Five years ago she was the Queen Bee, a head turner beauty and bitch as a bitch.
But now she is a queen, epitome of beauty and have a body to die for to have but there something in her that change. Her eyes is like an ice and her smile is no longer...
Nakatanaw ako sa papasikat na araw, maaga akong nagising. Halos naging mabilis ang mga nang yari sa mga panahon na lumipas. Maraming bagay akong pinagsisihan at marami akong natutunan, may mga bagay akong hiniling na mapasakin ngunit di ito nang yari, pero may mga bagay na naging dahilan para makontento ako kung ano ang meron ako. I know all the things that I have are enough to have a perfect life. Be contented because once you became greedy to the things that are not meant to be to you, there will be a chance that all the things that you already have will be set aside and the worst thing is it will gone and will not return to you.
"Oh hijo ang aga mong nagising." Napalingon ako sa bumati sa akin. "Magandang umaga po Mang Tonyo. Oo nga po maaga po akong nagising. Kayo po din maaga." Saad ko. "Naku medyo maraming turista ngayon at maraming gustong mag-island hopping. Teka ikaw lang ba mag-isa dito?" Lumingon siya sa paligid na parang may hinahanap. "Opo ako lang po ang nandito." Sagot ko. "Ganun ba kung gusto mo sa bahay ka na namin mag-almusal siguradong matutuwa sila Timon at Tanya pag nakita ka." Alok niya, alam na rin ni mang Tonyo ang tunay kong pangalan at alam din niya ang nang yari noon. "Naku wag na po may pagkain na po ako sa bahay." Nagluto na rin kasi ako sa bahay bago umalis. "Ganun ba, sayang naman sige sa susunod na lang kita yayayain." "Sige po next time." Nagpaalam na si Mang Tonyo para gawin ang dapat niyang gawin.
Napagdesisyonan ko ng bumalik sa bahay na tinutuluyan ko, sumakay ako sa jet ski para makabalik. Ang bahay bakasyunan na pinagawa ko dito sa Caramoan ay nakapwesto sa isang isla, binili ko yung isla na iyon dahil bago mangyari ang trahedya ay nangako ako sa sarili ko na bibili ako ng isla dito. Sinabi sa akin nila Dave na bakit ako bibili ng isla kung saan dito sa lugar na ito nang yari ang isang malagim na pangyayari sa buhay ko. Ang sinagot ko na lamang ay mas marami pa din masmagagandang pangyayari ang nang yari dito na sapat na iyong dahilan para magpatayo ng bahay bakasyunan dito.
Makalipas ang dalawangpung minuto ay nakabalik na ako sa isla. Habang inaayos ko ang jet ski ay nakarinig ako ng sigaw.
"Daddy!!!" Lumingon ako at nakita kong tumatakbo ang anak ko. "Eya be careful. " lumuhod ako at sakto ay yumakap ang anak kong si Eya. "Daddy where have you been?" Tanong niya habang nakanguso. "I just went to the other island. And why are you awake? It's to early." Siguro mga alasais imedia pa lang ng umaga. "I'm excited to swim and to wear my summer dress. Look it's pretty." Umikot siya para ipakita ang damit niya. "Yes princesses your pretty in every clothes you wear." Ngiting saad ko. "But Kuya Rence told me I'm not pretty." Ngumuso siya. "He told me this morning that I look like a witch." Lalo siyang ngumuso. "Really?" Oh my princess. "That's not true." Napatingin ako sa likod at nakita kong naglalakad ng nakapamulsa si Rence. "I just told you that the dress is ugly." Dugtong niya. "But yesterday you told me that if someone call other people ugly that means that person is a witch like the devil witch of Sleeping Beauty." Pumamewang pa ito. "I will tell to kuya that you call me a witch." Agad na tumakbo si Eya papasok ng rest house. "Shit." "Rence" banta ko, nagmura kasi. "Sorry dad, I will be dead to kuya if Eya tell him on what I said." Agad siyang tumakbo para sundan ang kapatid.
Napailing na lang ako dahil sa mga ginagawa ng mga anak ko. Pagkapasok ko ay narinig kong kumakatok si Eya sa kwarto ng kuya niya.
