geldi. Bir önceki sefer kavgaları orada olacaktı eğer ben olmasaydım.

  " Sahil." dedim hızlıca Cenk'e. " Orada olabilirler." Bilmem manasında omuz silkti. O sırada taksinin yanına varabilmiştik. Cenk ön koltuğa geçti bende yeniden yerime geçtim.

  " Sahile gidiyoruz." dedi Cenk. Orta yaşlı adam kafasını salladı va arabayı çalıştırdı. Şu an tek umudum orada olmalarıydı. Cebimden telefonu çıkardım ve saate baktım.

  " Cenk Kuzey çıkalı kaç dakika oldu?" 

  " 10 dakika falan. Yürüyerek gitmiştir o arabası yoktu bugün. Merak etme yetişeceğiz." dedi beni teskin edercesine. Hiçbir yararı olmamıştı. Hala aynıydı korkum. Bir tarafım inanmak istiyordu yetişeceğimize. Fakat ya yetişemezsek? Bu benim için  bitiş noktası olurdu.