VİCTORİA/h.s

13: You're not scared,are you?

Onun duygu dolu bakışlarına aynı şekilde karşılık verdim.''Bizimle yemeğe devam et.''diye eklediğinde yutkundum.Bileğimi sıkıca kavramış,hiçbir yere gitmeme izin vermeyecek gibi tutuyordu.

Onun bu değişimlerini anlayamıyordum.Daha dün beni küçük görürken ve duygusuzca eleştirirken şimdi onlarla aynı masaya oturmamı istiyordu.''Küçük kız çocukları sizin masanızda oturabilir mi?''diye sordum şaşırmış gibi yaparak.Hiç tepki vermeden gözlerim içinde,derinliklerine baktı.''Sanata ilgi duyanları önemseriz,''dedi''Bu yüzden sanata ilgi duyan küçük kız çocukları masamızda oturabilir,evet.''

Hala dediklerinden geri dönmüyordu demek.Arkamı dönüp gidebilirdim ama kalmayı seçtim.Kalıp,onun saçma bulduğu savaşımı devam ettirmeyi seçtim.

Farkında değildi belki ama asi alt sınıf kızını soyluların arasına alıyordu,savaşım da bununla ilgiliydi.Herkes soylu olunmayacağını,soylu doğulacağını söylüyordu.Evlilik yoluyla soylu olanlar yine eziliyor,sözü çok önemsenmiyordu.Ben sıfır noktasından zirveye giden ve sözünü geçiren ilk alt sınıf olacak,tüm dünyaya gösterecektim.Sonra ise bu sınıf ayrımını ortadan kaldırmanın bir yolunu bulacaktım.''Öyleyse yemeğe sizinle devam edeceğim.''

Bu cevabı beklemiyor olduğu açıktı ancak çabuk toparladı.Bileğimdeki elini aşağıya doğru kaydırarak elimden tuttu,elimi zarifçe biraz havaya kaldırarak beni tekrar içeriye,yemek odasına doğru yönlendirdi.

Bakışlar bizi takip ediyordu,masaya yaklaştığımda duraksadık,başımı hafifçe eğip Kont'u selamladım.Lord Hector ayağa kalktı ve yanındaki sandalyeyi oturmam için çekti.Elimi Lord Harry'nin elinden çektim ve benim için ayrılan sandalyeye oturdum.

Masaya göz gezdirdiğimde yutkunmamak için kendimi zor tuttum,o kadar fazla yiyecek vardı ki.Acıktığımı hissettim ama daha kimse başlamamıştı.Bakışlarımı masadan ayırdığımda hepsinin beni izlediğini fark ettim ve bu bakışlardan rahatsız oldum.''Bize müziğinle çok duygusal anlar yaşattın.''dedi Kont.Sonra ekledi''Çok güzel keman çalıyorsun.''

Gülümsedim''Teşekkür ederim.''

''Ne zamandan beri çalıyorsun Victoria ? Bu işte ustalaşmak için uzun yıllar gerekir.''diyen Lord Hector'ın sesini duydum,başımı hafifçe yana doğru çevirdim ve konuştum''Kendimi bildim bileli çalıyorum Lord'um.Annem öğretmişti.''

''Müzisyen miydi kendisi?''dedi biri,bu kez soru Leydi Emma'dan gelmişti.Onu onayladığımda sessizlik oluştu.''Harry'de sanatla yakından ilgilenir.''dedi bu kez Kont.Bakışlarım çaprazımda oturan Harry ile çakıştı.''Öyle mi ?''diye sordum ortaya.''Müzikle mi ?''

''Resimle.''dedi Lord Harry.Bir an için onu resim çizerken hayal ettim ve hayalimdeki bu görüntü fazlasıyla çekici geldi.

Daha sonra yemeğe başladık,onlar Kraliyet ve yönetim hakkında üstü kapalı bir şekilde konuşurlarken sessiz kalmayı tercih ettim ancak Lexi'nin söylediklerine tezat oluşturarak Styles ailesinin Kraliyet ailesi ile pek anlaşamadığı anlamını çıkardım bu konuşmalardan.Ancak bu nasıl mümkün olabiliyordu ki ? Alfred Styles sonuçta bir Kont'tu.Bu demekti ki Kral onu kendisine danışman olarak seçmişti.İyi anlaşıyor olmaları gerekmez miydi ?

Bu konuşmayı çok geçmeden kapattılar ve benim tanımadığım bir kaç insandan söz ettiler,ben ise konuşmalara katılmak yerine karnımı doyurmakla meşguldüm.Ara sıra Harry ile göz göze geliyorduk ve onların aksine ben hiç duraksamadan yemek yediğim için hep ağzım dolu yakalanıyordum ona,bu da beni utandırıyordu.

Kısa bir an konuyu takip edemedim o sırada Leydi Emma bana bir soru sordu.''Söylesene Victoria,yaşadığın yerde seni bekleyen bir sevdiğin var mı ?''diye sordu.Bunu sevgili ankamında sormuştu,konunun ne ara buraya geldiğini ve ne demem gerektiğini kısa bir süre düşündüm.Leydi kollarını masaya dayamış ve merakla öne doğru eğilmişti.''Eğer sormak istediğiniz şey bir sevgilimin olup olmadığıysa,hayır.Yok.''