57: Ghosts

2K 91 30
                                        

"T*ngina ka, Blade!"

Sumigaw ni Bullet sa kanya habang nagpapaputok ng baril.

Nakalayo na si Rafael. Nakapasok na ito sa isa sa mga trap door na nasa sahig bago pa nakalapit ang mga bampirang papasugod sa kanila

He knew it was the right thing to do. Mas mapapabilis sila kung hahayan niyang ito mauna para puntahan si Nia. Wala rin naman itong magagawa sa labanang nangyayari ngayon.

Nia knew him. Minsan nasabi nitong magkaibigan sila. And he swore. He never trusted the kid but he trust his oath. Vampires live by their vows, hinding-hindi iyon babali ng pangako.

He saw one vampire coming. Fangs barred, mukhang mas handa ang isang yon kaysa sa mga sumalubong sa kanila kanina.

Mabilis itong lumusob. He unsheated his sword and charged. Pero naunahan naman siya ni Bullet nang mabaril nito agad iyon sa noo.

"D*mmit." That was suppose to be his first kill.

"Ba't pinagkatiwala mo si Nia sa lokong yon?!" Tanong uli ni Bullet

Hindi niya ito sinagot. Mas pinagtuunan niya nang pansin ang isa pang bampira na biglang sumulpot sa likuran nila.

In one swift swoop, the vampire's head rolled on the ground on Bullet's direction. He cringed and kicked it away. "P*tsa. Ilayo mo nga yan!"

Sunod-sunod na lumusob ang mga bagong dating. Mas mabibilis ang mga iyon at handang makipaglaban ng patayan.

He smirked. So be it.

A vampire charged at him with his extendened nails. He dodged, barely grazing his arm.

"Mine." He said. Alam niyang narinig iyon ni Bullet.

He moved swift. He swing his sword and tore a flesh. Another swing. A bone. Swing. The head fell.

Another vampire came and suffered the same fate. And another. And another.

There was blood all over him and it was overwhelming his senses. Hindi na siya makahinga ng maayos.

The effects of the that drugs, he thought. Ilang taon siyang gumagamit noon at ngayon ramdam na niya ang epekto nang pagtigil niya.

"Hoy tulong!" ani Bullet. Nagmintis ito nang makalapit na ang husto ang isa mga bampira.

Farsighted si Bullet at mas natatamaan nito ang mas malalayong target. Malapit na rin itong maubusan ng bala.

Agad siyang lumapit at napatay ang isang bampira bago pa maabot si Bullet. Pinatay na niya rin ang iba pa.

This is definetly a trap, he thought. Mukhang sinadyang doon sila padaain para madali silang mapuntahan ng mga tauhan.

He breath out as he took the egde of his sword from a body he just killed.

Five vampires from his right. Three from his left. Kailangan na niyang kumilos nang mabilisan.

He focused firmly and then release his pysch. Tumalsik papalayo mga iyon kasabay nang halos pagkadurog ng mga katawan.

"Wow ang galing!" Ani Bullet. Napatingin ito sa paligid na parang di makapaniwala sa nangyari. Sinipat nito ang mga bampira at binaril ang ilang natirang gumagalaw pa.

Humugot siya nang malalim na hininga. Nilabanan niya ang hilo at pangangatog ng katawan. Naninikip na ang dibdib niya.

Mas malakas ngayon ang kapangyarihan niya pero malaki rin ang balik noon. He haven't drank blood in years. Mabilis siyang manghina.

Requiem: Song of the FallenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon