| 06*|

162 4 4
                                    

"Zara, het staat je prachtig!" Samira knikte tevreden.

Ik draaide een rondje voor de spiegel en bekeek de witte jurk kritisch. "Ik ben hier niet zo zeker over, Samira."

Samira fronste verward.  "Vind je 'em niet bij je passen?"

Het was een lange witte jurk met een hoge split bij mijn rechterbeen. Het had geen mouwen of straps en de stof voelde oncomfortabel aan. Het was een mooie jurk. Alleen niet voor mij bestemd.

"Nee, ik voel me hier niet comfortabel in," mompelde ik ontevreden en sloeg mijn armen om mijn lichaam.

Ze rolde met haar ogen. "Het staat je prachtig, Zara." Samira grabbelde in haar tas en hield haar telefoon tevoorschijn als de beltoon afging. "Trek jij de volgende jurk aan, dan neem ik even op."

"Oké." Ik liep weer terug naar de blauwe kleedkamer en schoof het gordijn weer dicht. Mijn vingers plukte aan de rits als het niet naar beneden ging. "Samira?" riep ik vanuit de kleedkamer. "De rits gaat niet naar beneden, kan je me helpen?"

Als ik niks te horen kreeg, schoof ik het gordijn opzij en liep naar buiten. "Samira?" Bij het zien van de lege stoelen, fronste ik. Waar was Samira naar toe?

Voor ik bewust was van mijn omgeving, werd een hand voor mijn mond geslagen en werd ik in een ander kleedkamer geduwd.

Ik duwde het hand van mijn lippen af en draaide me om. De kleur verliet mijn wangen bij het zien van het gezicht.

Adem in en adem uit.

"Hey, Zara." Een grijns vormde zijn lippen als hij mij onduigend aankeek.

Adem in en adem uit.

"B-blijf uit mijn buurt," mompelde ik met angst en vormde van mijn handen vuisten.

Adem in en adem uit.

Hij hief zijn handen in de lucht. "Woah, calm down." Zijn ogen rolde over mijn figuur. "Long time no see."

Ik sloeg mijn armen om mijn lichaam en keek weg. "Godzijdank daarvoor."

"Ik wou nagaan of je inderdaad nog in leven was." Neor gaf me een doorlopende glimlach. "Boss houdt van zijn dingen intact," mompelde hij onder zijn adem.

Dingen.

Een neppe glimlach kwam op mijn gezicht tevoorschijn. "Maak je maar geen zorgen over mij. Ik leef nog."

"Ik zie het." Hij leunde met zijn rug tegen de muur en liet zijn ogen over mijn figuur glijden. "Je gaat dus trouwen." Hij knikte tevreden. "I like the dress. Het accentueert je heupen."

En ik haat jou.

Ik drukte mijn nagels tegen mijn handpalm terwijl ik mijn hartslag ondercontrole probeerde te krijgen.

Adem in en adem uit.

"Verbreek de verloving." Zijn stem klonk hard en dreigend.

Ik keek hem verrast aan, maar al snel veranderde mijn blik in woede. "Nee."

Zijn ogen keken me voor een minuut aan voor hij zijn hoofd schudde. Hij pakte zijn telefoon uit zijn broekzak en liet het scherm aan mij zien. "Herriner je deze dag nog?"

Mjn ogen brandde bij het zien van een filmpje van mij op het podium aan het buikdansen.

----
[Zara - Augustus 2018]

"Zara."

Mijn wang voelde koud en ruw aan.

Burn the truth (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu