KELEBEĞİM {TAMAMLANDI}

15. Amerika

On beşinci bölüm . "Amerika"

İyi okumalar 👄
-

"Uzaklara gitmek, beni üzen her şeyi, herkesi ardımda bırakmak istiyorum...

Fakat biliyorum ki kafa aynı kafa, ruh aynı ruh, kalp aynı kalp... Ne yaparsam yapayım benden farklı bir ben çıkmayacak ortaya."

Bazen gitmek, düşünmeyi bırakıp gitmek gerek... Sadece gitmek. Hesapsızca... Yolun nereye varacağını bilmeden, bilinmeyene doğru yol almak gerek...

Ne de güzel anlatmıştı şair , gitmek gerekti bazen arkada bıraktıklarını düşünmeden , bende gidicektim .

Amerikada teyzemin yanında liseyi bitirmeyi düşünüyordum , zaten son bir senem kalmıştı.

Tabi ki sadece düşünüyordum , daha babamgile söylememiştim . İki gün geçmişti o olayın üstünden iki gündür okula gitmiyor hastayım diye geçiştiriyordum.

Aşağıya inip salona bakım , ev hali burada oturuyorlardı .

Babamın yanına gidip "Konuşabilir miyiz ?" diye sordum .

"Konuş kızım " dediğinde dudağımı dişleyerek cevap verdim .

"Çalışma odan da konuşsak " diye başımı sağa yatırdığımda bana gülümsedi .

Bütün ev hali bana merakla bakarken , biz çalışma odasına doğru adım attık.

Babam kendi koltuğuna kurulduğunda , bende karşı da ki kanepeye oturdum .

"Baba , ben lise'yi teyzemin yanın da Amerika 'da okumak istiyorum "

Kaşlarını çatık bir şekilde bana baktığında cevap verdi .

"Nereden çıktı bu "

"Bak biliyorum tereddütlerin var ama son senem lütfen baba yalvarırım " yanıma gelip oturduğun da başımı okşamaya başladı .

"Neyin var güzel kızım iki gündür iyi değilsin , anlat bana " dediğinde ağlamaya başladım babamın güvenli kollarına kendimi atarken , hıçkıra hıçkıra ağladım .

Ne kadar geçti bilmiyorum ama babam sadece ağlamamı dindirmek için saçlarımı okşayıp , öpücük kondurdu .

"Tamam "

Anlamamış gibi başımı kaldırıp , babama baktım , ciddi miydi ?

"Gerçekten mi baba "

"İyi değilsin kızım , neyin var diye sormayacağım artık , git kafanı dinle ama son seneyi okuyup geleceksin , üniversite diye tutturmak yok " dediğinde hemen başımı salladım .

Sımsıkı sarılıp yanaklarına öpücük kondururken neşe ile konuşuyordum .

"Teşekkür ederim , çok teşekkür ederim "