Burn the truth (NL)

| 18 |

Bij het voelen van een koude hand op mijn blote arm, schrok ik wakker.

Adem in en adem uit.

Ik draaide me vermoeiend om en keek slaperig in de bruingroene ogen van Imran.

"Hey," fluisterde hij met een oogverblindende glimlach en drukte een kus op mijn wang.

Ik hield mijn hand tegen mijn mond en gaapte diep bij het zien van de tijd op het nachtkastje. 07:28.

"Veel te vroeg," mopperde ik vermoeiend. Ik kroop tegen Imran's warme lichaam aan en sloot mijn ogen.

Zijn vingers streelden mijn haren en ik liet een zucht van genot. "Laten we ontbijten, Zara. Ik heb honger."

Als hij een poging wou wagen om op te staan, klemde ik me aan het warmte vast. "Nee, blijf." Ik was moe, uitgeput en energieloos.

Het enige wat ik wilde doen is mijn slaap van de afgelopen dagen inhalen. Ik kon mijn ogen met moeite openhouden.

Hij liet een zucht. "Zara, sta op."

Ik pruilde mijn lip en ging langzaam overeind zitten. "Nu blij?"

Hij rolde met zijn ogen en sloeg zijn armen onder zijn hoofd als hij me bestudeerde.

Ik haalde een haarelastiekje van mijn pols af en maakte een slordige knot van mijn haren. Zijn witte overhemd viste ik van de vloer en knoopte het dicht. Het viel tot net boven mijn knieën.

Als ik het dekbed van me afduwde en aanstalten maakte om op te staan, trok Imran me via mijn pols naar zich toe. Ik viel met mijn knieën op het bed.

"Imran?" Ik keek zijn bruingroene ogen onderzoekend aan.

Zijn lippen gingen langzaam langs mijn oor en een bom van tintelingen barstte open. "Waar ga je naar toe?"

Ik beet op mijn lip om mijn lach niet te laten ontsnappen. "Ontbijt klaar maken, Imran."

"Mhm." Hij duwde me langzaam tegen het matras aan en ging boven me hangen. "Vergeet het ontbijt."

"Ik dacht dat je honger had." Ik grinnikte geamuseerd.

"Van jou," fluisterde hij sensueel in mijn oor.

Als zijn lippen zich in mijn hals bevonden, duwde ik hem zachtjes naar achter. "Imran, het is pas acht uur 's ochtend."

Zijn mondhoeken ging licht omhoog als hij fronste. "Dus?"

Ik rolde met mijn ogen en drukte mijn nagels tegen zijn blote rug als zijn vingers piano op mijn dij speelde. "Imran," mompelde ik waarschuwend.

"Mhm." Zijn grijns werd als maar breder als zijn vingers naar boven gleden.

Ik haalde diep adem. Mijn hart sloeg tekeer.

Imran, wetend wat voor effect hij op me had, grijnsde trots. "Als je eens wist wat er nu door me heen gaat."

Ik draaide ons om, zodat ik aan de top was en leunde naar hem toe. "Ik denk dat ik een heel goed idee heb over wat er door je heen gaat." Mijn vingers gingen over de knopen van de overhemd die ik aan had gedaan en zijn ogen verdonkerde.

De overhemd werd niet lang daarna van mijn lichaam afgerukt en op de grond gegooid.

~

Bij het voelen van warme zonnestralen op mijn gezicht, opende ik mijn ogen en strekte me uit.

Een kleine glimlach vormde op mijn lippen bij het zien van Imran's slaperige figuur.