Book 1: Be Live Be Taken: We're Out Numbered

Chapter 20

[Ranz's POV]

Paggising ko, wala na si kisha sa kama. Saan kaya nagpunta yun?

Bumangon na ako. Hinila ko yung wheelchair palapit sa akin at umupo na din ako. Nang maayos ko na ang sarili ko sa wheelchair ginulong ko na ito palabas ng silid.

Tingin sa kanan. Tingin sa kaliwa. Mukhang mahihirapan akong hanapin siya isa pa malaki ang hospital na ito at may pinsala din naman yung paa ko kaya mahirap para sa akin na mahanap siya

Naisipan ko munang puntahan si Tito sa opisina niya. Pagpasok ko ng opisina ni tito nakita ko siyang nagsusulat. Napatigil naman siya sa pagsusulat at napatingin sa akin.

"Oh. Ranz kamusta na? Tama nga ang sabi sakin James, naandito ka na."

"Ah opo tito, kahapon lang po kami nakarating." Sabi ko at ginulong ko yung wheelchair sa tapat ng desk ni tito.

"Kami? Ibigsabihin may kasama ka?" Tumango naman ako.

"Ah. Bakit ka pala nandito Ranz? May kailangan ka ba?" tanong niya.

"Meron po tito, kung pwede po sana tulungan ako ng mga kasama nating sundalo na iligtas ang mga kasama ko."

"Bakit? Nasaan ba sila?" tanong ni tito at nagpatuloy sa pagsusulat.

"Nasa kampo po ni Dr. Jinghin." Napatigil naman si tito sa pagsusulat.

"That crazy scientist." sabi niya habang dahan-dahang napapailing.

"Kilala niyo po siya tito?"

"Oo." May kinuha naman siya sa drawer ng desk niya. "Dahil diyan. Lahat ng nangyayare ngayon diyan nagsimula." Teka yan yung note book ng Project Zombierus.

"Nakakita din ako ng ganyan na notebook sa kamay ni Dr. Hizon." Nakita ko naman na nanlaki ang mata ni tito.

"Nasaan na yung notebook na yun Ranz?"

"Nakuha na po ni Dr. Jinghin yung notebook." Napatayo naman bigla si tito.