VİCTORİA/h.s

11: New Girl.

Telaşla kitabı kapatıp yerine koydum ve kapıya doğru döndüm.Gördüğüm manzarayla içimden bir rahatlama duygusu geçti.İçeriye ilk giren muhaffızdı,kapıyı Harry için açmıştı.

Lord Harry ile göz göze geldik.Az önce yaşadığım gerilimden dolayı nefes nefese kalmıştım hafifçe kaşları çatıldı bu halimi görünce''Ne oldu?''diye sordu.

''Hiçbir şey.''diye yanıtladım hızlıca,konuyu değiştirmek için masayı işaret ettim''Yemeğini getirmiştim.''Bakışları masaya gitti,''Mavi gözlü bir kız vardı,o getirirdi genelde.''dedi.

''Beğenemedin mi?''diye çıkıştım,yakalanma korkumu öfkeye çevirerek.

''Victoria,benim evimdeyken saygını koru.Zaten bana adımla hitap etmene söz etmiyorum ama sınırı aşma.''dedi olağan üstü bir sakinlikle ama sertlikle.Bu ona daha çok karşı gelmek istememi sağladı ama okuduklarım aklıma gelince bundan vazgeçtim.Tam olarak bir açıklama yoktu ancak benim şüphelendiğim şeyler yazıyordu bu da demekti ki,düşündüğüm şeyler bir şüpheden daha fazlaydı.Gerçekti.Bu düşünce bile yüreğimi hoplatmaya yetiyordu.

Nefeslerim düzene girmişti,ona karşı olabildiğimce dik durarak ve sesimin de sert çıkmasına özen göstererek konuştum''Afiyet olsun,Lordum.''dedim sonraki kelimeyi bastırarak.Ve önünde eğilmeden kapıya doğru ilerlemeye başladım,yanından geçip bir kaç adım atmıştım ki adımı söyleyerek durmamı sağladı.''Victoria.''

Ona doğru döndüm.''Eşyalarımı karıştırmadın,değil mi ?''

Bilmesi imkansızdı,beni görmemişti,emindim ama yine de kötü hissetmiştim,bakışlarımı kaçırma isteğimi bastırdım.''Neden böyle bir şey yapayım ki?''

''Belki bir şeyleri merak ediyorsundur ?''dedi kaşlarını kaldırarak.''Evet,ediyorum.''diye itiraf ettim.''Çok şeyi merak ediyorum hemde.''

''Bir ortak noktamız varmış demek ki.''dedi.Kısa süre birbirimize öylece baktık.Tuhaf bir konuşma olmuştu.''Artık gidebilir miyim ?''diye sordum,beni onayladığında odasından hızla çıktım.Rahat bir nefes aldım.Taş duvarların oluşturduğu koridorda yürürken okuduklarım aklımda dönüp duruyordu.'Diğer insanlardan farklı olduğumu anlamak..'yazmıştı,nasıl farklıydı? İçimden bir ses bu farklılığın karakter veya kişilik olarak değil,sahip olduğu özellikler bakımından olduğunu söylüyordu.

*

Tüm çalışanlarla birlikte yemek yiyip ortalığı toparladıktan sonra kısa bir dinlenme molası verdik.Lexi ile birlikte yataklarımızda otururken yaklaşık on beş kızın burada çalıştığını öğrenmiştim on beş de erkek çalışan vardı.

Beş altı kız Belinda'nın yanında toplanmış oturuyordu bir kaç kızda başka bir köşedeydi.Belinda'nın sık sık buraya baktığını fark ediyordum ancak umursamıyordum.Lexi bana biraz ailesinden bahsetmişti,bende ona benimkinden biraz bahsetmiştim,dört kardeştiler ve o en küçüğüydü,üç tane ağabey ile yaşadığı için hiç mutlu değildi ve cinsiyet ayrımcılığının o da farkındaydı.Ailesi ile arası kötü değildi ancak kendi ayakları üzerinde durmak ve yeni maceralara yelken açmak istemişti.Bu yüzden burada çalışmaya başlamıştı.Bunları duyunca çok benzediğimizi düşündüm ama bir fark vardı o,tüm bunları kabullenmişti.Bana olan samimi tavırları hoşuma gidiyordu ama aynı zamanda da tedirgin ediyordu.''Lexi,bana neden yakın davranıyorsun?''diye sordum aramızdaki kısa sessizliği bölerek.

''Neden davranmayayım ?''

''Soruma soruyla karşılık verme lütfen.Demek istediğim buradaki hiçbir kız bana arkadaş gibi davranmadı,sen neden öyle davranıyorsun?''

''Çünkü arkadaş olmak istiyorum.Buraya geldiğim ilk gün Belinda ve çetesi beni dışladılar.Uzun süre burada tek başıma kaldım,onun tüm aşağılamalarını dinlemek zorunda kaldım.Sonra sen geldin,bende yeni kızı kapayım dedim.''diye açıkladı,cümlesinin sonunda ise gülümsedi.Gülümsemesine karşılık verdim.