Burn the truth (NL)

| 01*|

Juli 2019

''Zara! Ontbijt ligt klaar op tafel!"

Ik gritste snel mijn zwarte handtas met mijn telefoon van mijn bed af en rende de trap af.

Ik gaf Samira een kus op haar wang en ging aan tafel.

"Waar ga je naar toe?" vroeg Samira verward bij het zien van mijn outfit.

"Ik ga naar werk, Samira," mompelde ik met een volle mond en nam een stok van mijn glas water.

Samira fronste verbaasd. "Werk? Sinds wanneer? Waar en bij wie?" Ze nam naast mij aan tafel plaats.

Ik hield haar hand liefdevol vast en gaf haar een gerustellende blik. "Vandaag is mijn eerste werkdag. Dat spaanse restaurant in het centrum genaamd Centra?" Samira knikte met realisatie. "Daar. Esma werkt daar ook en ze is tevreden met haar werk vanwege de flexibiliteit die ze aanbieden voor," Ik keek ongemakkelijk naar mijn bord. "-persoonlijke omstandigheden."

"Esma van groepstherapie?"

Ik knikte.

Ik had Esma leren kennen via haar zusje. Haar zusje -Noor- en ik volgen allebei groepstherapie. Het was een namiddag toen ik Esma buiten het gebouw tegenkwam. Ze liep in paniek heen en weer, opzoek naar Noor. Na lang zoeken, had ik haar in een wc-hokje horen huilen. In een full mental breakdown fase. Na lang wachten en haar geruststellen kwam ze het hokje uit en sloeg haar armen om haar zus heen. Sindsdien hebben wij langzamerhand een vriendschappelijke band opgebouwd.

"Als jij je druk maakt om geld-" begon Samira maar ik stopte haar al snel.

"Nee, dat is het niet. De psycholoog adviseerde ons om afleiding te zoeken en ik denk dat dit mij zal helpen."

Ze ging met haar handen over haar gezicht. ''Weet Faid hiervan?"

Ik haalde haar handen van haar gezicht af en hield ze vast. "Ik heb Faid hierover ingelicht en hij vindt het een goed idee."

Ze knikte uiteindelijk en gaf me een glimlacht. "Wees voorzichtig, oké? Het-het is allemaal nog vers en-en ik-"

"Samira, ik ben alweer een half jaar terug van dat plek en ik ben daar zeer dankbaar voor. Just let it down, oké? Ik wil daar niet over nadenken."

Ze hield mijn wang hartelijk vast en knikte met een glimlach. "Zolang jij maar okay bent."

"Samira!" hoorde we opeens Faid van boven schreeuwen. "Mira, is wakker!"

Ik propte een chocolade broodje naar binnen en dronk mijn glas leeg. "Thanks, Sami. Ik ga ervandoor."

''Wees voorzichtig," mompelde Samira als ik mijn veters vast strikte.

Ik hing mijn tas over mijn schouder en knikte. "Maak je geen zorgen en geef Mira een kus van mij." Ik sloot de deur met haast en rende naar de bushalte.

Ik stapte de bus in die niet veel later wegreed en nam ergens achterin plaatst.

----

[Zara - 3 maanden geleden]

"Zara! Zara, kom uit je kamer!"

Ik negeerde Faid's gebonk op de deur en staarde doelloos naar het witte muur voor me.

"Zara! Als je er nu niet uitkomt, zal ik de deur open breken!"

Bluf. Bluf. Bluf.

"Doe open, Zara!"