CINDERELLA FOR SALE

chapter 20

CHAPTER 20 

Lian's POV 

"Alam mo ba Lian..ang ganda dito..lalo na yung kwarto na tinulugan ko..kaso ang lamig doon eh.." 

"Dito na lang muna tayo..huwag na muna tayong umuwi...10 pa naman klase natin bukas eh.."..Bigla siyang nabilaukan sa kinakain niya. 

"Dahan-dahan naman!!!" 

"Talaga Lian??? Sige..gusto ko rin dito..ang ganda kasi dito eh..tsaka..walang masyadong nakabantay at matang nakatingin..doon kasi..alam mo na..yung mga courtladies ko at courtlords mo!!"..I nodded..oo nga..4 maids and 5 guards lang ang nandito..Makakahinga kami sandali ni Vetina..pero still magkasama kami kaya..hindi pa rin ako makakahinga!! 

"Lian..doon ako sa kwartong tinulugan ko kanina ha?"..Maasar nga 'tong babaeng 'to. 

"Di ba sabi mo malamig doon?"..She nodded.."Edi tabi na tayo para naman di ka ginawin.."..Biglang naubo si Vetina..tsktsk!! 

"A-a--anong tabi tayo?? H--hindi pwede no??"..Natataranta niyang sabi.. 

"Bakit bawal ba?..Tsaka wala namang masama..I'm your husband.." 

"Kahit na no??!! Tsaka hindi ka pwedeng tumabi sa'kin.." 

"Bakit?"..I grinned. 

"Eh...kasi..a-ano....AH! May sa'kit nga ako..mahahawa ka..sige ka..di ka makakapasok niyan bukas.."..ABA!! Nakapag-isip ng maganda-gandang dahilan! 

"Well..pagaling ka na kaya..hindi ka na nga masyadong mainit kanina eh..edi iinom na lang ako ng gamot kapag masama na ang pakiramdam ko.." 

"Hoy Lian!! Ano ka ba!!! Kilabutan ka naman sa mga sinasabi mo!!"..Sabi niya habang nakasimangot..okay I won! 

"Ba't naman ako kikilabutan?..Magtatabi lang naman tayo..wala namang mangyayari eh!"..Bigla siyang napatigil..ooopppssss! Napahiya na naman siya..I really won. 

"Fine!Kahit naman sabihin kong hindi gagawin mo pa rin..!!"..She pouted!!"Pero huwag kang magsisisi..malikot akong matulog!" 

Nandito na kami ni Vetina ngayon sa kwarto..Nakapantulog na kami pareho..well nagbabasa lang ako habang siya naman nilalaro yung mga unan...niyayakap niya yung mga unan tapos kinakaukausap.. 

"Huy!! Idadala na ba kita sa Mental hospital?"..Napalingon siya sa'kin.. 

"Ha? Bakit naman?" 

"Kanina ka pa nakikipag-usap diyan sa unan!!" 

"Alam mo may pinagmanahan 'tong mga 'to eh.."..Huh??? Yung unan may pinagmanahan?? 

"Yung pillows?"..She nodded.. 

"Sino na nga yun?..hhmmmmmmmm""AH! ALAM KO NA!!"..she smiled then tumingin siya sa'kin. 

"Ikaw!!"..Sabay turo niya sa'kin.. 

"Me?"..Sabi ko habang iniisip ko kung paano nagmana yung mga unan sa'kin..eh bukod sa hindi ko sila kaanu-ano eh wala naman silang buhay!!! 

"Oo ikaw..kasi naman..kanina ko pa sila kinakausap pero hindi naman nila ako kinikibo!!Nakakainis..ang daming Frog Prince!!"..I laughed..then napalingon siya bigla.. 

"Engot mo naman!!Non-living things yang mga yan paano ka nila sasagutin???" 

"Wow ha???? Tumawa ka naman dahil sa kaengotan ko di ba??"..Sabi niya then inayos na niya yung mga unan.. 

"Makatulog na nga lang...!!!"..Sabi niya then pahiga na sana siya..kaso pinigilan ko siya... 

"Huwag ka munang matulog.." 

"Ha?..Ba't naman?" 

"May gagawin pa tayo.."..I grinned..biglang lumaki yung mata niya then she looked away.. 

"Ano ba yang sinasabi mo ha?"...Psh..this really gonna be fun.. 

"Alam mo na...yung mga kadalasang ginagawa ng mga mag-asawa ngayon.."..Bigla siyang nagtakip ng mukha.. 

"L--lian ano kasi..eh...hindi naman tayo tulad nila di ba?"..Lumapit ako sa kanya...and siya naman lumalayo..I hold her shoulders.. 

