Burn the truth (NL)

| 38 |

December 2019

[Zara]

Mijn lippen begonnen te trillen, tranen bouwde zich snel op en vielen naar beneden.

Ik was in een hoekje van het kamer voor overgebogen terwijl ik geen geluid probeerde te maken, maar het deed te veel pijn om het in te houden.

En dus liet ik een snik en een kreet.

Toen kwam het verlies van adem want niet alleen was ik hardop aan het huilen maar dacht ik dat ik ook stom klonk om niet te ademen.

Het was een puinhoop.

Alleen was hij er dit keer niet bij om me te helpen.

En dus probeerde ik het zelf.

Mezelf in controle houden.

~

[Imran]

Ik lag op het bed met de deur op slot. De kamer was pikken donker door de afwezigheid van licht.

Het gehele huis was zoals voorheen. De woonkamer was nog steeds een puinhoop en Zara's kapotte telefoon lag nog steeds beneden.

Haar kleren zat nog steeds in de kast en haar accessoires in de badkamer.

Ieder deel van het huis liet me aan Zara denken.

Zara, Zara, Zara.

Niemand kon zien hoe rommelig mijn haar was door er te vaak met mijn hand door heen te gaan, aan het denken en aan het denken.

Ik was onze laatste conversatie aan het herhalen, wetend, dat ze me nooit terug zal nemen.