VİCTORİA/h.s

07: Book Of Shadows.

(Yazarın anlatımından)

Harry Victoria'nın ölmemesinin sırrını çözmek için Lucifer'ın inine çomak sokmaya karar vermişti,ve onları kışkırtarak ağızlarından bir şeyler alabileceğini umuyordu ya da en kötü onun için çalışan birilerine rüşfet verecekti.Ortalık iki yüzlü kaynıyordu ne de olsa.

Harry'i takip eden gölgeler Victoria'yı fark edince şaşırmıştı ve hemen başları Lucifer'a söylediler.Kızın ölmemesi merak uyandırıcıydı,ancak önemli değildi.Styles'ın yanındaki her kadın ölüme mahkumdu.

Fısıldayarak farklı bir dille birbirlerine ölüm emrini yayan gölgeleri duyan Harry,hızlı bir karar vermek zorundaydı.Her şeyi çok hızlı algılamakta olan Lord,gölgenin kalkan pençesinin Victoria'nın tam boynuna ineceğini anladığında aniden gelen bir iç güdüyle her şeyi riske attı ve kendisini ifşa edecek bir şey yaptı.Kızı kollarının arasına aldı ve özel gücünü kullanarak koşup ordan uzaklaştı.

(Victoria'nın anlatımından)

Lord Styles'ın üzerime kapanmasıyla yaşadığım şok,üzerimden çekildiğinde yaşadığım şokun yanında hiçbir şey kalmıştı.Olduğumuz çıkmaz sokakta değil,önün iki üstünden ormana açılan yoldaydık.

Harry üzerime kapanıp beni kucağına almıştı sonrasında ise üç saniyede gözlerimi açtığımda buradaydık.Beni yere indirdiğinde gözlerim şokla açılmıştı ve etrafımı inceliyordum.''S-Sen...nasıl?''diyebildim ancak.Kelimeleri toparlayamıyordum bile.''Aklın varsa kaçarsın.''dedi ifadesiz yüzü eşliğinde.Yerimden kıpırdamadım,kıpırdayamıyordum.Çivilenmiş gibi duruyor,kocaman açtığım gözlerimi Harry'den ayıramıyordum.Bir şey açıklamaması ve inkar da etmemesi paniklememe sebep oldu.

''Akılsız olduğunu biliyordum.''dedi karşısında kalakalmama karşın.

Yine bir şey diyemedim.

Duraksadı ve yeşil bakışlarını benden ayırdı,bir şeyleri dinliyor gibi gözüküyordu,kaşları çatıldı.''Eve dön,hemen.Gelip seni kontrol edeceğim.''dedikten sonra koşmaya başladı.Bu defa koşuşu normaldi,çalıların arasına daldı.

Beni kucağına aldığında iki sokağı-yaklaşık 50 metre-üç saniyede koşmuştu ki bu imkansızdı,değil mi ? İnsanlar bunu yapamazdı,yoksa yapabilir miydi? Belkide fazlasıyla pratik yapmıştı.Hayır,bu mümkün değildi.Hiçbir insan bunu yapamazdı.Kalp atışlarım hızlandı.Öyleyse Lord Harry...Dur Victoria.Sonradan korkacağın şeyler düşünme.Hatta hiçbir şey düşünme.Düşünme,düşünme,düşünme,düşünme.

Ormana giren yoldan tekrar caddeye çıktığımı bana doğru koşarak gelen Hayley sayesinde fark ettim.''Abla!''diyerek boynuma atıldı.''Nerdeydin? Nasıl gittin ? O adam sana bir şey yapmadı değil mi ? Neden bu haldesin? Abla yoksa--''

''Hayley.''dediğimde sözlerini kesti ve pür dikkat beni dinledi.''İyiyim ben.''

''Abla neren iyi ? Ne oldu diyorum,nasıl buraya geldin?''

''O adama dokunmaktan vazgeçtim ve takip etmeye devam ettim.Çıkmaz sokağın içinden bura gelen bir kısa yol daha doğrusu geçit varmış ordan geçtik.''dedim en mantıklı yalanım buydu.İnanmazsa ne söyleyeceğimi bilmiyordum.Beni tartar gibi baktı''Ama çığlık attın?''

''Evet,işte o geçidi görünce dayanamadım.Heycandan.''

Beni kısa bir süre beni süzdü,''Bana da göstersene!''dedi sonra neşeyle.

''Başka zaman Hayley.Çok yorgunum,alacaklarımızı alıp gidelim eve geç oluyor.''dedim huysuz görünerek.Gerçekten bir an evvel eve gitmek istiyordum.Korkmaya başlamıştım,açık alanda olmak rahatsızlık verici gelmeye başlamıştı az önceki olaylardan sonra.Hayley ile evin ihtiyacı olan bir kaç sebzeyi alıp yola koyulmuştuk.