VİCTORİA/h.s

30: You're The Devil Himself.

Ne diyeceğimi bilemedim.O da bir şey dememi beklemiyordu zaten ve ilk defa gözüme tehlikeli,korkunç birisinden ziyade pişman birisini görüyordum.Diğer eline uzandığımda bakışları elime kaydı ama bana uydu.Tek bir şansımız vardı,bunun olması için elimden geleni yapacaktım.

Gözlerimi kapattım.Ne beklemem gerektiğini ya da ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum ancak Rumple,buna inandığım sürece güçlerimin açığa çıkacağını söylemişti.Ellerimin aldındaki deriyi hissettim,sert ve kemikliydi.Yakınımda duran bedenini hissetmeye çalıştım ama hiçbir şey olmuyordu.Hadi,dedim içimden.Sanki önümde bir duvar vardı.''Aklından sorularını geçir.Zihnini serbest bırak.''dedi anlayışlı bir şekilde.

Dudaklarımı birbirine bastırdım.Bana bu kadar iyi davranması beklediğim bir şey değildi,bana söylenen ondan hep korkmam gerektiğiydi ancak buna anlam verememiştim.Onu bu kadar kötü görmelerinin nedeni yaptığı  büyüler karşılığında istedikleri miydi ? Yoksa başka bir şey mi ? Kulağımda fısıltılar hissettiğimde irkildim.Hızla gözlerimi araladığımda bana dikkatli bir şekilde baktığını gördüm.''Ne oldu ?''diye sordu hemen.''Fısıltılar duyuyorum..''

''Odaklan onlara.Onları takip et.''

Tekrar gözlerimi kapattım ve fısıltıları anlamlandırmaya çalıştım.Sonra onun adını fısıldadıklarını duydum : Rumpelstiltskin.Etrafım soğumaya başladı,tedirgin edici bir enerji vardı sanki havada.Bu sesi kim fısıldıyordu ? Tam kafamın içinde öylesine yankılanıyordu ki..Aniden zihnimde birkaç görüntü belirmeye başladı.

Gecenin karanlığında bir ormanlık alanda koşuşturan insanları gördüm.Bir şeyden kaçıyor gibiydiler,alevler neredeyse her tarafı sarmıştı ama tüm bu curcunanın içinde duran bir kadın vardı.Kadının hemen önünde Rumple belirdi,kıyafetleri oldukça eski ve yırtıktı.Yalvarırcasına konuştu ''Lütfen,bana bunu yaptırma.''

Kadın elinde tuttuğunu sonradan fark ettiğim hançeri ona doğru tuttuğunda Rumple yok oldu ve hançerin ortaya çıkmasıyla zihnimde yankılanan Rumpelstiltskin adı çoğalmaya başladı.

Etraftaki çığlıkların artmaya başladığını fark ettim.Rumple bir kez daha belirdi''Yalvarırım,lütfen..''Neredeyse alayacaktı.O kadar acı çekiyordu ki bunu hissedebiliyordum.Orada fiziksel olarak bulunmadığımın farkındaydım ama oradaki her şeyi hissediyordum.Kadın kurnazca ama keyiflice gülümsedi.''Zamanı geldi.''

''Hayır.Hayır.Hayır--''

Bir kez daha hançeri kaldırdığında daha dikkatli inceleyebildim.Kenarları kıvrımlı,gümüş ve işlemeli bir hançerdi.Üzerinde Rumpelstiltskin yazıyordu.Acı bir çığlık duyuldu sonra tüm sesler kesildi.Karanlık Olan bu kez dizlerinin üstünde önümüzde belirdi,ellerini hançere doğru kaldırdı ama o kadar güçsüz ve acınası görünüyordu ki.

Sarsıldığımı hissetmek beni o görüntülerden hızlıca çekti ve gözlerimi açtım.Önümde endişeli bakışlarla bana bakıyordu.''Ne gördün ? ''

Kendime gelmeye çalışırken güçlükle mırıldandım.''Bir hançer...''

''O beni kontrol eden hançer.Gücüm ona bağlı.''

''Nasıl yani ?''dedim anlamaya çalışarak.Çok sırada bir şeymiş gibi açıklamaya başladı.''Eğer elinde o varken benden bir şey yapmamı istersen yaparım.Başka seçeneğim yok.Tüm özgür irademi elimden alıyor.''Bu korkunçtu. ''Yapmak istemediğin bir şeyi yaptırdı sana.Seni gördüm,seni öyle gördüm--''

''Hançer benim elimde ve benden başka hiçbir kimsenin bilemeyeceği bir yerde.Sen bile göremezsin yerini.Benim korumam altında.''dedi sertçe.Aniden sertleşmesine anlam verememiştim.''Yeni aşamaya geçmeden önce tekrar dene.Az önce anılarıma ulaşman çok zaman aldı ve bunu yaptığını da bana hissettirdin.Hızlı ve hafif olmalısın.Fark ettirmemelisin.''dedi.''Tekrar dene.''diye emretti otoriter sesiyle.Uzattığı eline itaatkar bir şekilde dokundum.Onu merak ediyordum,nasıl bu hale geldiğini merak ediyordum.