*
''Bu kadar zarif bir hanımefendinin böyle davranışlarının olması ne büyük üzüntü.''
''Ne varmış ki davranışlarımda ?''
''Fazla cesur ve cana yakınsınız.Bu da saygısız olmanıza sebebiyet veriyor.''derken yeşilleri fazlasıyla kibirliydi .
*
Baz...
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanıp takımımı giymiş ve Harry ile koşuya gitmiştim.O çok tecrübeli ve hızlıydı,beni fazlasıyla yormuştu ancak artık yorulmak yok.Lord Hector'un bana verdiği kılıcı kavrayarak elime aldım.Üstünde kabartmalarla bir şey yazıyordu ancak buna odaklanmadım.Tek istediğim hazır hale gelmek ve onlara bu yaptıklarını ödetmekti.
-----
Dört gün önce/gece
Bunun olduğunu anlamıştım ancak kendi gözlerimle görünce tüm dünya yıkılmış gibi hissettim.Karşımızdaki manzarayı görünce ürken atımı daha fazla zorlamayarak üzerinden indim.Birisi kolumu tuttu.''Victoria,iyi misin ?''
Gözlerimden yaşlar boşalıyordu.Yıllardır yaşadığım ev alevler içindeydi.Eniştem,teyzem...Ah teyzem.Onu kurtaracaktım.Eteklerimi toplayarak hızla alevlerin içine doğru koşmaya başladım arkamdan sesleniyorlardı ancak onları duymuyordum.Ciğerlerim patlayacak sandığımda sonunda evin önüne varmıştım.Birisi kolumdan yakalayıp geri çektiğinde hemen önümüze yanan bir tahta parçası düştü.''Victoria! Ne yapıyorsun ?!''
Harry'nin güçlü ellerinin arasında çırpındım.''Bırak beni!''
Lord Alfred,''Geri çekilin !''diye bağırdığında sürüklenerek oradan uzaklaştırıldım.Çok geçmeden kocaman alevler azalmaya ve yavaşça sönmeye başladı.Kont tüm görkemiyle ellerini ileri doğru uzatmış ateşi kontrol ediyordu.
Ağlama krizindeydim.Daha erken gelememiştik,her yer kül olmuştu ve şimdi alevlerin sönmesinin hiçbir anlamı yoktu.''Teyze !''diye bağırdım yine de.''Teyze içeride misin ?''
Bir an için tıkırtı geldiğini duyduğumda ileri atıldım ancak Harry buna izin vermedi.''Harry bırak beni! Teyzem içeride olabilir !''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Oraya girdiğin anda bina çöker!''diyerek bağırdı.O an gözlerine baktım,üzgündü ama benden daha üzgün olamazdı.Teyzem bir anne yerine sahip olduğum tek şeydi.Yıllarca sadece bizim için o lanet olası herife katlanmıştı ve ben onu bundan kurtaracaktım! Biraz paramız olduğunda teyzem ona köle gibi çalışmayacaktı,o herife ses çıkarabilecek böyle susmayacaktık ama şimdi sonsuza kadar susmuştu.Canım yanıyordu.''Harry bırak! Bırak!''diye bağırmaya devam ettim.En sonunda acı bir çığlıkla bitkin düşerek yere çöktüm.O da benimle beraber eğildi.Kollarının arasına aldı.''Harry biz Emma ile neler olduğunu öğrenmek için etrafa bakacağız.''diyen Hector'u önemsemedim.
Bu,benim uğrunda yaşadığım şeydi.
''Vic ?''
Ağlamaklı sesi duyduğumda Harry'nin kolları arasından sıydıldım.Hızlıca yanıma çöktü.''Ah Hayley...yapamadık.Teyzem...''
Kollarımı onun boynuna doladım.Onun da ağladığını biliyordum.İçimde o kadar büyük bir öfke vardı ki,damarlarımda akan kan o kadar hızlıydı ki,teyzemi benden alanlara bedelini ödetecektim.Bizim mutlu sonumuzu aldılar...
