Burn the truth (NL)

| 19*|

Zodra ik het huis was ingelopen, concludeerde ik dat Imran nog steeds buiten was. Het was doodstil en de lichten stonden uit.

Ik legde de sleutels met mijn tas op de eettafel en trok mijn blouse over mijn hoofd als ik naar boven liep. Ik kleedde me om in een grijze joggingsbroek met een zwarte shirt en liep weer de trap af.

De klok in de woonkamer toonde aan dat het vijf uur in de namiddag was en ik hoorde mijn buik grommen.

Ik besloot om voor vandaag rijst met kip klaar te maken.

Als ik bezig was met het koken van de kip, ging de bel. Enthousiast, dat het mogelijk Imran zou zijn, maakte ik mijn handen met een handdoek schoon en liep naar de deur.

Ik trok de deur open en kreeg een paar donkerbruine ogen te zien. "Samira?'' Ik liet haar snel naar binnen en sloot de deur achter me dicht.

"Drie woorden." Ze stak drie vingers omhoog. "Ik.haat.regen."

Ik rolde met mijn ogen en deed het licht aan waarna ik weer de keuken in liep.

Ze liet zich op onze grijze bank ploffen en ik kreeg de neiging haar eruit te schoppen bij het zien van de watersporen op de bank. "Hoe gaat het huwelijksleven, Zara?"

Ik knikte tevreden als ik kruiden in de pan strooide. "Prima." Ik haalde een zak chips uit de kast en gooide het in Samira's schoot.

Samira opende de zak en propte een aantal in haar mond. ''Is Imran thuis?'' vroeg ze als nog een aantal in haar mond stopte en om haar heen keek.

Ik schudde mijn hoofd en nam naast haar op de bank plaats. "Hij komt eraan als het goed is. Waar is Mira?"

"Met haar oma. Mama had haar gemist, dus Faid heeft haar vanochtend bij haar afgezet voor een dag." Ze sloeg haar knie over de ander en ging onderuitgezakt zitten.

Ik drukte mijn hand tegen mijn kin. "Blijf je eten? En komt Faid ook?"

Ze hief haar schouders op. "Ik denk het niet. Faid werkt tot zeven en ik denk dat ik tot die tijd thuis zal zijn." Ze duwde de zak mijn kant op en ik viste een aantal chippies uit de zak. "En ja, ik blijf eten, als je het goed vindt?"

Ik rolde met mijn ogen. "Natuurlijk vind ik dat goed."

Toen ik de waterkoker een seintje hoorde geven, stond ik op. "Doe de kachel aan voor je ziek wordt. De badkamer is boven voor het geval je daar behoefte aan hebt."

Ik goot voorzichtig de hete vloeistof in een kan en depte er een theezakje in.

''Zara." Samira stond met een deken om haar schouders tegen de deur van de keuken.

Ik pakte een aantal borden uit de kast en plaatste het alvast op de eettafel. ''Ja, Samira.''

Ze leunde met haar hip tegen de aanrecht. ''Hoe was het?''

Ik stopte voor een seconde en keek haar verward aan. ''Wat?''

''Hoe ging het?'' fluisterde ze naar me toe en ik liet het bestek meteen vallen.

Met mijn handen ging ik over mijn gezicht van schaamte. ''Oh mijn god, Samira.'' Warmte steeg naar mijn wangen. ''Stop.''

Haar ogen keken me niewsgierig aan. ''Had je de witte lingerie aan die ik aan jou had geadviseerd?''

Ik knikte onder mijn vingers.

"Wat vond Imran daarvan?" Haar ogen keken me ongeduldig aan. "Heeft hij het open gescheurd?"