"Where exactly are we going, Blade?" I asked him.
Hindi siya sumagot. Nakatingin lang siya nang seryoso sa daan habang nagdri-drive.
I don't think were in the city anymore. Kanina puro clouds ang nakikita ko ngayon, puro puno at bangin na. May mangilan-ngilang mga bahay ang nakatayo sa gilid ng mga bangin pero hindi na iyon kasing crowed sa Baguio.
I sighed. Tahimik na naman si Blade na parang may malalim na iniisip. Akala ko ay ok na ang mood niya.
He almost laugh dahil sa kahihiyan ko kanina. Hanggang ngayon nga, parang mas gusto kong bumuka ang lupa at kainin nalang ako noon kapag naalala ko yon.
He's probably really happy for Bullet, na sa wakas ay magkasundo na sila ni Van. Hindi lang siguro halata but he really cared for him. Pero bakit ngayon ganto na naman mood niya?
We stopped. Tahimik na bumaba sa kotse si Blade at pinagbukasan ako ng pinto. Napangiwi naman ako nang maramdaman ang init ng araw sa balat ko. It's past noon kaya mahapdi pa sa balat ang sikat noon. Agad ko namang naramdaman ang pagtakip sakin ni Blade ng coat niya.
"Where are we?" I asked him.
It looked like a valley or something. Pinagigitnaan iyon nang mataas na wall ng mabatong bundok. Sa harap naman namin gubat na punong puno nang malalagong puno at halaman.
"Headquarters, malapit na dito, lalakarin nalang natin." sagot naman niya. "Nandoon ngayon nakatago lahat ng records nang mga hunter na katulad namin."
This some sort of a secret place na para lang sa mga hunters. And then dinala niya ako dito?
"Halika na."
"Wait, Blade," I asked him. "Bakit dito?"
Even thought I wanted to know the truth. I'm not suppose to be here. I'm still a vampire at sa pagkakaalam ko, this some sort of treason para sa grupo nila.
Though marami nang naikwento si Van tungkol sa mga operations ng mga hunters, she never reveal exactly where their bases are. Kahit yung systema nila. Kahit mga rules. Yung mga identity nila. I never knew Bullet's real name until I saw his dogtag.
"Your answers are here."
Lalo akong naguluhan. Alam kong hunter si Rap-rap na nakikita ko sa mga vision ko, anong dahilan ni Blade para dalhin pa ako dito? Baka mapahamak pa siya sa gagawin niya.
"I can't just go in there." I said.
Mabilis lang siyang naglakad at di ako sinagot. Sanay na sanay siya sa lugar na yon kaya madali lang para sa kanya ang umiwas sa mga sanga ng puno at mga nakausling mga ugat. Nahihirapan naman akong sundan siya nang mabuti.
"I'm the heiress to the throne. Paano kung gamitin ko ang mga malalaman ko against sa inyo pag ako na ang Queen?"
"You won't. You'll destroy your own legacy if you do that."
"What?" Papano sila nahalo dito? Lalo na akong naguluhan
Tumigil si Blade at nilingon ako. "Tell me. Gaano mo kakilala ang pamilya mo, Nia?" He asked.
"I...I...why would it matter?" I stuttered. Bakit nga ba?!
Papa was a vampire with an Ancient Blood heritage. Mother was a...I swallowed...Mama was the daughter of King Julien and Queen Helena.
That's what I know. Most of the records before the war were either destroyed or missing. And most elders won't even talk about it. Masyado yatang traumatic para sa lahat ang nangyari noon.
"They didn't tell you everything of course. They wanted to live a clean slate and leave everything even those once who helped them behind. Makakasira iyon sa reputasyon nila." Blade said. Dumiretso na siya sa mas mapunong parte ng bundok at napilitan uli akong sumunod.
"What do you mean by that?" I asked. Hindi nga sila gaanong nagkwekwento tungkol sa past nila. Pero ganoon ba kahalaga iyon?
"Anong mararamdaman mo kapag kinalimutan ka nang tuluyan ng mga taong pinagkatiwalaaan mo?" Blade asked again. Pero tuloy parin siya sa paglalakad.
"I would feel sad, of course." I answered. I thought he would tell me the truth. Why are we having this conversation?
"Buburahin nila ang lahat nang mga bagay na iniwan mo, malulungkot ka lang?" Tanong uli niya. Napailing siya. "They would deny your existence. It is worst than being dead."
Natigilan ako sa sinabi niya at napaisip. He's right, in a way.
In our world, the vampires that made a great violation of our laws would be sentenced to death and beyond that. They were consigned to oblivion. His name would be erased on all records and his very existence would be obliterated.
We live a long life but we are not completely immortal, we could die. But our legacy will remain forever. And true death means to be forgotten.
I personally know someone who almost suffered that fate: Lady Luna of Valerius. Paeng's grandmother.
She was accused of killing her husband, the head of the Valerius Coven. Napatunayan lang na hindi iyon totoo after niyang makatakas sa pinagkakulungan sa kanya noong nagkaroon ng gera. But before that, she was actually forgotten and her story were treated like a myth.
Lahat din nang involve sa nakaarang gera, ganoon din ang parusa. Even the Schwarze Coven, one of the most powerful Coven at that time, was totally disolved. Karamihan naman sa mga member nilang nakaligtas, sumapi nalang sa ibang existing Coven.
I stopped.
"Why do you know our laws and history, Blade?" I asked him. Nagtataka na talaga ako.
Yes I know na hunter siya, di malayong may mga info siya tungkol doon. Pero...kakaiba talaga, masyado siyang madaming alam. At bakit kailangang alamin niya?
"You'll know soon." Hindi niya ako pinansin at lalong binilisan ang lakad.
"Hoy!"
Oh I can't take it anymore! Ano ba!? Bat di nalang sabihin! Pa suspense pa!
Nagdilim na ang paningin ko. Pumulot ako ng isang malaking bato at binato na siya.
"Pakshet ka!"
Natamaan siya sa ulo at tumigil na rin sa wakas. Masakit iyon, alam ko. Humarap siya sa kin na hawak ang bumbunan na kusot ang mukha.
"G*go kang tukmol ka! Nakakabwisit ka na!" I shouted. "Sabihin mo na kasi o yung bundok mismo ang ibabato ko sayo! T*ngina mo!"
That would be imposible but hell who cares! Kung may baril lang ako ngayon, binaril ko na siya at--
Natigilan ako. Napatingin ako kamay ko. Napahawak din ako sa bibig.
I curse! Binato ko pa siya ng bato and threatened him.
That's unbecoming for a princess like me. And totally out of my character. Hindi ako ganoon. Hindi ko kayang magsalita nga ganoon. Hindi ko kayang sumigaw nang ganoon! Oh..what happened?
Napatingin ako kay Blade. Nakatitig lang siya sakin. Di ko mabasa ang reaksyon niya. Nandoon ang pagtataka at pagkagulat.
"Elle..." He whispered.
Who's Elle? I heard her somewhere pero di ko na maalala.
Lumapit na siya sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko "You remember..."
Ano? Ano daw? Napalakas ba ang bato ko kanina kaya siya nahihilo ngayon? Bakit parang nasasapian din siya?
"Blade I--"
"Shh." Bigla niyang saway. Bumaling ang atensyon niya sa mga puno na parang may pinakikiramdaman.
Napakagat ako ng labi. May ibang mga tao nga sa paligid. Papalapit na sila. Nararamdaman ko na rin.
"We have to run!"
AN.
May cut ito. (obvious ba?) try ko ipost yubg kasunod within this week.
