17.Bölüm

4.3K 128 33
                                    


BARS'TAN

Şuan karşımda Martin'in olduğuna inanamıyorum hayır hayır bu olamaz ama olmuştu ve oydu çünkü"Patron "deyip üzerime atıldı. Lanet olsun hayvan gibiydi. Resmen üzerime çullanmıştı ve tiksinç bir şekilde sarılıyordu, yanağımdan öptüğünde onu hızla ittim.

Arkamda duydugum tatlı kıkırdamayla Martinle beraber arkamızı döndük ve ben o an kalbimin ne denli hızlı attığını anlatamaya ne kelimeler ne de şairane sözlerle anlatabilirdim. Sadece yapabildiğim uzun zamandır tutuğum derin nefesi vermek oldu.Şu anı bozabilecek biri vardı. O da martin kimseden izin almadan direk içeri daldı.

"Burda kimler varmış umarım rahatsız etmemişimdir. Hani eğer birşeyi benim yüzümden yarım bırakmışsanız ben hemen yukarı çıkayım duşa gireyim zaten 1 saat çıkmıyorum sizde işinizi bitirmiş olursunuz" dedi. Şuan Martini 12 parçaya bölebilirdim hem İlem'i utandırmıştı hemde kahretsin dediği doğruydu tam İlem'in o nefis dudaklarının tatına tekrar bakıcaktım ki Martin bozmuştu içeriye attığı çantasını alıp sinirle fırlattım.

"Defol!! Martin kendine kalacak bir otel bul" dedim. Sanki kırılmış gibi bir yüz ifadesi takınarak elini kalbine götürdü ve benim için şekilsiz ama kadınlar için sevimli yüzüne baktım. Şu yüz ifadesiyle herkezi kandırabilirdi ama beni asla "Patron acaba sen kafanı fazla mı çarptın hafıza kaybı falanmı yaşıyosun çünkü her Türkiye'ye geldiğimde bende kal diye yalvarırsın unuttun mu?" dedi.

Ne saçmalıyordu bu sevimsiz yaratık ben onu evimden yollamak için herşeyi yapardım. Fazlasıyla rahattı ve o evde olduğu sürece evde değil eşya bulmak kapıyı bille zor buluyordum o derece dağınıktı.

"Ama karnım çok aç bari birşeyler yeseydim hem ev çok güzel yemek kokuyor" dedi. Yavru köpek ifadesi takınarak benim masum peri kızımda inandı tabiki "Tabi geç bizde fazla yapmışız yoksa yarına kalırdı" dedi. Ah İlem hayattının hatasını yapmıştı Martin resmen koşarak içeri daldı.

"İnamıyorum bu sarmaları Nermin ablamı yaptı nasıl özlemişim anlatamam" dedi.Martin elini uzatıp alıcakken İlemden itiraz mırıltıları yükseldi. "Ellerini yıkaman lazım Martin " dedi. İlem kaşlarını çatarak martin hipnotize olmuş gibi sarmaya bakarak kafasını salladı ve lavaboya doğru gitti. Bense tabağa yemek koyan İlemi izliyordum.

Sanki şuanda gelecekten bir günü yaşıyor gibiydik evimizde sadece ikimiz sonsuz huzur ve mutluluk. Ben az önce huzur mu? demiştim huzur anca Martinsiz bir hava sahasında denilen muhteşem bir duygu olurdu.

Martin mutfak masasına oturup İlem'in hazırladığı tabağı yemeye başladı. Yerken çıkardığı homurdanmaları duymak mide bulandırıcıydı "İnanmıyorum o kadar kaliteli adı çok duyulmuş restauranta gitmişimdir. ama Nermin abla'nın yaptığı yemeği hiçbir yerde yemedim hele şu son yaptığı yemek ilk defa yiyorum çok lezzetli"dedi Martin ağzındaki lokmayı yutup İlem'e döndü

"Bu yemegin ne olduğunu biliyormusun İlem" dedi. İlem içten bir şekilde gülüp samimi bir şekilde cevap verdi. "Beşamel Soslu Tavuk " martin ağzından beğendiğine dair mırıltılar çıkardı. "bunun tarifini ögreniyimde Suzzie söylerim bana bol bol yapar" dedi.

"Onu ben yaptım" dedi. İlem Martin hayran gözlerle ayağa kalktı İlemin önünde durdu"Hem çok güzelsin hemde harika yemek yapıyorsun hayallerimdeki kadınsın" dedi. ne demişti hayalmi o hayali kabusa çeviridim ben dişlerimi gıcırdatarak söylenmeye başladım.

"Uykularından acıyla uyanmak istemiyorsan kes sesini "dedim. İlemide alıp salona gittim koltuğa oturup onuda yanıma oturtum kolumu omzuna sardım ve göğüsüme doğru çektim. Mest olduğum kokusu tekrar bütüm özümle buluştu ve o muhteşem kokunun geldiği yere yani boyununa yüzümü dayamak ve orda kalmak istiyordum.

Aşk Tesadüfleri Sever (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin