CRAZY BAD PRINCE - (bxb)

CHAPTER - 31

• PRINCE •

It wasn't my intention to hurt him. Ang alam ko lang kasi talaga ako yung niloko at ako yung nasaktan at dahil sa katangahan kong yun mas lalo lang din akong nasasaktan. Sino ba namang tao ang kakayaning makita yung taong mahal niya na halos bugbog sarado hindi lang pisikal but also emotional at ang masakit pa wala ka para ipag tanggol siya tapos ikaw pa yung dahilan kaya siya nasaktan.

Pagkatapos kong dumalaw at makita siya nung araw nayun. Nag decide na kong makipag hiwalay sa kanya at totohanin nalang namin lahat ng nangyari yung hiwalayan namin. Hindi ko kasi talaga kayang humarap sa kanya, kinakain ako ng konsensya ko. Wala akong mukang maihaharap sa kanya kasi naging tanga ko, naging mahina ako at isa ako dun sa mga taong nanakit sa kanya.

Napaka tanga ko Bobo at walang kwenta! Oo na alam ko nayan sa sarili ko! Diba yan naman yung gusto niyong maramdaman ko. Nabasa ko kaya lahat ng comment niyo ang sakit lang. Pero oo tanggap ko yun. Haisssttt

Nakipag hiwalay ako sa kanya kasi alam kong ako lagi yung dahilan kung bakit siya nasasaktan! Binawian kuna siya lahat ng nanakit sa kanya lahat ng bully sa kanya. Kung ano yung ginawa nila kay Lexis ganun din yung ginawa ko sa kanila. At yung gagong Roy nayun! Pina gang rape kuna ang hayop nayun! Para alam nya kung anong pakiramdam nung mga pinag gagawa niya kay Lexis. Pagkatapos nun wala na kaming narinig kay Roy lumipat nadaw ng school!

At ako ang parusa ko ay layuan ang taong mahal ko, kahit masakit, kahit alam kong hindi ko kakayanin. Wala akong magagawa, naging tanga ako eh! Nakagawa ako ng kasalanan na alam kong habang buhay kong pag sisihan na dapat kong pag sisihan.

Nandito ako nakatago sa isang malaking puno habang pinagmamasdan ko siya. Hindi na siya yung kagaya ng dating Lexis, hindi daw to nakikipag usap at parang laging may hinahanap yun yung huling balita sakin ni Rocky.

2 weeks na ang naka lipas nung huling beses ko siyang malapitan at mahawakan. "Lablab ko, miss na miss na kita. Pati yung mga pang aasar ko sayo tapos susungitan mo ko. Mahal na mahal kita pero ito lang yung pwede kong gawin para hindi kana masaktan. Sana pwede kitang yakapin, sana pwede kong alisin yang sakit na nararamdaman mo ngayon." naluluhang banggit ko dito kahit alam kong sobrang layo ng distansya namin sa isat isa.

"Pwede naman!" banggit ng isang boses sa likod ko.
Gulat na napalingon naman ako dito si Mitch pala. "Sabi ko pwede naman. Bakit kasi pinapahirapan nyo ang isat isa!" naasar na banggit nito sakin.

"Hindi kita maintindihan." sagot ko dito.

"Hindi mo ko kailangan maintindihan. Ang kailangan mong maintindihan eh! Yang nararamdaman mo!" banggit nito sakin.

"Mahal ko siya Mitch. Mahal na mahal pero tama ka! Hindi ako deserving para kaya Lexis. Kasi wala na kong ibang ginawa kundi ang saktan siya." malungkot na sagot ko dito.

"May tanong ako sayo! May nangyari ba sa inyo ni Valerie nung gabing huling beses kayong nag usap ni Lexis? Kasi kung meron sasakalin kita as in now na." pagbabanta nito sakin.

"Huh? Walang nangyari samin! Lasing ako nun pero matino ang isip ko. Kasi kung hindi ako matino nung gabing yun bakit sobrang sakit nung naramdaman ko tsaka tulog na tulog ako nun kaya imposibleng may mangyari samin.

"Haisssttt kayong mga lalaki ang dadrama nyo! Tsaka pala hindi ko intensyong sabihin sayo yung mga nasabi ko dati dala lang yun nang galit ko kaya ako nakapag salita ng ganun syempre kaibigan ko si Lexis. Si Lexis lang ang may karapatang mag sabi kung deserving ka sa kanya o hindi. " banggit nito sakin.