CINDERELLA FOR SALE

chapter 77

CHAPTER 77

VETINA'S POV

Headlines sa news ang about sa Sale Band...walang nakakaalam ng rason kung bakit nila binuwag ang group..pati kami walang alam..ayaw nilang magsalita..after ng concert hindi pa namin sila nakakausap..hindi sila nagtetext o tumatawag...walang nakakaalam kung nasaan silang tatlo..

Hinayaan na muna namin sila..siguro kailangan lang nilang mapag-isa..

Nagbeep ang phone ko at kaagad ko namang binasa ang message..

[FROM: FrogPrince

"Puntahan mo ko."]

Kaagad akong nagbihis then tinext ko si Sairen, mukhang kailangan rin kasi nilang mag-usap..simula kasi nung nagsuntukan sila hindi pa sila nagkausap.

Sinundo niya ko at kaagad kaming pumunta sa hotel kung saan tumutuloy si Lian..siguro nakahanap na siya ng bagong place..

I knock, pero walang nagbubukas...pinihit ni Sairen ang pinto..naka-unlock to..kaya pumasok na kami sa loob..

"Lian?"..tawag ko, pero walang sumasagot..

"Lian?"..tawag rin ni Sairen, wala pa ring sumagot..kaya nagpasya kaming buksan na lang ang kwarto niya..walang tao..nasan kaya siya? May napansin si Sairen sa Bedside table..kinuha niya at inabot sa'kin.

"Para sa'yo.."..kinuha ko ang piece of paper sa kamay niya, binuklat ko yun mula sa pagkakatupi para basahin..

Vetina,

I'm sorry for being unfair..but I need to do this.

I know you suffered a lot..

I'm not strong enough to handle the situations..

The only thing na naisip kong possible solution ay lumayo.

Sa'yo, kay Sairen at kay Tennesse..

Ito lang alam ko para lahat tayo maprotektahan.

Kung sakaling maalala kita, at mahal pa natin ang isa't isa..

Babalik ako para sa'tin..sa panahong wala ako, huwag mong hayaang malungkot ka.

Huwag mo kong isipin, isipin mo lang ang sarili mo..ang bagay na makapagpapasaya sa'yo.

Salamat at naging part ka ng buhay ko..

Salamat sa pagmamahal mo..

Goodbye Vetina..

~Lian

Halos hindi na ko makakilos, tuluy-tuloy yung luhang umaagos mula sa mga mata ko..

Napaupo na lang ako..napapatakan na rin ng luha ko yung letter ni Lian..

Sinabi ko naman okay lang ako..

Pero bakit lumayo ka pa rin sa'kin?

"Vetina? Okay ka lang?"..pinulot niya ang letter na nabitawan ko na..binasa niya saka tumingin sa'kin..

"don't cry, hindi pa huli ang lahat...habulin natin si Lian okay?"..pagkasabi niya nun napatayo ako at kaagad na tumakbo palabas, sumunod siya sa'kin..

Habang nasa sasakyan kami at habang hindi namin alam kung saan hahanapin si Lian, biglang tumawag sa'kin si Bryle..ang sabi niya kailangan kong pumunta sa airport..sinabi ko yun kay Sairen, Kaagad niyang iniba ang direction namin, pupunta kami ng airport para pigilan si Lian..

Pagdating sa Airport sinalubong kami nila Bryle, baka kasi hindi kami papasukin..kaagad akong tumakbo papunta kay Lian..pero nasaan na siya? Madaming tao..maraming nakatingin..pero hindi ko sila pinapansin..ang gusto ko lang makita si Lian..at pigilan siyang umalis..ayaw ko siyang umalis..