Burn the truth (NL)

| 61 |

Als ik de volgende ochtend wakker werd, voelde ik me knuffelig, tevreden en warm waardoor ik me verder in mijn kussen nestelde. 

Maar als ik iets meer wakker werd, realiseerde ik me dat het kussen bewoog en warmer was dan normaal gesproken. 

Ik opende mijn ogen en zag een blote borst. 

Ik knipperde met mijn ogen om mijn zicht te zuiveren en tilde mijn hoofd een beetje op om Imran's hoofd boven de mijne te zien. Zijn hoofd naar me toe gekanteld, nadat hij zijn wang tegen de bovenkant van mijn hoofd had laten rusten. 

Hij had een volle baard wat duidelijk getrimd moest worden. De wallen onder zijn ogen waren van ver af te zien en zijn krullen lagen in de war.

Plotseling, lette ik op de rest van mijn lichaam en wist dat ik me niet kon bewegen zonder hem wakker te maken. 

Imran had mijn top naar boven gerold waardoor mijn blote middel te zien was.

Onze benen waren met elkaar verweven, met zijn hand op mijn uitgestoken buik.

Als ik zijn vingers zorgvuldig over de huid van mijn buik voelde gaan, slikte ik.

Herinneringen van gisteravond vlogen voorbij en ik voelde mijn hartslag versnellen.

Waar ben je mee bezig, Zara?

Ik schudde de gedachtes van me af en duwde zijn handen van me af waarna ik op het bed ging zitten. 

Gisteravond was een fout.

Gisteravond mocht niet gebeuren.

"Zara?" klonk Imran's slaperige stem. Ik hoorde hem de dekens opzij duwen en opstaan.

Ik drukte mijn nagels in het matras.

Wat was er mis met mij?

Ik zag Imran vanuit mijn ooghoek voor me hurken. Als ik hem zijn handen op mijn benen zag plaatsen, schoof ik van hem weg.

Een frons ontstond tussen zijn wenkbrauwen. "Zara?"

"Imran, gisteravond was eenmalig." Ik slikte de brok in mijn keel weg en verharde mijn blik. "Ik ben niks vergeten."

Teleurstelling, verscheen in zijn ogen. "Oh."

Als ik plotseling een schop in mijn buik voelde, liet ik een bibberde zucht.

Imran schoot bezorgd naar voren. "Wat is er?"

Ik sloot mijn ogen en uitte een zucht. "Het- het is de baby."

Zijn ogen rolden over mijn buik en met twijfeling keek hij me weer aan. "Uh, mag- mag ik.."

Ik slikte een brok weg en knikte. Hij bracht zijn hand voorzichtig naar mijn buik en ik siste als zijn koude hand met mijn huid contact maakte.

Hij keek me met paniek in mijn ogen aan, denkend wat verkeerd te hebben gedaan. Ik schudde mijn hoofd gerustellend. "Je handen zijn koud."

Ik negeerde de flinke trappen die voor pijnlijke steken zorgde en hield mijn focus op Imran.

Met bewondering staarde hij naar mijn uitgerekte buik als hij schopjes onder zijn hand voelde. Zijn ogen glinsterde liefdevol als hij me weer aankeek. ''Hij is actief.''

Ik drukte mijn nagels tegen mijn handpalm er nogmaals werd geschopt en knikte. ''Het is tenslotte jouw zoon.''

Ik snakte naar adem bij het voelen van een aantal schoppen achter elkaar, erger dan de steken van voorheen. "Sh*t."