Runaway Prince

Chapter Twenty Five

Chapter Twenty Five ~

Nagpakalayo-layo ako. Naglakad-lakad ako sa gitna ng kalsada. Wala akong pakealam sa mga taong makakakita sa akin. Wala akong pakealam kung mabangga man ako, sana nga mamatay na ako eh! Umingay ang paligid nang dahil sa akin. Panay ang busina nila dahil halos sa gitna na ako ng kalsada naglalakad, pero wala pa rin akong pakealam.

Umiiyak ako at walang makakapigil nito.

*BEEEEEP*

Napatigil ako nang makita ang kotseng muntik nang makabangga sa akin. Ilang centimeter na lang ata ang layo nito, as in super konti na lang, mababangga na nya ako. Sayang! Hindi ko naman agad nakita ang lalakeng bumaba sa kotse dahil nasilaw ako sa ilaw ng kotse nito. 

"Aria?" boses iyon ni Shem. Nang makalapit ito, doon ko lang nakita ang mukha nya. Siya nga! Agad ko siyang niyakap at sa dibdib nya umiyak. "Sinaktan ka na naman nya?" tanong nya sa akin. 

Sa halip na sagutin ay lumakas lang lalo ang aking paghagulhol. Naramdaman ko ang mahigpit nyang yakap at paghagod ng kamay nya sa likod ko. 

*BEEEEEP* isang busina na naman ang narinig ko. Nakakasabagal na kaming dalawa sa kalsada.

"Sama ka na muna sa akin."  at walang atubiling sumama ako sa kanya. 

Dinala nya ako sa isang lugar na napaka-unfamiliar sa akin. Nasa tabing dagat kami at sa buhanginan umupo habang tinititigan ang napakalawak na dagat na kumikislap dahil tumatama rito ang liwanag na nanggaling sa buwan. 

Isinandal nya ang ulo ko sa balikat nya at dahan-dahang hinawakan ang kamay ko. "Nandito lang ako, Aria."

"Salamat Shem."  sabi ko. 

"Masakit magmahal ng taong may mahal nang iba."  agad akong napatingin sa sinabi nya. "I know the feeling, Aria. I once experienced that."  tumingin sya sa akin " .. and I don't want to experience that again" dugtong nya. 

I don't get what he's trying to say but I know, may pinagdaraanan din sya. "Siguro yun talaga ang consequence nito. Once you love, be ready to get hurt."

"But don't you think it's unfair?"  tanong niya sa akin. "Ikaw 'tong nagmamahal ng totoo pero ikaw pa rin ang nasasaktan."

I left speechless. He's right. Love is sometimes unfair. 

"You like Tyker, right?"  bigla nyang tanong sa akin. "Ano bang mayroon sa kanya?"  sa tono nya, parang may galit sya dito. 

Umiwas lang ako sa tanong nya. Kahit ako, hindi ko rin alam. Hindi ko alam kung paano at kung kailan ko sya minahal. I just found myself happy being with him. 

"Aria, don't waste your time for a guy like him. I mean, he's inlove with somebody else."

"I know. You don't have to remind me."

Umiwas lang ako sa tanong nya. Kahit ako, hindi ko rin alam. Hindi ko alam kung paano at kung kailan ko sya minahal. I just found myself happy being with him. 

"Aria, don't waste your time for a guy like him. I mean, he's inlove with somebody else."

"I know. You don't have to remind me."

"Bakit kasi hindi na lang ako?"  nagulat ako sa sinabi niya. Napaalis tuloy ako sa pagkakasandal sa kanya.

"What do you mean?"

"Hindi pa ba obvious? Mahal kita."

Napatawa na lang ako. "Joker ka rin e, no?!"

"Hindi ka naniniwala?" bigla siyang lumapit sa akin na para bang hahalikan niya ako. Napaatras ako. Nakaramdam ako ng takot.