Please Love Me As I Love You (The Architects Series #1)

Chapter 9

ZAIRA

Ang bilis lang talaga ng panahon noh?

Parang last week lang, nag-simulana ako bumili ng mga gagamitin papuntang New York. Buti nalang sinabi ni Mike na winter doon ngayon.

Halos isang buwan ko rin hinintay 'to. But I'm not expecting to have the award.

Atleast ma-nominate lang ako, ok na 'yun.

Wala man lang ako kaalam-alam na nag-padala pala si Lily ng mga pictures na kinuha niya sa isa mga pictorials ko. At 'yon nga ang dahilan kung bakit biglaan ko nalang nalaman ng isa pala ako sa mga nominees.

But... WHY ME?

Mas marami pa nga mas-magaling na modelo dyan. Eh bakit ako? Sa dami rin ng nag-padala ng pictures ng mga sikat na modelo dito sa Pilipinas, bakit ako?

Many questions have been popping out of my mind, during the flight.

Samantalang nasa gitna ako nina Lily at Mike sa loob ng eroplano. Si Lily ang nasa bintana dahil gusto niya daw. Si Mike ang nasa ibang side ko. Natutulog pa si Lily habang kaming dalawa naman ni Mike ay sabay nang nagising.

"Kamusta tulog mo?" biglang tanong ni Mike.

"O-ok lang, medyo masakit lang ang ulo ko." inaantok kong sabi.

"Ah, siguro 'yan nanaman ang morning sickness mo."

Ewan ko ba, basta nalang sumasakit ang ulo ko sa tuwing nagigising ako.

Kahit noong mga bata pa kami ni Mike, palagi nalang ganito ang nararamdaman ko sa tuwing gigising ako.

"Maybe.." pag-katapos ko sabihin 'yun, ay bigla nanamang sumakit ang ulo ko. "Sh1t." bulong ko.

"Oh? sumasakit nanaman ba?" alalang sabi ni Mike.

Ba't kaya ganito? Habang tumatagal, mas lalong sumasakit.

Nag-pacheck-up naman ako dati, pero sabi ng doctor wala naman silang nahanap na deficiency.

= ============================= =

Halos buong biyahe gising ako, may mga oras rin na gising ako tapos matutulog ulit. Ang dami kasing mga gumugulo sa isipan ko. Marami ring stop-over! Pakiramdam ko, may eye-bags na ako! Ganito pala katagal pumunta sa New York. Tsk.

Nagulat nalang ako sa biglang pag-tayo ni Mike, at pati rin ang ilang mga pasahero, para kuhain ang mga hand-carry nila na nasa taas.

"Lily, gising na nandito na ta'yo." gising ko kay Lily.

"Sige na, tayo na kayo diyan." kalmadong utos sa amin ni Mike. At tinulungan na rin namin kumuha ng mga hand-carry namin sa loob ng eroplano.

>>Thank You, for supporting REX AIRLINES, we had landed atlast in our destination welcome to MIDTOWN MANHATTAN, NEW YORK, USA. Have a nice day everyone! <<

Narinig ko nalang 'yun sa loob ng eroplano. Siguro isa 'yun sa mga Flight Attendant/ Stewardess.. ewan! 

Kinuha ko na lang din ang hand-carry ko. 

Pag-katapos naming makuha ang lahat ng bagahe namin. Saktong pag-labas namin ng airport, ay bigla nalang nag-sulputan ang mga fans ni Mike, ang lakas ng tilian, malalaking banners, posters atbp. He's bodyguards were guiding us through the car carefully. 

Kaya ang tagal bago tuluyang maka-sakay sa loob ng kotse. 

While on the road...

For the past years, dito pala nanirahan si Mike, dito niya pala tinupad ang pangarap niyang maging professional model, not only a professional model, but a very famous model.