Czy ja kocham? Czy ja lubię?
Czy ja cierpię? Czy się gubię?
Gdzie znajdę to, co na pewno jest dla mnie?
Czy będę walczyć o to starannie?
Ktokolwiek stał tu, ten pewnie wie,
Jak się to dziwne uczucie zwie.
,,Wiesz, że nie możesz'',
Nic nie pomożesz,
Mówiąc mi, że to jest złe.
Myślisz, że to łatwe? Wiesz, jakie to smutne?
Życie czasem bywa takie okrutne...
Możesz sobie wmawiać, możesz sobie szumieć,
O rzeczach, których i tak nie zrozumiesz.
Ograniczenia i schematy - to jest katastrofa,
Właśnie o tym krzyczy dziś co druga strofa.
Rzucasz na wiatr coraz większe słowa,
Od ich nadmiaru boli mnie już głowa.
Przygniatają z całych sił, jak kamienie,
Próbując tym zniszczyć moje marzenie.
Teraz na krańcu tej smutnej powieści,
Przewróciłam kartkę - dalej nie ma treści.
Co mam Ci powiedzieć? Cóż powinnam rzec?
Teraz tylko pozostało nam już biec,
Wśród nocnej i lodowatej zamieci,
Odwracamy się, ach! Coś tutaj świeci!
To chyba nadzieja na front nam zstąpiła,
Nie jest jednym z ludzi, wiec nie zostawiła.
I chyba się ostanie na naszym polu walki,
Teraz i na zawsze, wśród bezustannej kalki.
CZYTASZ
Emocjonalny Rollercoaster, czyli wiersze o życiu
PoesíaWrażliwa na innych i siebie osóbka, która bywa impulsywna i chciałaby czasem zostać zauważona na dłużej. W skrócie, wiersze kolorowego świata osoby z BPD. Swoje emocje wyrażam właśnie tu z nadzieją, że zostaną dostrzeżone i właściwie odebrane. Zapr...
