Burn the truth (NL)

| 10*|

"Mira! Babydoll!" Ik hield een ingepakt cadeautje voor haar neus. "Kijk eens wat tante Zara voor je heeft gekocht," riep ik enthousiast. Mira zat in haar babyzitje en lachte enthousiast als ik het cadeautje aan haar gaf.

"Zara, dat had niet gehoeven, lieverd," mompelde Samira en gaf me een knuffel.

Ik klopte op haar rug en schonk haar een glimlach. "Natuurlijk wel." Ik trok haar voorzichtig van me los en wees naar het kleine doosje. "Kom op! Maak het open."

Samira hielp Mira met het uitpakken van het cadeautje. Een paar diamanten oorbellen verschenen vanuit het doosje en trokken de aandacht van Mira. "Zara! Dit heeft je zeker enorm veel gekost."

Ik rolde met mijn ogen en hurkte voor Mira neer. "Wat vind je van de oorbellen, Mira?" Mira klapte enthousiast en reikte naar de oorbellen in de handen van haar moeder. "Kijk eens mama Samira, Mira is er blij mee. Daar gaat het om."

Samira schudde haar hoofd maar glimlach licht. Ze haalde de oorbellen uit het doosje en stak het in Mira's oren.

Ik kuste Mira op de wang en knikte tevreden. "Het staat je prachtig, babydoll." Mira babbelde vrolijk.

"Zara! Wat een prachtig cadeau!" sputterde Samira's moeder als ze erbij kwam staan.

"Dankjewel," mompelde ik terug en stond op.

Samira's moeder trok Mira uit haar zitje en bloeide haar met liefdevolle woorden over hoeveel ze haar had gemist.

Ik keek om ons heen. Kinderen speelde enthousiast met elkaar in de tuin die versierd was met ballonnen en vlaggetjes. Ouderen waren met elkaar in gesprek over het leven met borden eten aan tafel. Een leuk muziekje speelde zich op de achtergrond af en het weer was perfect. Niet al te koud en niet al te warm. Mira's verjaardagsfeestje was volop aan de gang.

Plotseling voel ik me oncomfortabel bij voelen van gestaar. Ik keek nonchalant om me heen, maar kon de ogen niet vinden.

Adem in en adem uit.

"Ik hoorde van Samira dat de bruiloft binnenkort zal plaatsvinden, Zara?"

Ik richtte me tot Samira's moeder en knikte. "Ik heb u de uitnodiging gestuurd. Jullie zijn van harte welkom."

"Dat is mooi om te horen. Ik ben blij voor je, Zara. Je verdiend geluk."

Ik beet op m'n lip en knikte langzaam. "Uhm, ik ga even rondkijken. Ik kom eraan."

Samira schonk me een spijtig blik en ik gaf haar een gerustellende glimlach.

Mijn hakken tikten op de houten vloer als ik naar de keuken liep. Diverse geuren drongen mijn neus binnen en ik sloot mijn ogen van genot.

Ik pakte een stukje kip uit de pan en deed het in m'n mond. Een hum verliet mijn mond bij proeven van de smaak. Ik sloot de pan met een deksel en haalde aluminium folie van een bak. Mijn vingers viste daar een vleesstukje uit, maar als ik mijn vingers naar mijn mond bracht kwam opeens een figuur tevoorschijn en beet in m'n vingers. "Imran!"

Hij grinnikte en sloeg zijn armen om mijn middel. Ik rolde met mijn ogen en likte mijn vinger schoon. "Hmm." Ik knikte tevreden. Mijn vingers haalde nog een stukje vlees uit de aluminium bak en stopten het in mijn mond.

Imran's ogen keken me intens aan als ik aan het kauwen was. Ik fronste verward. "Wat?"

Hij likte aan zijn lippen als zijn ogen over mijn figuur gleden. "Je wilt niet weten wat er nu door me heen gaat."