Zanim słońce zaszło
wszystko poszarzało
Ta chwila powstała dziś
w pamięci ludzi
a tymczasem ono
właśnie się zaśmiało
patrząc jak się księżyc trudzi
próbując odwzorować światło
choć własnego nie posiada
tak się żmudzi
Niczym Prometeusz kradnąc ogień
bogom co w gniew wnet wpadli
a przecież dobrem się stało
bo światłość dniem postanowiona
bo razem latarnie stawiamy
lecz najciemniej właśnie pod nią
kiedy szukam rzeczy, drogi
kiedy ciemno jest na schodach
gdy uśmiechu nie ma obok
[mego cienia
gdy się wszystko zmienia
Potrzeba pochodni wtedy
wziąć zapałek garść do dłoni
by zobaczyć w jaki sposób
jak wygląda teraz ziemia
gdy jest w mroku
CZYTASZ
Emocjonalny Rollercoaster, czyli wiersze o życiu
PoesíaWrażliwa na innych i siebie osóbka, która bywa impulsywna i chciałaby czasem zostać zauważona na dłużej. W skrócie, wiersze kolorowego świata osoby z BPD. Swoje emocje wyrażam właśnie tu z nadzieją, że zostaną dostrzeżone i właściwie odebrane. Zapr...
