15: Veins of Glass

2.5K 115 49
                                        

Warning: SPG

"Strip."

I've heard it clearly pero di ako agad nakagalaw.

"I'm waiting, Nia."

Blade's commanding me like he's a king. Hindi siya umaalis sa kinatatayuan niya. Nakatitig parin sa akin at naghihintay akong sumunod.

"We have a deal. It's your turn to obey me. Take those clothes off."

Tumango ako. Nanginginig man, dahan-dahan kong tinanggal ang ribbon sa buhok ko. Isinunod ko ang zipper sa likod ng dress.

Tama siya. I just agreed to this. Us vampire honor our deal no matter what. Hindi ko naman akalin na ganto ang ipapagawa niya.

My dress dropped on floor. I'm wearing a camisole and short blommers in front of him. Pero mukhang di pa siya kuntento doon.

"Everything." He said.

Napakagat ako ng labi. This is so humiliating.

Nabitin sila ng girlfriend niya dahil sakin. It's clear that he saw me. Tinawag pa nga niya ang pangalan ko. Kaya siguro niya ako pinapahiya ng ganito.

Hinubad ko na ang shoes ko. Dahan-dahan kong inangat ang laylayan ng camisole ko. Then I dropped my bloomers on the floor.

Napatakip ako sa katawan ko pagakatapos. I'm only wearing my underwears. The ones with ribbons and laces. The garterbelts were still holding my stockings. And it's light pink. Binili yon sakin ni Van para match daw sa mga dresses ko.

Huminga ako nang malalim. Blade still not moving. Nakatitig siya parin sakin na para bang pinagaaralan ang lahat ng sulok ng katawan ko.

My breasts is not that big. Proportion lang iyon sa katawan ko. Maliit lang ang waist ko and medyo malapad ang hips. My body's not perfect, I know that. What else does he wants to see?

"Everything, Nia."

His voice were rugged. His heart beating fast. Parang mas nahihirapan pa siya sakin.

Kinagat ko ang labi ko nang mariin. Dahan-dahan akong gumalaw. Tinanggal ko nang marahan ang hook ng bra ko.

He's watching me intently. Bawat kilos ko, nakasunod ang mga mata niya.

Gusto ko nang maiyak. Why do I have to suffer this humiliation?

Pero naiisip kong pagkatapos nito, sandali nalang, makikita ko na ang hinahanap ko. Masasagot na ang mga tanong sa isip ko. Then everything will be fine.

This is just a little sacrifice. I have to endure it.

Sabi nga ni Mama, minsan, kailangan mong magsakripsiyo, matupad mo lang ang dapat mong gawin. Magawa mo lang ang tama para sa ikakabuti ng lahat.

And I've witnessed her pain. Para samin. Para sa pamilya niya. Kaya ko din yon. Kakayanin ko.

I'm totally naked now in front of Blade. Nakatakip ng buhok ko ang mga dibdib ko. My hands on my center, pilit ko parin yong tinatakpan kahit na alam kong nasulyapan na niya yon ng ilang segundo matapos kong ibaba ang panties ko.

Nakatingin lang siya sakin. Pero hindi ko na siya mabasa ngayon. Napansin kong lalong tumingkad ang kulay ng mga mata niya.

"W-what now?" Sambit ko. Kailangan kong magtunog matapang kahit na hiyang-hiya na ako. Di dapat ako magpatalo.

Ginawa ko na. Ano pa ba?

Nakatingin parin siya pero wala siyang sinasabi. O ginagawa.

I sighed. I had enough.

Requiem: Song of the FallenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon