14.Tokat

18.4K 636 31
                                    



On dördüncü bölüm. "Tokat"

Zeyno'dan

Sırtım kapı ile buluşunca korkulu gözler ile Ali'ye baktım.


"Burada anımız var küçük hanım , hatırlayalım biraz " dediği ile gözlerimi kocaman açıp ona baktım .


Dedikleri korkuma daha korku eklerken nefes almaya çalıştım.


Daha ben yaşananları atlatamamışken
bir kez daha ona teslim olamazdım.



"Ama önce hesap ver , o adam ile o kadar yakın olman niye , deli mi edeceksin beni lan " diye kükrediğinde titredim , bu adamdan bu kadar korkmamalıydım , bu adam beni yok ediyor karanlığına çekiyordu .


Bu adam benim ona teslim olmamı seviyordu .


Benim ona izin vermemi seviyordu , sevgilisi varken hemde .


Beni kullanmasına izin veremezdim.


Kendimi sürtük gibi hissettirmesine izin veremezdim.


Bütün kuvvetimle onu ittim.


"Böyle birşey olmayacak anladın mı , bir daha asla bana dokunmayacaksın nerede ne yaptığımı sorgulamayacaksın , beni yok edemeyeceksin "


Gözleri gözlerime dikkatle bakarken konuştu .


"Bitti mi "


Nasıl bir orospu çocuğuydu bu ?

Benim sevdiğim , aşık olduğum adam bu muydu ?


"Sevgilin varken bana dokunmaya utanmıyor musun , ben utanıyorum , kendimden senden anladın mı " diye göğsünden tekrar ittiğimde sinirden dişlerini sıktığını görebiliyordum .


"Yeter lan , kimsin kızım benimle böyle konuşuyorsun sen , çok mu yüz verdim sana , sen sen varya --" devamını getirmediğin de gözüm dönmüş gibi bağırdım .


"Söylesene , evet ben neyim söyle hadi " tekrar ittiğimde öyle bir bağırdı ki kalbimi sesiyle delip geçti .


"Sen de benim altıma atacağım kişilerdensin daha fazlası değil , ben utanmıyorum sen niye kabul ediyorsun sana dokunmamı hoşuna mı gidiyor "



Sesler kesildi lavaboda sadece Ali'ye attığım tokat sesi , ve kalbimin kırılma sesi duyuluyordu .


Kalbimin kırılacak bir yeri kalmamıştı gerçi.



İçtiğinin  farkındaydım , sarhoş olduğunun da ama bu laflar , affedilir miydi ?


Sadece sustum , bir şey demedim  diyemedim kırgınlığımı gözlerim ile anlatabilirsem , anlatabilirdim. Baktım , karşım da ki aşık olduğum adama baktım.


Bu şehir bu ülke bana dar geliyordu artık nefes almakta zorlanıyordum....



"Zeyno--" elimle susmasını işaret edip koşarak o lanet yerden çıktım . Abim gilin yanına vardığımda sızdıklarını gördüm .



Kaan bana telaşlı bir şekilde bakarken , nasıl göründüğümü düşünecek durumda değildim .


"Gidelim "


Ağzımdan zar zor çıkan kelime ile konuştum.


"Lütfen " hemen başını sallayıp kolumdan tuttu , abimgile baktıktan sonra bana tekrardan baktı.


"Onları Ali getirir " adı ağzımdan bir mikrop gibi çıkarken , Kaan onaylayıp elimden tuttu , beni mekandan çıkartırken Ali'yi gördüm.


Son kez baktım , o gözlerine son kez çekildim o gözlere .

🌙

"Teşekkür ederim , yani bıraktığın için " burnumu çekip Kaan'an gülümsedim.


"Önemli değil küçük , sadece niye ağlıyorsun " dediğinde hıçkırığımı serbest bıraktım . Başımı hızla iki yana sallayıp konuştum.

"L.lütfen birşey sorma herşey için teşekkür ederim , hayatıma girdiğin için benim için birşeyler yapmaya çalıştığın için "

"Zeyno bu konuşma nereye varıyor bilmiyorum ama yılmak yok "


"Yılmıyorum sadece bizim amacımız Ali'yi unutup güçlü olmayı öğretmendi ben gidiyorum Kaan Ali'yi hiç düşünemeyecek bir yere , onu özleyemeyecek , sesini duyamayacağım bir yere "

Gözlerimin içine öyle derin baktı ki gözlerimi kaçırdım .


"Bu nasıl sevgidir be küçük seni tüketen bir o kadar da can veren "


-

Beğenmeniz dileğiyle...

Sınır : 25 vote 15 yorum 💎

Sizleri seviyorum 💎

KELEBEĞİM {TAMAMLANDI}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin