KAYIP

Bölüm 30

Kayıp(30.bölüm)

Bir ağustos. Bugün çok güzel bir gün. Bugün profesör Hambert'in doğum günü. Bugün o altmış yaşına basıyor. Yaşadıkları bütün tehlikeli anları, peşlerine düşen kötü adamları ona unutturmak için Rudolf güzel bir sürpriz hazırlamıştı. Tayland'a dört uçak bileti almış, hatta orada kalacakları oteli bile ayarlamıştı. İki gün önceden otelin on dördüncü katında iki kişilik iki tane oda ayırtmıştı. Sabah kalkar kalkmaz hemen Prof.Hambert'in odasına gitti. Önce onu, daha sonra Jhonny ve Lei'yi uyandırdı. "Beni güzel uykumdan saat altıda uyandıracak kadar önemli olan şey ne, Rudolf?!"-diyerek bağırdı Rudolf'a Prof.Hambert.

Rudolf:

"Kalk, hazırlan çabuk profesör! Bir saat sonra Tayland uçağı kalkıyor!"

Prof.Hambert:

"Ne?! Ne uçağı?"

Rudolf:

"Bugün senin doğum günün. Sana sürpriz yaptım. Tayland'ta bir otelde yer ayırttım. Bir saat sonra uçak kalkacak."

Bu sürpriz profesörün yüzünü biraz gülümsetti. Kaç yıldır doğum gününü sakin bir şekilde geçiriyordu. Hiç alışık değildi böyle sürprizlere. Ama her ne kadar sevinse de, bir o kadar endişeliydi. Yine kötü bir şey olacak diye korkuyordu. Hiç sesini çıkarmadan ayağa kalktı. Çantasını çıkardı. İçine çok sevdiği kıyafetlerini koydu. Artık yolculuk için hazırdı.

Rudolf bir taksi çağırdı. Üç dakika sonra otelin önüne bir taksi yanaştı. Taksiye binip havaalanına doğru gittiler. Havaalanına geldiklerinde uçağın kalkmasına yarım saat kalmıştı. Güvenlikçiler sıkı çalışıyorlardı. Herkesin çantalarını kontrol ediyorlardı. Oradakı insanlardan biri havaalanında bomba patlatılacağı ihbarı yapıldığını söyledi Rudolf'a. "Ne?!!! Bombamı?!"-birden bire bağırarak oradakı sessizliği bozdu Rudolf.

Güvenlikçilerden biri onu sakinleştirdi. Çantalarını kontrol ettiler. Pasaport ve biletlerin de kontrolü yapıldıktan sonra sıra uçağa binmeye geldi.

Prof.Hambert:

"Daha havaalanında böyle bir sürprizle karşılaştıysak, kim bilir bundan sonra neler olacak."

Rudolf:

"Siz içinizi ferah tutun profesör! Herşey çok iyi olacak."

Tayland'a vardıklarında ilk iş olarak otele gidip eşyalarını odalara yerleştirdiler. Ondan sonra Rudolf onları çok güzel bir yere götürdü. Tayland'ın en büyük turistik adası Phuket'e götürdü onları.

Jhonny:

"Vay bee! Burası çok güzel bir yer."

Rudolf:

"Beğeneceğinizi biliyordum. Haydi, siz birlikte gezin. Biz de Lei ile beraber gezelim."

Jhonny ve Prof.Hambert baba-oğul beraber gezerlerken, Rudolf ve Lei'de güzel adada beraber dolaşmaya başladılar. Rudolf Lei'nin ellerinden tuttu ve üzerlerinde par par parlayan güneşi izlediler. Güneş bugün bambaşka parlıyordu. Havada aşk kokusu vardı. Onlar hiçbir şey konuşmadan sadece bir birilerini izlediler. Gözleri parlıyordu ikisininde. Sessizce duruyorlardı.

Otele geri döndüklerinde Rudolf onların yanından ayrıldı. Yine bir sürpriz yapmanın peşindeydi. Bir pastaneye gitti. Pastanenin en güzel ve en özel pastasını sipariş verdi.

Siparişini verdikten sonra otele geri döndü.

Prof.Hambert uyuyordu. Uzun yolculuğun yorgunluğunu atıyordu üzerinden.

Lei odasında televizyon izliyor, diğer tarafdan da bilgisayarına bakıyordu.

Bir tek Jhonny odasında yoktu. Neredeydi acaba o?

Rudolf otelin ikinci katındaki restorana indi. Jhonny siyah saçlı, kahverengi gözleri olan genç ve güzel bir kızla oturmuş kahve yudumluyordu.

Elizabet:

"Seninle tanıştığıma çok memnun oldum, Jhonny. Bir gün Londradaki evime de gelmeni bekliyorum. Sana çok iyi bakarım orada."

Jhonny:

"Biraz işlerim var. Onlar bitsin, mutlaka geleceğim."

Uzaktan onları izleyen Rudolf bir anlık, "Biz bu çocuğa kız bulmak içinmi geldik buraya?"-diye söylendi içinden. Sonra kalkıp odasına gitti. Sıcak bir duş almak için banyoya girdi.

"Liderler" konseyinden Lian adamlarıyla birlikte Prof.Hambert'e yeni bir ölümcül tuzak kurmaya hazırlanıyordu.

Bir kaç saat sonra otelin önüne bir kuryenin yaklaştığını gördüler. Pasta getirmişti kurye. Kuryeden pastanın profesör için getirildiğini öğrendiler. Pastanın içine zehir koyup adamlarından birini kurye kılığında otele gönderdi Lian. Gerçekten bol sürprizli bir doğum günü bekliyordu profesörü...