41.Bebeğim

9.8K 312 15
                                    

Kırk birinci bölüm . " Bebeğim "

İyi okumalar ..


Zeyno 'dan


Bebeğim .

Masum varlığa kıymak kolay mıydı ?


Veya onu kabullenmek ?


Yürüyordum , ne yapacağımı bilmeden , nereye gittiğimi bilmeden .


Sevinmem gerekirken birşey hissedememem abim veya ailemin öğreneceği  korkusundan mıydı ?



Yoksa Ali ' nin  ne düşüneceğini bilemediğim için miydi ?


Bunu birilerine anlatıp konuşmazsam kafayı yiyecektim .


Önce Ali ile konuşmam gerekiyordu , sonra da Dalya'ya anlatabilirdim .



Ama onun o gece konuştuklarım  için bana kırgın olduğunu biliyordum .



Elimile yüzümü sıvazlayıp yoldan geçen bir taksiyi durdurdum .


Ali'nin evinin önüne geldiğimde ellerim titremeye başladı .Ya istemez ise ne yapardım .



İki gündür beni aramayan adama ne diyecektim . Abim öğrenince korkak gibi kaçtın beni aramadın mı ?



Bir yandan da iki gündür görmediğimin özlemi vardı içimde . Yüzünü görememek , kokusunu hissedememek zor günlerimde hiç yardımcı olmuyordu .



Kapıya geldiğimde zile bastım beş dakika sonra kapı açıldı .


Kapıda bornozlu bir kızı görünce kalbimin bi an için durduğunu hissettim . Bana bunu yapabilir miydi ?



Ben iki gündür onun özlemini çekerken , abimin ona bir şey yapmasından korkup geceleri içim çıkarcasına ağlarken bana bunu yapmış olamazdı değil mi ?



Ama en önemlisi de karnımda ondan bir parça taşırken bana bunu yapamazdı .




Karşımdaki kadın bana bakıp "Kimsiniz" dediğinde gülümsedim , yanaklarımdan yaşlar akarken gülümsedim .Zar zor bulduğum sesimle konuşmaya çalıştım .



"Yanlış gelmişim kusura bakmayın " deyip koştum , nereye gittiğimi bilmeden sadece koştum ,unutmak bu olanları yaşadığımı bilmemek için koştum .

Gözlerim deki yaşlarla abimgilin evine vardığım da zile bastım , ayakta durmakta zorlanıyor , nefes alamıyordum . Her yer üstüme geliyordu sanki . Kapı açıldığın da Dalya ,


"Hoşgeldin "diyerek yana çekildi .Daha önceden Ağladığımı anlayan yengem ,


Hemen yanıma gelip ellerimi tuttu .


"Neyin var ne oldu " diye sordu . "Dalya" kendimi daha fazla tutamadan ağlamaya başladım .



Bana bir abla edasıyla sımsıkı sarıldı .



"Sakin ol ben burdayım neler olduğunu bana anlat " burnumu çekip zar zor cevapladım .



"İki gündür Ali'yi arıyorum telefonlarıma cevap vermiyor " dediğim de  gülümsedi ve  "Bunda bir şey yok bebeğim biraz düşünmek istemiştir" dedi .



"Sorun bu değil zaten bu sabah r.regl günümün gecikmiş olduğunu gördüm ve şüphelendim -- ' lafımı devam ettiremeden Dalya çığlığı bastı .



" Ne bir dakika siz nasıl " dediğin de ayağa kalkıp eli ile yüzünü sıvazladı . Başını iki yana sallayıp " Hayır hayır yapmış olamazsın bu kadar sorumsuz davranamazsın " diye bağırdı .

Gözümden alan son yaşı silip ayağa kalktım ve bende bağırmaya başladım . 


"Üzgünüm tamam mı ilkimi hayatımın aşkına verdiğim için , senin güvenini kırdığım seni incittiğim için , abimi üzdüğüm için Ali'nin telefonlarıma cevap vermeyip beni bu sabah başka kadınla aldattığı için , en önemliside hamile olduğum için " deyip tekrardan ağlamaya başladığım da  hemen yanıma gelip sarıldı .



"Şşş çok üzgünüm seni suçlayamam senin bir suçun yok sakin ol birtanem " kendimi o anda güvenli hissettim beni anlayan birisi vardı . Dalya bir yere takılmış gibi bakarken kafamı oraya çevirdim .


Abimin bizi dinlediğini farkettim .


Hemde sinirli bir şekilde ..


Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum . ❤️


Seviliyorsunuz xoxo

KELEBEĞİM {TAMAMLANDI}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin