-----------
Gözlerim meşeden yapılmış masanın üzerinden sarkan eskimiş haritaya ilişirken Lord Alfred konuştu''Burası güvenli alanımız.Olası bir savaş mutlaka bu bölgede yapılmalı.Onları buraya çekmeliyiz.''
''Kabul etmeyeceklerdir.''diye atıldı Leydi Emma.
''Eğer kazanan taraf biz olmak istiyorsak bir yolunu bulacağız.''dedikten sonra gözlerini hepimizin üzerinde gezdirdi Alfred ve bende biraz oyalandı.''Savaşın ne zaman olacağı belli değil ancak bu çok yakın.Halk sefalet içinde,isyan ediyorlar ve bizi destekliyorlar.Çıkacak olan iç savaşta yanımızda yer almaya gönüllüler.''
''Normal insanlarlar Şeytanları öldürebilir mi ?''diye soran Hayley'di.Alfred ona döndü.''Şeytanlar dünyada daimi kalabilmek için insan bedeninde olmak zorundalar.Bu da bir çok özelliklerini kaybediyorlar demek.Normal insanlar tarafından öldürülebilirler fakat bu yine de çok zor.Onlara yaklaşmak zorundalar Orta Çağ'da gibi dövüşerek kalplerine kılıç saplamalı ve kalplerini ikiye ayırmalılar yoksa ölmeleri mümkün değil.Yeni icat edilen ateşli silahların Şeytanlar üzerinde hiçbir etkisi yok.''diye açıkladı.Tüm bunlar korkunçtu.''Bu yüzden güvenli bölgede olmalı savaş,bu Şeytanların gücünü daha da zayıflatacaktır.''diye ekledi sonradan.
''Biz uzun zamandır bu işin içindeyiz ama sizin için çok yeni ve kaldırması çok zor biliyorum.''dedi bana,Hayley'e ve Hayley'in eşi Dervin'e bakarak.Aslında aralarında en bilgisizi bendim,kendimi dünyayı yeni tanımaya başlayan bir çocuk gibi hissediyordum.Hayley ve Dervin'in cadı oluşunu hazmetmek zordu benim için.''Ama kehaneti biliyorsunuz.Tanrılar bizim yanımızda.Biz sadece hazırlıklı olmalıyız.''dedi.Kehanet...Onu da öğrenmiştim.''Lord Styles,''dedim Alfred'e ithafen.''Kehanetteki kızın ben olduğumu kesinlikle emin misiniz ?''diye sordum.''Sen olmalısın.Aksi halde bu yaptıklarımız intihardan başka bir şey olmaz.''
''Ama anlattıklarınıza göre böyle olmamalı.''dedim.Göz ucuyla Harry'e baktım önüne bakıyordu.''Anlattıklarınıza göre bizim birbirimizi seviyor olmamız lazım.''dedim.Herkes bir anda sessiz kaldı.Bir tepki beklemeye devam ettim ancak nafile.Oluşturduğum bu sessizlikten rahatsız olmuştum ki Hector imdadıma yetişti.''Önümüzde bir savaş varsa ona hazırlanmaya bir an önce başlamalıyız.Beraber birbirimize bildiklerimizi öğretmeli ve birbirimizi geliştirmeliyiz.''dedi.
''Katılıyorum.Özellikle seni eğitmeliyiz Victoria.''dedi Leydi Emma.Ona başımı olumlu anlamda salladım.Hayatta kalma becerilerim gelişmişti,küçük bir kız çocuğuyken daima babam ile vakit geçirdiğimden bana bu konuda bir sürü şey öğretmişti.Ata binmeyi,ok atmayı,ateş yakmayı biliyordum.Bir kaç defa kılıç kullanmayı da öğretecekti ancak annem çok kızmıştı.
''Öyleyse herkes ne yapılması gerektiğini biliyor.''dedikten sonra bulunduğumuz odayı ilk terk eden Alfred oldu.Hayley yanıma geldi ve beni kollarının arasına aldı.''Dervin'le eve gidip biraz büyü araştırması yapacağız Vic,''dedi.''İstediğin herhangi bir şey var mı ?''
''Teşekkür ederim Hayley,her şey için.''diye mırıldandım.''Dikkatli ol.''dedi gülümseyerek.Dervin'in elinden tuttu ve odadan çıktılar.Tuhaf hissediyordum.Kehaneti öğrendikten sonra ve az önce küçük toplantımızda söylediklerimden sonra tuhaf hissediyordum.Leydi Emma yanıma yaklaştı''İki saat sonra ormanda buluşalım Victoria.Beraber çalışırız.''dedi.Oldukça hevesli görünüyordu.En son Hector'da odadan çıktığında Harry ile yalnız kalmıştık.Bu sabah oldukça sessizdi.Sanki aklından ne geçtiğini okuyabilirmişim gibi dikkatle baktım yeşillerine ama bu imkansızdı.''Seni anlıyorum sanırım..''dedim rahatsız edici sessizliği bozarak.''Daha yeni yeni bu savaşın bir parçası haline geliyorum ama çok büyük sorumluluk altında hissediyorum.Sen ise bu bilinçle yetişmişsin.Ne kadar zorlandığını tahmin bile edemem.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİCTORİA/h.s
Fanfiction* ''Bu kadar zarif bir hanımefendinin böyle davranışlarının olması ne büyük üzüntü.'' ''Ne varmış ki davranışlarımda ?'' ''Fazla cesur ve cana yakınsınız.Bu da saygısız olmanıza sebebiyet veriyor.''derken yeşilleri fazlasıyla kibirliydi . * Baz...