CINDERELLA FOR SALE

chapter 19

CHAPTER 19 

Lian's POV 

Umalis ako para kunin yung gamot na binili ko para kay Vetina..at pagbalik ko..I saw her lying on the floor..Hindi ko alam ang gagawin ko..binuhat ko siya kaagad at ihiniga sa kama..tumawag na rin ako ng maids para asikasuhin siya..at nag-utos na rin ako na magluto ng hapunan,para pag gising ni Vetina makakain na siya at makainom ng gamot.. 

Hindi maalis sa isip ko yung sinabi niya kanina bago siya mag-explore.."Alam ko namang wala kang pakialam sa'kin..Hindi mo naman kailangang sabihin pa.."..Ba't niya ba kasi nasabi yun? Ang gulo niya rin!! Sabi niya hindi ako dapat maging concern..Tapos ngayong ipinapadama ko sa kanya...nalulungkot siya!! 

"Vetina..Are you okay?"..Sabi ko nung makita kong nagmulat siya!Tinulungan ko siyang makaupo. 

"L-lian..w-wla na bang lindol?"..Lindol?..ano bang pinagsasasabi ng babaeng 'to?? 

"What earthquake?"..Pumikit siya..halatang nanghihina pa siya eh..kaya isinandal ko muna siya sa head ng kama. 

"Kaninang tumayo ako...bigla na lang umikot 'tong kwarto..lahat ng bagay umuuga....Kaya nga ako natumba eh.."..Natawa ako..pero hindi ko ipinarinig sa kanya. 

"It's not an earthquake..Nahihilo ka lang kasi ang taas na masyado ng lagnat mo.."..She looked down.. 

"Ang tanga ko! Ba't di ko naisip yun?..Akala ko nailibing na ako ng buhay eh!"..Umupo ako sa tabi niya at kinapa ko yung noo niya.. 

"Bumaba na rin yang lagnat mo..Akala ko sasabog ka na sa sobrang init eh!"...Kumunot yung noo niya. 

"What do you think of me? An active volcano??"..Aba!Ibang klase pala ang babaeng 'to...Nag-eenglish kapag may sakit..at higit sa lahat..nagsusungit siya!! 

"Kanina active ka..ngayon..hindi na gaano."..Inilapag ko yung kamay ko sa kumot at di ko sinasadyang mahawakan yung kamay niya!Kaagad niya namang inalis. 

"Ah..hindi pa ba tayo uuwi?"..I shook my head..tapos may bigla akong naalala.. 

"Ahm..halika na..kakain na pala tayo..at tsaka para makainom ka na rin ng gamot.."..Sabi ko then inalalayan ko na siyang makatayo..tapos dinala ko siya sa balcony..oo nagset ako ng dinner doon..maganda kasing kumain doon habang pinapanood namin ang sunset..Hindi naman masamang maging mabait minsan..at kahit gaano ako naiinis sa kanya..I'm honestly speaking..siya lang nakakapagpangiti sa'kin ng madalas..siya lang din nakakarinig ng mga tawa ko..Hindi ko alam kung bakit pero...masaya ako kapag nakakasama ko siya at nagdadaldal siya. Ang tahimik kasi ng mundo ko..ngayon nagiging maingay na..although nakakaasar kung minsan..pero ayos lang..at least may inaaway ako!! At may nakakaaway ako..feeling ko nagiging normal na tao lang din ako tulad niya. 

"L-lian..Ba't dito?"..Nagtataka niyang tanong..alam niya kasing napakaformal ko pero dito kami ngayon sa balcony magdidiner. 

"Why? You don't wanna eat here?"..I asked her then she shook her head.. 

"Alam mo kasi...trip kong magdiner noon lagi sa garden dahil pinapanood ko yung sunset." 

"You watched the sunset?..Why?" 

"Gustung-gusto ko yung paglubog ng araw,mas maganda kasi yun kesa sa pagsikat nito at tsaka---" ..Bigla siyang tumigil..go ahead..Nakikinig naman ako ah? 

"And what?"..umiling lang siya.. 

"Wala lang yun..kumain na lang tayo.." 

"Sige na..huwag ka ng mahiya diyan..gusto kong marinig.."..She smiled at me.. 

"Eh...n-nakakahiya eh.."..Sabi niya tapos napakamot siya sa ulo.. 

"I commanded you to tell it.."..She took a deep breathe..