Supermarket //c.h

|17|

🛒

Markette her şey normal bir biçimde ilerlerken, asıl anormal olan şeyin ilişkim olduğunu; hayatımı karmaşıklaştıranın, düzenimin bozulmasını sağlayanın ben ve duygularımın olduğunu fark ettim. Ve biraz da Calum.

Hiçbir şey için zorunlu değildim. Hiçbirimiz zorunlu değiliz aslında. Her şey daha fazlasını istediğimizden, nankör oluşumuzdan ortaya çıktığını göremeyecek kadar kör olduğumuzdan ortaya çıkıyordur belki de.

Saçlarımı düzelttim ve boş rafı olması gerektiği gibi dizmeye başladım.

Kafam oldukça doluydu. Hala çelişki içindeydim. Onunla yan yana olunca her şeyle başa çıkacakmış gibi hissediyordum ama onunla olmayınca yaptıklarımın bir saçmalık olduğu kanısına varıp uzaklaşmak istiyordum.

Sessizce yerimde mırıldanarak arkamı döndüğümde korkudan raflara yapıştım. Calum, kulaklığımın tekini kulağımdan çıkardı ve kendi kulağına taktı. Göğsümü döven kalbimin atışını, kulaklarımda hissedebiliyordum. Yakalanma hissi şu sıralar tatmak isteyeceğim en son duyguydu.

Etrafına baktı ve kulağıma yaklaştı.

Beni çıldırtacak bir biçime kulaklığı çıkardığı kulağıma, kalın dudaklarını sürterek bir şeyler fısıldadı. Bütün tüylerimin ayaklandığını biliyordum. Gözlerimi kapatmıştım. Gülerek çekildiğinde ben de gülümsedim. Neden gülümsediğimi bilmiyordum. Gülümsemesi beni de güldürmüştü.

Yanımdaki boş alışveriş arabasını sürerek uzaklaştı. Müzik çalarımı kapattım ve siyah kotumun cebine sıkıştırdım. Noah'ın yanına yürürken Mona'yla göz göze geldim. Beni baştan aşağı süzdüğünde gözlerimi ondan kaçırdım ve Noah'ın karşısında durdum.

"Dövme yaptırmak istiyorum."

🛒

"Acımayacağım söylemiştin." dedim ve gözlerimden akan yaşı sildim. Güldü ve elini omzuma atıp beni göğsüne çekti. Bende elimi beline sardım. Aydınlık caddede yürürken arabaya gitmediğimizi fark ettim.

"Nereye gidiyoruz?" dedim ,dövmemin acısını unutmayı deneyerek.

"Bildiğim bir kafe var orada bir şeyler içebiliriz." dediğinde onayladım.

İkimiz de deri ceket giymiştik,anlaşmış gibi.