Burn the truth (NL)

| 16 |

"Zara, schiet op! De visagiste is aangekomen!"

"Ik kom eraan!" riep ik terug vanuit de badkamer. Ik sloeg een handdoek om mijn haren en strikte de band van mijn badjas strak dicht.

Ik glipte via de gang snel naar mijn kamer, een paar meter verderop.

De deur sloot ik met een snelle beweging dicht en draaide me om waar ik Samira druk met de visagiste in gesprek zag.

Samira had een rode top aan met een bijpassende rok tot aan de enkels. Witte hakken onder de voeten en haren los over haar schouders.

"Je ziet er prachtig uit, Samira," mompelde ik met bewondering.

Ze keek op bij het horen van mijn stem en grinnikte hoofdschuddend. "Dankjewel, lieverd. Ga snel zitten zodat de visagiste je kan optutten. Imran, gaat zo uit huis."

Een glimlach vormde rondom mijn lippen bij het horen van zijn naam. "Oké." Ik nam plaats op de stoel en haalde het handdoek van mijn hoofd af waarna ik mijn haren begon te kammen.

Samira keek nog één keer in de spiegel voor ze het kamer vluchtig verliet bij het horen van de deurbel.

De visagiste begon stilletjes mijn haren in vier delen te verdelen.

"Selena, toch?" vroeg ik beleefd aan de visagiste.

Het meisje knikte verlegen en begon mijn haren plukje voor plukje te stylen.

Ik glimlachte vriendelijk. "Fijn, om je eens een keer te ontmoeten. Ik heb zoveel tevreden verhalen over jouw talentkunsten gehoord."

Haar ogen keken me enthousiast. "Mijn zus vertelde me altijd als je iets met passie en concentratie doet, het altijd succesvol zal worden."

Ik knikte instemmend. "Je zus heeft volkomen gelijk."

~

"Prachtig," mompelde ik onder mijn adem als ik in de spiegel keek.

Ik herkende de drieëntwintig-jarige vrouw in de spiegel bijna niet. Het haarstukje met strass-steentjes verfraaide haar opsteekkapsel. Diamanten peervormige halo-oorbellen, een geschenk van haar broer, bungelden aan haar oren. Het prachtig ontwerp van een ketting verwant aan de oorbellen hing om haar nek.

Selena, de gekwalificeerde schoonheidsspecialiste, had minimale make-up op het gezicht van de bruid aangebracht. Haar lippen waren rood gekleurd. Een zachte gloed benadrukte haar gedefinieerde jukbeenderen. Natuurlijke wimpers accentueerden haar glazige, donkerbruinkleurige ogen.

Met mijn vingers, ging ik voorzichtig over de stof van het sneeuwitte trouwjurk. Mijn ogen keken de jurk bewonderend aan. De jurk, ontworpen om mijn figuur op de juiste plaatsen te omhelzen, viel achter mijn figuur in een kapeltrein van gebloemde elegantie en kant. Onder de jurk waren witte hakken om mijn voeten gebonden.

"Ik zie het." Hij leunde met zijn rug tegen de muur en liet zijn ogen over mijn figuur glijden. "Je gaat dus trouwen." Hij knikte tevreden. "I like the dress. Het accentueert je heupen."

Mijn vingers lieten de stof abrupt los en hingen in de lucht.

Adem in en adem uit.