The 2nd Section

Chapter 13: Following

Missy's POV:

Lumapit agad ako sa kanila. Maraming sinasabi si Ma'am at kanina pa pala niya ko hinahanap. Nakita ko din ang ambulansya sa di kalayuan at kakaalis lang nito. I'm so sorry, Jerelyn. Pinapasok agad ni Ma'am ang mga kaklase ko at naiwan kami sa may pinto para kausapin ako.

"Missy, kausapin mo ang mga officers. Kailangan gumawa kayo ng paraan  tungkol dito."

"Eh Ma'am ano pong magagawa naming mga Officers? Buhay na po pinag uusapan dito. Ano pong laban naming mga estudyante? Ni wala nga po kaming ideya kung sino ang gumagawa nito." mahinahon pero seryoso kong sabi.

"Diba po dapat ang mga nakakataas ang umaasikaso nito? At ang mga pulis? Bakit ganto? Ilan na ang namatay pero wala pa ding napapala sa imbestigasyon?"

"Ginagawa na ng mga pulis ang kanilang makakaya. Sa ngayon gumawa muna kayo ng aksyon ng mga kaklase mo."

"Ma'am? In this situation it's so hard to trust anyone. Paano kami mag pla-plano kung yung pinag pla-planuhan namin e kasama namin?"

"My gash, Hindi ko na alam ang gagawin ko Missy. Kahit ako walang magawa, ayokong umabot ang graduation na wala ng matira sa inyo" Stress na stress na sabi niya.

"Ma'am wag kang mag alala gagawan ko to ng paraan.  Matatapos din ang lahat ng to. Gra-graduate kami! Trust me Ma'am."

She just nodded at me with a simple smile in her lips.

"Okay... I trust you, Gawin mo ang makakaya mo. Basta pag kailangan mo ko alam mo na ang gagawin mo. Ayokong Maubos kayong lahat." Lumungkot na naman ang mukha niya. I know nahihirapan na din siya dahil kahit siya walang magawa.

Halos wala ng umaattend na teacher samin dahil natatakot din sila lalo na ng madamay si Sir. Armando. Hindi ko sila masisi. Pumapasok nalang ata kami para sa attendance. Hays

Bago mag uwian kinausap ko ulit silang lahat.

"Guys! Rest in Peace to Jerelyn. Dapat sinabi ko na agad. Na alam kong siya na ang susunod. Dapat binalaan ko na siya, I'm so sorry guys... Hindi ko naman alam na ganoon kabilis ang killers. I'm so sorry.." nagulat ako ng biglang sumigaw si Ronalyn.

"What!? Alam mo na palang siya na yung susunod. Tapos! Hindi mo manlang sinabi. How selfish Miss President! I can't believe! Wala ka na ngang nagawa para iligtas ang buhay ng iba. Dinag dagan mo pa! How worthless! Alam mo bang ang hirap mawalan ng kaibigan!" Hindi na niya napigilang maluha at kitang kita sa mga mata niya ang galit at inis. Pwes Naiinis din ako!Bakit kailangan pa niyang ipa mukha sakin na wala akong kwenta!WHAT  THE HELL! Hindi ko kasalanan kung katapusan na niya talaga! Damn it. Nag so-sorry na nga ko oh! Ako na naman ang mali. Unbelievable! Hindi ko naman control ang mga nangyayari e.

"Woah! Calm down Ronalyn! Easy." pag pigil sa kanya ni Ellaine. Si Jamie naman Hinawakan din si Ronalyn.

"Shut up! Ronalyn kesa mag dadakdak ka dyan tumulong ka pa!" Mataray na sabi ni Jessa sabay irap sa kanya.

Kinalampag ko ng malakas ang Teacher's table.

"I don't need your side comments! Hindi ko naman sure na si Jerelyn talaga ang susunod. Kahapon ko lang napansin. Look! Don't you even notice. By seat plan ang pag patay nila. Look! Ubos na sila, Unang line at second line. Diba? Hindi nyo napansin? Si Angelyn ang una sumunod si Adonis, Si Generose,si James. At sunod sunod na. Hindi lang to basta pag patay. They plan this shits!" Sigh.

Ang iba ay nagulat ng ma-realize nila na by seat plan nga ang pag patay.

"I need your help, All of you." Dugtong ko.

"Anong magagawa namin?" Tanong ni Jaylan.

"Oo nga! Eh hindi nga natin kilala kung sino yung mga demonyong pumapatay eh. Tang ina kasi mag sitigil na kayo!" Inis na sigaw ni Francis. Argh! This stupid. -_-