"Kuya open the door." Sigaw nito. "Eya stop it. Kuya is sleeping right now." Hinihila naman ni Rence si Eya. "Whatever kuya Rence, I will sumbong you." Patuloy na katok ni Eya. Mga ilang katok pa ay bumukas ang pinto ng kwarto. "Kuya" yumakap si Eya sa kuya niya. "Double shit" "Rence!!" Sabay na sigaw namin ng panganay ko. "Sorry Dad.. kuya..." Napayuko naman si Rence. "Kuya... kuya..." tawag ni Eya "kuya Rence told me that I'm ugly." Pagsusumbong niya. "That's not true I'm just pertaining the dress not you." Depensa ni Rence. "But Daddy told me that I'm pretty in every clothes that I wear." Sagot naman ng isa, ako naman ay nanunuod lamang sa kanila. "Because it to much showy, look it's to short and you show your back." Turo naman ni Rence sa damit. "No it's cute, mommy bought this for me. I will tell mommy that you call this dress ugly." Tumakbo siya papunta sa kwarto. Shit di siya pwedeng pumasok sa kwarto. "Wait Eya." Saad si Rence. "Tristan hold Rence for awhile." Utos ko. Sabay sunod kay Eya. "Mommy" bubuksan sana niya ang pinto pero agad ko siya binuhat. "No baby, mommy is tired right now." Saad ko. "Really, so I'm not allowed to come in?" Tingin niya sa akin. "Yes she need to rest and need to have a sleep, so go to your brothers and play with them." Utos ko. "Ok" bumaba siya sa pagkakabuhat ko sabay takbo papunta sa kwarto ng mga kuya niya. Nang wala na siya ay pumasok ako sa kwarto. Pagkapasok ko ay agad kong nakita ang asawa ko na nakahiga at kumot lang ang nagtatakip sa kanyang katawan. Well last night we had a love making and kahit ilang beses namin gawin iyon ay di ako nagsasawa. Hearing her calling my name is like music in my ears, kaya alam kong pagod siya ngayon. Umupo ako sa tabi niya at sinuklay ko ang buhok niya. Tinitigan ko ang kanyang napakaganda at maamong mukha na di ko pinagsasawaan.
"Seira" tawag ko sa kanya, biglang na aalala ko yung pagsagot niya sa akin seven years ago. Halos magdiwang ang buong Imperial dahil sinagot na ako ng babaeng pinakamamahal ko. Sila Arthur at Blake ay maluwag na tinanggap ang desisyon ni Seira dahil gusto nilang maging masaya ito. Dalawang taon naging kaming bago ko siya yayain magpakasal, gusto ko kasing paramdam sa kanya sa loob ng dalawang taon kung papaano araw araw ko siyang ligawan. Matapos ang kasal ay agad din na buntis si Seira at ang pangalawang anak namin na si Rence na ang buong pangalan ay Terrence Trinidad at after one year ay pinagbuntis niya si Eya na ang buong pangalan ay Thea Trinidad.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(Thea Trinidad)
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(Terrence Trinidad)
Well si Tristan ang nagpangalan sa kanila dahil gusto kong maramdaman niya na isang pamilya kami kahit di siya galing sa akin. Alam ng mga anak ko na iba ang ama ni Tristan pero lagi nilang sinasabi na wala silang pakealam. Pinalitan ko na rin ang apelido niya mula Vallioso sa Trinidad at pumayag siya. Well Tristan is independent on making decisions at tahimik lang ito tulad ng dati pero pagdating sa mga kapatid niya ay napaka-over protected nito na pinapasalamatan ko dahil panatag akong kahit di ako nakatingin ay nakabantay naman siya. This is my family that I dream at wala na akong mahihiling pa.
Napabalik ako sa wisyo ng medyo gumalaw si Seira, muli ko siyang tinitigan at napangiti. 'This woman in front me is my wife, Seira Vallioso Trinidad. The woman I called bitch in the past but now she is my wife and my life and she is no longer the bitch I knew.' Saad ko sa isip po sabay halik sa labi ng asawa ko.
~ The End ~
______________________________________ A/N: Tapos na siya.. huhuhu.. my second book na natapos ko.. Thank you for reading and supporting this story. Almost lahat silent reader pero thank you pa din.. Sana suportahan ninyo ang mga susunod kong stories.. maybe tapusin ko na rin yung The Unexpected pero baka mahirapan ako dahil balik work na rin ako.. This story is my life saver from depression kasi matagal din akong nabakante from work at ito ang diversion ko kaya malaking bagay sa akin ang pagsusulat ng kwentong ito. By the way sinadya kong di ilagay kung sino ang POV nitong epilogue. Hahah teip lang ni author.
Maikli lang siya pero dahil ayokong ng pahabain dahil baka maging sabaw pa ito.. lol.. sana may na tutunan kayo sa story ko at sana nagawa kong maparamdam yung feeling sa story ko.. medyo may naiyak akong part dito at sana ganun din kayo..
Muli maraming salamat at sana wag kayong magsawa magbasa ng mga gawa ko.
By the way kung umabot kayo hanggang dito pwede manghingi ng favor. Ano masasabi ninyo sa story na ito? I want to know your perspective about the story dahil puro silent reader ang reader ko.. lol.. I will appreciate it..
Hope you like this story.
God bless you all.
Here is my page in facebook https://m.facebook.com/dreamerhime You can follow me in twitter: @abysantos08 Instagram: @aby.cs