Please death, just make this breath my last.

10.

Thomas: Próbowałem. Naprawdę się starałem.

Thomas: Pół godziny stałem przed lustrem, próbując się uśmiechnąć.

Thomas: I udało się. Myślałem o nim. O tym, że byłby ze mnie dumny.

Thomas: Ale wszystko się spierdoliło.

Thomas: Dzisiaj po lakcjach poszedłem na boisko. Chciałem obejrzeć mecz lacrosse. Kochałem ten sport, wiesz?

Thomas: Grałem od najmłodszych lat. Tata całkowicie mnie w to wkręcił.

Thomas: Nie, nie zmuszał mnie do gry. Nie był tym typem człowieka.

Thomas: Uwielbiałem oglądać jak gra. Był naprawdę świetny, a ja chciałem znaleźć się kiedyś na jego poziomie.

Thomas: Myślałem, że to pomoże. Wiesz, Minho gra w szkolnej drużynie. Liczyłem, że uda mi się z nim pogadać, jak za dawnych czasów.

Thomas: Nie wytrzymałem.

Thomas: Ci wszyscy kibice, dopingujący swoich bliskich...

Thomas: Boli mnie to, że nigdy już tego nie doswiadczę. Nigdy nie zobaczę z boiska moich rodziców.

Thomas: Nigdy nie pogratulują mi wygranego meczu.

Thomas: Nigdy nie zrobimy już nic razem.

Thomas: Czuję się źle z tym, że nie dałem rady odezwać się do przyjaciela.

Thomas: Jestem tak cholernie słaby.

🔷🔷🔷