"It's okay..tao rin naman ako...at ikaw..tao ka lang din naman.."..inilapit ko ang mukha ko sa kanya at bigla niyang tinakpan yung lips niya..nakakatawa talaga siya! 

"C'mon..don't be so ignorant!"..Tinanggal ko yung kamay niya doon sa lips niya..then.. 

"Lian!!"..She slapped me.. 

"Why did you do that??"..Galit kong tanong.. 

"Kasi naman ang lapit-lapit mo na sa'kin no??!!"..Sabi niya then napapikit siya at napahawak siya sa ulo niya.. 

"Huy!!Okay ka lang?"..Hinawakan ko yung forehead niya..ang init niya na naman..I looked at my wrist watch..wala pang 6 hours eh..mga 6 siya uminom ng gamot kaya dapat mga 12 din siya ulit iinom.. 

"Bitiwan mo nga ako!!"..Sabi niya tapos inalis niya yung kamay ko..Galit na ata talaga siya. 

"Inaasar lang naman kita..Sige na..matulog ka na!!!"..Pagsusungit ko sa kanya.. 

"Asar ba tawag dun?? Hindi ako naasar eh!! Natakot ako!"..I laughed then itinuro ko siya.. 

"Anong nakakatawa??Ha??"..I looked at her face..seryoso na siya..pinigilan kong tumawa pero natatawa pa rin talaga ako..Naasar na siya sa'kin at bigla na lang akong pinagpapapalo!! 

"Hey stop it!!"..I told to her..medyo napipikon na kasi ako!!Pero patuloy pa rin siya sa pagpalo.. 

"Nakakaasar ka!! Tinakot mo ko ng husto tapos tatawa-tawa ka diyan???Wala kang respeto!!"...Bigla akong napatigil sa sinabi niya...she was about to cry. 

"Huwag mo naman akong takutin ng ganun!! Nakakatakot ka na ngang tingnan kahit tahimik ka lang yun pa kayang ganyan ka!! Kinabahan ako ng husto..akala ko---"..I hugged her..and this time mas mahigpit.. 

"L--lian.."..Sabi niya..then itinutulak niya 'ko..pero hindi na niya kaya..nanghihina kasi siya.. 

"Ngayon lang ako mabait..kaya sulitin mo na.."..Sabi ko then..she cried..why is she crying right now??..Bumitiw na ko sa pagkakaakap sa kanya. 

"Bakit?"..She smiled at me.. 

"Tutal mabait ka naman ngayon..aaminin ko na kung ba't ako nadedepress!!"..Huh?..Bakit nga ba? 

"Sige..ano ba yun?"..Nagbuntong hininga siya.. 

"Kasi naman Lian..inaalala kita.."..Huh?..She's thinking of me? 

"Kasi naman..bakit sa dinami-rami ng makakaribal mo...kapatid mo pa..Ang unfair sa'yo ng mundo..ipinakilala niya ako sa'yo at inilayo sa'yo ang babaeng mahal mo..alam kong hindi ko dapat sinasabi 'to dahil nga tulad ng sabi mo sa'kin..huwag akong magsalita na parang alam ko ang lahat..Hindi ko man alam ang lahat...Alam ko namang nasasaktan ka..hindi mo naman kayang iiyak dahil masyadong mataas tingin mo sa sarili mo..kaya naisip ko na ako na lang ang mamroblema sa problema mo..kahit papaano madadamayan kita..hindi mo kasi ako madalas kausapin,at isa pa,galit ka sa'kin kaya ayaw mong mag-open about sa nararamdaman mo..kaya heto ako ngayon..ako na lang ang iiyak para sa'yo...Lian..." 

Nagulat ako sa mga sinabi niya..kaya pala siya nagkakasakit ng ganyan..naalala ko..hindi siya lumabas ng kwarto niya ng araw na yun dahil sa nag-iisip siya..ang babaeng 'to..hindi niya kayang makita na nahihirapan at nasasaktan ang isang tao..ba't ganyan siya? Ang sama ng ipinapakita ko sa kanya pero iniisip niya pa rin ang kapakanan ko..Ngayon nauunawaan ko na kung ba't gusto siya ng mga tao..dahil mabait siya..at isang mabuti at tapat. 

"Huwag mo 'kong alalahanin...huwag kang maging concern sa'kin..Hindi ko kailangan ng awa mo!!"..Bigla siyang napatigil sa pag-iyak..tumayo ako at palabas na sana ng pinto ng bigla na lang may yumakap sa likod ko..Napapikit na lang ako..then tinanggal ko yung mga kamay niya. 

"Matulog ka na!"..Sabi ko then umalis na 'ko.