Wojna na scenie zaprowadzona

29 5 2
                                    

Miecze w P owietrzu,
O gień strzał słychać,
Zanim się zatrzymasz - powstanie W zniecą.
Z pyłów I mroku postać się ukaże,
Do wi E lu czynów może i nakłoni.
Prochem jesteśmy,
W proch S ię obrócimy,
Nie bądźmy tacy,
Bo nienawid Z imy,
A to za wiele.
Nic nie zostanie,
Tylko cienie, prochy,
Cóż to, M ój Panie?
Jedyn I e zjawy,
Wszyst K o przedstawienie.
Życ I e to teatr - theatrum mundi,
A ja teraz,
Stoję przy porządku,
Z chaose M w głowie,
Z bezprawiem,
Prawie NIEwyGODNA.
Bo z wyobraźnią.
Nie takich szuka J ą:
Do wojska,
Do polityki,
Do życia,
A więc od E jdę.
Daleko,
Choć bli S ko.
Blisko,
Ale za daleko,
Dla T ych co nie wierzą,
W serc E i jego M oc.
Którym z nich? Kim jesteś?
A ja? .. Powiesz mi
?

Emocjonalny Rollercoaster, czyli wiersze o życiuOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz